مجاهدین و سخنرانان عاریه ای

مدتی است کنفرانس های متعددی تحت عناوین مختلف توسط شرکت های تبلیغاتی آمریکا رایزنی شده و با پرداخت وجه چند هزار دلاری توسط فرقه رجوی، برخی از شخصیت های سابق ایالتهای آمریکا را به عنوان حامیان مردم ایران (البته به جیب فرقه رجوی) به روی سن می کشاند.
آخرین این کنفرانس، کنفرانسی است که با تازگی گزارش آن درسایت فرقه به تاریخ 27 آبان درج شده است.کنفرانسی که ادوارد رندل – رابرت توریسلی – رودی جولیانی در آن از فرقه رجوی حمایتها کرده اند و چنین و چنان گفته اند.
بی اختیار وقتی این گزارش را می دیدم، یاد جلسات حمایتی شیوخ عشایر عراق که در اشرف تشکیل می شد افتادم. در یکی از جلسات که فکر کنم سالگرد 17 ژوئن بود و جلسه ای با این مناسبت دراشرف ترتیب داده شده بود. به سیاق همیشگی از برخی از شیوخ عراقی نیز دعوت شده بود که در این جلسه شرکت کرده و از فرقه حمایت کنند.
آنروز وقتی وارد سالن اجتماعات شدم، و مشغول راهنمایی مدعوین بودم، به قسمت جلویی سالن رفتم و در ردیف کنار اتاق فرمان، دیدم سخنرانان از پیش تعیین شده همه آنجا حضور دارند و کنار هر نفر نیز یکی از دست اندرکاران روابط خارجی فرقه با آنان سرگرم مباحثه و به قول خودمان مخ زنی می باشند.
کنجکاو شدم و به بهانه ای به آن قسمت سرکی کشیدم، و چند دقیقه ای را بین آنان نشستم.
خیلی جالب و یا عجیب بود. شیوخی مثل علی الشمری و نمایندگان عشایر جبوری و عزاوی و نداوی و طاهری و برخی از دکترهای متخصص بغدادی و شیخ صالح که به قول خودش حزب صلح را تاسیس کرده بود نیز حضور داشتند.
مسئولین فرقه به دست همه آنها قلم و کاغذی داده بودند و همه مشغول نگارش متن سخنرانی هایشان بودند. که البته رابطین فرقه نیز مستمرا مشغول کار توضیحی و القاء خط و خطوط برای متن سخنرانی به آنان بودند.
در چند دقیقه ای که آنجا بودم، چند نفر از آنها نگارش متن سخنرانی شان را تمام کردند و با تعجب دیدم که رابط فرقه متن آنان را گرفت و به سمت اتاق فرمان که زهره اخیانی و فرشته یگانه آنجا بودند برد.
همزمان یکی دیگر از رابطین فرقه را دیدم که در حال بیرون آمدن از اتاق فرمان است و متن سخنرانی را به شیخ الشمری داد و به او گفت فلان قسمت را باید تغییر دهد.
لحظاتی بعد نیز رابط دیگری از اتاق فرمان به سمت سخنرانان آمد و توضیحاتی به سخنران مربوط داد که متن سخنرانی اش را تغییر دهد.
جالب این بود که تمام سخنرانان بدون مقاومتی تغییرات را قبول کردند و حتی به رابطشان می گفتند خودت تغییرات را بده و ما نیز همان را میخوانیم.
گفتم هم جالب بود و هم عجیب. پیش خودم میگفتم یعنی این شخصیتهای باصطلاح اجتماعی ارزشی برای خودشان قائل نیستند که به راحتی اجازه می دهند هر کس متن سخنرانی شان را تغییر دهد.
البته بماند آخر جلسه که با دیگر بچه ها سخنرانان را به سالن تشریفات منتقل می کردیم شاهد این بودم که معصومه ملک محمدی و زهره اخیانی پاکت هایی را به رسم هدایای ویژه به آنان میدادند.
یاد آوری این خاطره، جواب سئوال ذهنی ام که چطور میشود که این شخصیتهای سابق آمریکایی سخنرانی هایشان دقیقا منطبق بر خط و خطوط فرقه می باشد، بود.
حسینی