![حسین پورعبداللهی](../wp-content/uploads/Purabdollahi-Hossein.jpg)
در تصویر نامه حسین پورعبداللهی را می بینید که در سال 65 از جبهه برای ما ارسال کرده است.
![نامه حسین پورعبداللهی](../wp-content/uploads/Purabdollahi-Hossein-1.jpg)
![نامه حسین پورعبداللهی](../wp-content/uploads/Purabdollahi-Hossein-2.jpg)
در آن سال ها او برای دفاع از کشورش به مناطق جنگی رفته بود و دلیرانه در برابر دشمن ایستاده بود. او در این نامه تنها نگرانی اش را دوری از خانواده عنوان کرده است و آرزو می کند هرچه زودتر ما را ببیند اما فرقه خائن و ملعون رجوی او را ربوده و بیش از 30 سال به اسارت خود در آورده اند و به او و ما اجازه نمی دهند هیچ گونه ارتباطی با یکدیگر داشته و از احوالات هم با خبر شویم .
او در این نامه احوال پدر و مادر را می پرسد. پدر و مادری که امروز دیگر در قید حیات نیستند و چشم به راه او از این دنیا رفتند .
حسین جان می دانم تو از رجوی های ملعون متنفری. ای کاش این فراق به پایان میرسید و تو بر میگشتی. من طاهره خواهرت همان که نامه هایت را خطاب به او می نوشتی و با او درد دل میکردی دلم در فراقت سراسر خون است و چشم انتظار تو هستم حسین عزیزم.
![حسین پورعبداللهی](../wp-content/uploads/Purabdollahi-Hossein.jpg)
سازمان رجوی خائن انسان عادی را به ربات بی حس و عاطفه تبدیل می کند باید حس و عاطفه را به اسرا چشاند و انها را در ریکاوری گذشته مهر و عطوفت خود قبل سازمان یاری و آن را بازگرداند و این احساس را در وجود انها زنده کرد.
احسنت به شما و درایت ژرف و عمیق تون
بنده نیز با شما موافقم و اساسا ارتباطمان با خانواده های اعضای گرفتار درفرقه رجوی و درج گزارشات ونامه هایشان درسایت نجات و اطلاع رسانی به مجامع حقوق بشری درهمین راستا تعبیر و تبیین میشود.
به امید رهایی تمام اسیران نگون بخت درون فرقه که متاسفانه در دستگاه فرقه ای تا حدودی فسیل و مسخ و بقول شما تبدیل به رباط و بی اختیارشدند ولیکن به لطف خدا وهمت خودمان میتوان با بازپروری ذهن وعین انان ؛ ازمهلکه مرگ ونیستی وحضوردرفرقه ؛ نجاتشان داد و به آغوش وطن وخانواده برگرداند…