Sot po coja vajzen ne shkolle por ajo nuk donte te shkonte dhe filloj te qante por une prap e cova dhe lash duke qare por si dola nga shkolla zemra me shterngoi dhe u ula ne nje park lodrash ku po luanin nenat me femijet e tyre te lumtur.
Aty po mendoja per ato nena qe kane vite pa pare apo prekur femijet e tyre me dore apo ndjere aromen e femijes per shume vite me radhe duke shpresuar qe nje dite ti takojne ne kemi kaluar shum peripetci por dhimbja dhe vujtjet e tyre per femijet e tyre nuk Kane te krahasuar me asnje dhimbje ne bote nje kerkese dhe nje lutje Kam per shtetin tone qe ti lejoje keto Nena sikur dhe vetem 1 here te takojen femijet e tyre qe zemrat e tyre te qetesohet sadopak
Eltisa Bilo