روز جمعه هفتم نوامبر ماه جاری آقای علی اکبرراستگو از کانون آوا و خانم بتول سلطانی از انجمن زنان با آقای آکسل فوس نماینده پارلمان اروپا از حزب دموکرات مسیحی، عضوکمیسیون داخلی و حقوقی این پارلمان، درمحل دفترشان ملاقات کردند.
آقای علی اکبر راستگو توضیح دادند: خواست ما اینست که این انسانها از منطقه بحرانی عراق به کشور ثالثی انتقال داده شوند و باین ترتیب از فشار عظیم سازمان نیزخلاص شوند، ایشان تأکید کردند که مسئله انتقال این پناهجویان به خارج از عراق باتوجه به نفوذ لابی های مجاهدین، در پارلمان اروپا کمتر مطرح می شود. نمایندگان پارلمان اروپا بجای درخواست نیروهای حفاظتی برای کمپ لیبرتی، باید هدفمند در اروپا کشورهای میزبان برای این پناهجویان پیدابکنند و از دولت های متبوع خود بخواهند همانند آلمان، آلبانی و ایتالیا نقش خود را در حل بخشی ازاین معضل ایفاء کنند.
اگر کشورهای اتحادیه اروپا هرکدام حدالامکان حتی تعداد اندکی از پناهجویان کمپ لیبرتی را پذیرا بشوند، سنگینی این بار برروی هریک از این کشورها کم شده و باعث می شود که زندگی این انسانها را با کاری مشترک نجات بدهند.
در این ملاقات خانم بتول سلطانی در مورد وضعیت بحرانی زنان گرفتار در لیبرتی و همینطور سایر پایگاههای این تشکیلات اظهار داشتند که همه افراد و بطور خاص زنان تحت تأثیر روحی و روانی شدید از جانب رهبری فرقه قرار دارند و خواست واقعی آنها ماندن در این تشکیلات نیست.
ولی آنها به دلیل سالیان متمادی قطع از دنیا و جامعه و خانواده و القای یکجانبه و ایجاد رعب و وحشت از جانب رهبری فرقه بر روی تک به تک این افراد آنها تبدیل به افراد بی هویتی شده اند که قدرت تصمیم به خروج از فرقه برای آنها دشوار شده است و همینطور موانع فیزیکی و کنترلی بسیار شدیدی از جانب این تشکیلات و بطور خاص رهبری بر روی آنان اعمال شده است.
همچنین خانم بتول سلطانی خاطر نشان کردند که در صورتی که سازمان می خواست می توانست این افراد را از عراق به کشورهای امن بفرستد ولی می خواهد که با گروگان گرفتن این افراد در لیبرتی و فشار به جامعه بین المللی در اصل تشکیلات خودش را تحمیل کرده و مشروعیت سیاسی برای تشکیلاتش فراهم کند به هدف به قدرت رسیدن سیاسی رهبر توتالیتر این فرقه یعنی رجوی.
رجوی پایگاهی در میان مردم جامعه ایران ندارد و پایگاههای آنها در کشورهای خارجی نیز ایزوله و بصورت سکت اداره می شود.
هیچگونه انتقاد یا جریان سیاسی دیگری را این فرقه قبول ندارد و با اعضائی که مناسبات آنها را ترک کرده اند می جنگد وهمچون دیکتاتور فرمان قتل و نابودی آنها را صادر می کنند.
همچنین خانم سلطانی در این ملاقات مطرح کردند از جانب تشکیلات بر روی همسرش آقای حسین مرادی فشار زیادی می باشد و از روز فرار خانم بتول سلطانی از جانب رهبری و تشکیلات تحت شکنجه و فشار روانی می باشد.
وی خاطر نشان کرد که طبق گفته های آخرین نفراتی که از فرقه خارج شده اند وی در وضعیت خطرناکی قرار دارد و از وی خواسته اند تا بر علیه خانم بتول سلطانی در نشستهای جمعی حرف بزند و فحاشی کند و یا که در تلویزیون مصاحبه کند و بخاطر ممانعت ایشان از اینکار مستمر به وی شوک وارد کرده اند و در حال حاضر بیمار اورژانس رو به مرگ می باشد و در این رابطه به مراجع بین المللی نامه نوشته است.
خانم سلطانی گفت که اینها گفته های دیگران است و وی از وضعیت همسرش اطلاع دقیقی ندارد و تشکیلات امکان ارتباط اعضاء و بیماران را با خانواده نمی دهد و ارتباط آقای حسین مرادی همچون سایر اعضای گرفتار درتشکیلات با خانواده تحت عنوان موهوم مبارزه با دولت ایران قطع است.