رجوی و فقدان شرافت مبارزاتی

یکی از سایت های وابسته به فرقه رجوی مطلبی علیه یکی از اعضای جدا شده بنام آقای موسی دامرودی نوشته و علاوه بر تهمت زدن به وی وخانواده اش نوشته مجاهدین به وی شرف مبارزه با رژیم بخشیدند!! البته همواره فرقه رجوی چنین حرف مزخرفی را درمورد دیگر اعضا بکار برده است.که لازم است در مورد همین ادعای فرقه رجوی یعنی”بخشیدن شرف مبارزه با رژیم به آقای دامرودی ودیگر اعضا” نکاتی را اشاره کنم.
اصلا مبارزه در ملک ومیراث رجوی وفرقه اش نبوده که حالا ادعای آن را داشته باشند. رجوی از اول شرفی درمبارزه نداشت که بخواهد آن را به دیگران ببخشد چون این موضوع درسابقه خیانت رجوی بخوبی مشخص است.او ازاول با ساواک همکاری کرد و محل اختفای رهبران اولیه سازمان را لو داد وباعث اعدام انها شد و از این طریق توانست خود را به جای آنها قالب کند. این اولین بی شرافتی رجوی بود وبعد ازآن همین روال را طی کرد. وی بعد ازپیروزی انقلاب 22 بهمن 57 هم وقتی نتوانست به منافع خود برسد مبارزه مسلحانه را اعلام و بدنبال آن ترورهای کور در کشور راه انداخت که وقتی راه به جایی نبرد تمام عیار به دامن دشمن متجاوزبه خاک کشور یعنی صدام آویزان شد وطی سالهای جنگ درهمکاری با صدام به هرجنایت وخیانتی علیه مردم ایران دست زد. شاید که اینبار ازاین طریق به مراد خود یعنی بدست گرفتن قدرت درایران برسد که اقدام خیانت بار او موجی از نفرت مردم ایران نسبت به رجوی وفرقه اش درپی داشت.بعد ازصدام هم که خط موازی با آمریکا درپیش گرفت تا ارباب جدید او را به رسمیت بشناسد و طی حضورارتش آمریکا هم درعراق به هرشیوه فتنه گری متوسل شد تا شاید آمریکا به ایران حمله نظامی کند. بلکه اینبار ازاین طریق به نان ونوایی برسد. اما درنهایت چیزی جز سرافکندگی نصیبش نشد. همچنین طی این سالیان وبخصوص در طول جریان مذاکرات هسته ای 5+1 درهمکاری با رژیم صهیونیستی مرتب اطلاعات غلط از برنامه هسته ای ایران می داد تا شاید روند مذاکرات شکست خورده و گزینه نظامی درمورد ایران دردستور کار آمریکا و کشورهای اروپایی قراربگیرد که دراین مورد هم راه به جایی نبرد وهنوز هم این فرقه درهرموقعیتی و بحرانی که درمنطقه بوجود می آید فتنه گری می کند تا ببیند کی می تواند به نتیجه برسد.
این بود خلاصه ای ازپروسه بی شرافتی رجوی در امر به اصطلاح مبارزه که هرآدم منصفی وقتی آن را مطالعه کند چیزی جز بی شرفی، مزدوری وخیانت رجوی وفرقه اش به کشور ومردمش نمی بیند.
آری رجوی هیچگاه نمی تواند افکار عمومی و تاریخ را درمورد سابقه بی شرافتی ومزدوری خود درطی حیات خائنانه اش را بفریبد. به همین خاطر هیچوقت نمی تواند ادعا کند که شرف مبارزه را به اعضا بخشیده است. چون خود او شرفی ازاول نداشته. این موضوع را حتی اعضای مانده دراسارت هم متوجه شدند به همین خاطر بعد از انتقال به آلبانی آنها مسئله دار و مترصد فرصت هستند تا خط خود را از فرقه جدا کنند و باعث ایجاد بحران درونی فرقه شدند. اگر اینطور نبود پس مریم الان بیش از2 ماه است که درآلبانی چه غلطی می کند الا اینکه می خواهد جریان مسئله داری درفرقه را خنثی وجلوی موج جدایی اعضا را بگیرد.بنابراین رجوی وفرقه اش هیچگاه شرافتی درمبارزه نداشتند که حالا ادعا داشته باشند آن را به اعضایش بخشیدند پس درود به تمامی اعضای اسیری که تمامی قید وبند های اسارت بار فرقه رجوی را ازهم گسسته ونه تنها ارزشی هم برای تهمت های باند مفلوک رجوی قائل نبوده بلکه عزم کردند تا به هرطریق ممکن جنایات آن را افشا کنند.
حمید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا