آقای فخر الدین فتاحیه پدر محترم آقای داریوش فتاحیه خطاب به نماینده صلیب سرخ گفت: وقتی با مسئولین مجاهدین و اشرف تماس می گیرید و یا گفتگو می کنید و اگر آنها به درخواست شما اهمیت ندادند به مافوق های خودتان و به مسئولین صلیب سرخ ژنو بگویید که در اشرف کسی به حرف شما اهمیت نمی دهد و من چه کار کنم؟ آیا واقعا دنیا اینقدر ضعیف عمل می کند که نمی تواند به اینها (مجاهدین) بگوید شما کی هستید؟

نماینده صلیب سرخ که از شنیدن سخنان پدر نابینا و مادر چشم انتظار آقای خسروی و نیز آقای جعفر خسروی (برادر اکبر خسروی)، بشدت تحت تاثیر قرار گرفته بود، گفت: صلیب سرخ از بردن نامه های سیاسی خودداری می کند و اگر محتوای نامه ها سیاسی باشد این وظیفه صلیب سرخ نیست. صلیب سرخ نامه های خانوادگی با شماره تلفن اعضای خانواده ها را سعی دارد به افراد در کمپ اشرف بدهد.

در دیدار نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ با اعضای خانواده ها، ایشان در قسمتی از سخنانشان گفتند: روزانه ده یا پانزده خانواده به دفتر صلیب در تهران مراجعه می کنند و با من به تبادل نظر می پردازند. خواسته خانواده ها امکان تماس و ارتباط گیری با فرزندانشان در قرارگاه اشرف است در بین آنها کسانی هستند که پیرمرد هشتاد ساله هستند و خواهان راهی برای تماس با فرزندان دختر یا پسرشان هستند.

بنا به دعوت انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی، نماینده محترم کمیته بین المللی صلیب سرخ در مورخه 14/8/1388 و 15/8/1388 در دفتر انجمن نجات ارومیه حضور یافت و طی دو روز با هفتاد نفر از اعضای خانواده هایی که بستگانشان در قرارگاه اشرف تحت سیطره ی رهبران مجاهدین بسر می برند در فضایی صمیمانه و امیدبخش دیدار و به تبادل نظر پرداخت. نماینده صلیب سرخ در دیدار با خانواده ها از نزدیک شاهد رنج و آلام بی پایان خانواده ها بود که تنها خواسته شان امکان تماس یا ملاقات با عزیزانشان در قرارگاه اشرف است.

بنا به دعوت انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی، نماینده محترم کمیته بین المللی صلیب سرخ در مورخه 14/8/1388 و 15/8/1388 در دفتر انجمن نجات ارومیه حضور یافت و طی دو روز با هفتاد نفر از اعضای خانواده هایی که بستگانشان در قرارگاه اشرف تحت سیطره ی رهبران مجاهدین بسر می برند در فضایی صمیمانه و امیدبخش دیدار و به تبادل نظر پرداخت. نماینده صلیب سرخ در دیدار با خانواده ها از نزدیک شاهد رنج و آلام بی پایان خانواده ها بود که تنها خواسته شان امکان تماس یا ملاقات با عزیزانشان در قرارگاه اشرف است.

تامل در متن و محتوای نامه ی آقای مهدی پالیده حکایت تلخ و درخوری ست از مرزهای بازدارنده و محدودیت آمیزی که دارودسته ی رجوی برای خانواده ها و عزیزان و بستگانشان در دنیای تاریک و سیاه مجاهدین در اشرف پدید آورده اند. در این میان رهبران مجاهدین می بایست سرانجام بدانند و بفهمند ستیزه جویی و کنش های خشونت طلبانه و یا ایجاد محدودیت در ارتباط انسانی در عصر تحولات دموکراتیک، نه تنها پافشاری بر نابودی ارزش های انسانی و دموکراتیک بشمار می آید بلکه طی کردن فرآیند میرایی و از هم پاشیدگی تشکیلات تبهکارانه ای ست که سر انجام گریزی برای آن متصور نیست.

مادران و پدران چشم انتظار سالهاست نگران وضعیت و سرنوشت عزیزان خویش در قرارگاه اشرف هستند آنها بیش از دو دهه نظاره گر اسارت فرزندانشان در دنیای تاریک و سیاه مجاهدین می باشند. این مادران و پدران بیقرار برای رهایی عزیزانشان از دنیای زشت و خفقان آمیزی که رهبری عقیدتی مجاهدین برای آنان ساخته و پرداخته است سخت در تلاشند. نامه ی خانم پوراندخت حسین ابیضی که با سوز و اشک و خطاب به فرزند دلبندش آقای عبدالله مقدسی نوشته شده است دربرگیرنده ی واقعیاتی تلخ و دردناک است.

