در دیدار روز چهارشنبه 19 مردادماه 1401 با شماری از خانواده های دردمند گیلک که گزارش تصویری و سخنان مقدماتی مسئول انجمن اطلاع رسانی شد، جناب هوشنگ زاد اسماعیلی پدر سالمند داود زاد اسماعیلی از اعضای اسیر رجوی در زندان مانز آلبانی حضور داشتند.
آقای هوشنگ زاد اسماعیلی که بمنظور رهایی دلبندش به اتفاق همسر مرحومه اش خانم سیده زهرا راد مرد به کرات در کمپ مضمحل شده اشرف در عراق حضور پیدا کردند با دلتنگی گفت:
” واقعا روزگارغریبی است و ما در این وانفسا هم غریب و بی کس ماندیم. انگارسازمان ملل و حقوق بشر و اصل انسانیت به کما رفته و بالکل به فراموشی سپرده شده است. مگرمیشود آقای پوراحمد من زحمتکش که الان 82 سال سن دارم با هزار مشکل و مکافات بچه بزرگ کنم و با فروش منزل او را جهت ادامه تحصیل به کشور آلمان بفرستم تا با اخذ مدارج عالیه برگردد به وطنش و به مردمش خدمت کند و تلاشهایم بی نتیجه مانده باشد و هیچ و پوچ. حتی رجویها به او اجازه یک تماس تلفنی با من را ندهند و نمی دانم چطور شد که فرزندم داود بعد فوت مادرش یک تماس کوتاه با برادرش گرفت و تمام و این است داستان زندگی دردناک من ..”
این پدر دردمند و فعال گیلک در ادامه افزود:
“الان که شما از آخرین وقایع و سیر تحولات دو ماهه آلبانی ما را مطلع کردید خیلی برایم رضایت بخش و امیدوار کننده بود و بنده با وجود کهولت سن و بیماری، ضمن حمایت تمام قد از انجمن آسیلا که متشکل از عزیزان جدا شده است، گواهی میدهم و با پای سر برای دیدار با داود عزیزم به آلبانی می روم شاید که خدا بخواهد به منظور و مرادم یعنی درآ غوش گرفتن دلبندم داود برسم.” ( توام با گریه )
مسئول انجمن نجات گیلان متاثر از شنیدن صحبتهای غمبار پدر زاد اسماعیلی وقول مساعد برای شرایط اعزام به آلبانی، در پایان دیدار صمیمانه شرایطی را فراهم نمودند که ایشان بتوانند دقایقی با جدا شده محمود دهقان تماس تصویری داشته و از ایشان در مورد فرزندشان خبرگیری کنند.
دقتکار