غوغاسالاری رهبران مجاهدین در طی روزهای اخیر و ممانعت از ورود پلیس عراق به قرارگاه اشرف جهت اعمال نظارت قانونی و نیز تحریک برخی از اعضای مستقر در قرارگاه اشرف برای مقابله و ستیزه جویی علیه مقامات دولت و پلیس عراق که منجر به کشته و زخمی شدن نیروهای مجاهدین و پلیس عراق گردید موجی از اعتراض را در میان خانواده های عضو انجمن نجات علیه رهبران مجاهدین موجب گردید.

با توجه به اهمیت سرنوشت اعضای تحت سیطره در قرارگاه اشرف که کمترین اطلاع و آگاهی از رویدادهای بیرون از قرارگاه اشرف و نیز دغدغه و خواسته ی خانواده هایشان مبنی بر بازگشت آنان به کانون گرم خانواده را ندارند از آن مقام عالی انتظار داریم بر طبق مفاد منشور جهانی حقوق بشر و شرح وظایف صلیب سرخ امکان بازگشت افراد تحت اسارت فیزیکی و ذهنی سران مجاهدین به میهن شان ایران را میسر و فراهم نمائید.

مطلع شدیم آقای سعید باقری دربندی از اعضای جداشده فرقه رجوی که در سال 1383 به آغوش خانواده اش بازگشت در غم از دست دادن مادرعزیز و فداکارشان در سوگ نشسته است. انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی ضمن عرض تسلیت و اعلام همدردی با خانواده محترم سعید باقری دربندی ؛ از خداوند مهربان برای آن مرحوم […]

بنا به دعوت انجمن نجات آذربایجانغربی در مورخه 28/10/1385 و 29 /10 /1385 نمایندگان صلیب سرخ آقایان آندریاس و بروس در محل دفتر انجمن نجات ارومیه با تعداد زیادی از اعضای خانواده های عضو انجمن نجات که بستگانشان در قرارگاه اشرف تحت سیطره و اسارت مسئولین فرقه تروریستی رجوی قرار دارند ملاقات نموده و به مشکلات و خواسته های آنان گوش فرا دادند. در این ملاقات مسئول انجمن نجات دفترآذربایجانغربی در تشریح آلام و رنج خانواده ها از اینکه مسئولین فرقه رجوی طی سالیان دراز با توجیهات بیمارگونه امکان هر گونه تماس و یا ارتباط خانواده ها و عزیزانشان را که در قرارگاه اشرف مستقرند، سلب کرده اند تاسف شدید خود را ابراز داشت و از نمایندگان صلیب سرخ تقاضا نمود تا با انعکاس مشکلات و خواسته های خانواده ها به مسئولان صلبیب سرخ دفتر ژنو و نیز مقامات کمپ آمریکا به خصوص خانم کلنل تورلاک، امکان تماس تلفنی و ملاقات حضوری را در محلی غیر از قرارگاه اشرف و بدور از هر گونه فضای متشنج و استرس آور و در صورت امکان در کمپ آمریکائی برای خانواده ها و عزیزانشان میسر سازند.

خانم مرضیه قرصی (آرزو) یکی از اعضای جدا شده فرقه رجوی که اخیرا به میهن عزیزمان ایران و آغوش پر مهر خانواده اش بازگشته است بنا به درخواست خانواده های عضو انجمن نجات برای نشستی مشترک با ایشان و شنیدن نقطه نظرات وی، ضمن حضور دردفتر انجمن نجات ارومیه با برخی از اعضای خانواده های عضو انجمن نجات دیدار و به تشریح فضای غمبار و شرایط ناگوار حاکم بر قرارگاه اشرف پرداختند. خانم مرضیه قرصی در نشست صمیمانه با خانواده ها تاکید کردند که ذهن و روان اغلب افراد مستقر در قرارگاه اشرف در طی سالیان دراز فشار سیستماتیک و محدودیت های غیر قابل توصیف به شدت آسیب دیده و افراد مستقر در اشرف در معرض بیماریهای عصبی و روانی متعددی قرار گرفته اند.