درخواست خانواده فرشته محمدی زاده از مجامع بین المللی حقوق بشری

خانواده محمدی زاده از جمله خانواده های فعال عضو انجمن نجات هستند. سالهاست که با آنها آشنا و در ارتباط هستیم. آنها هم همچون دیگر خانواده های دردمند عضو انجمن نجات، عزیزی دربند مجاهدین خلق دارند.

فرشته محمدی زاده بیش از چهار دهه است که اسیر مناسبات فرقه ای مجاهدین خلق است و اجازه هیچ گونه تماسی با خانواده را ندارد.

طبق هماهنگی که با امیر محمدی زاده برادر فرشته محمدی زاده انجام داده بودم به دیدار ایشان رفتم و با هم به گفتگو نشستیم. ایشان از پدرشان حاج مهدی محمدی زاده صحبت کرد و گفت که متاسفانه مشکل بیماری ایشان بیشتر شده و دائما یکنفر برای مراقبت لازم دارد و بهمین خاطر دیگه در خانه ماندگار شده است و نمیتواند حتی تا مغازه بیاید. این خبر ناراحت کننده ای بود چرا که من اکثرا با حاج مهدی صحبت میکردم. او آدم بسیار زحمتکشی بود و علاوه بر کار در مغازه به باغ مرکبات خود نیز سرکشی می کرد و آدمی نبود که یکجا بنشیند.

آقا امیر در مورد پدر و مادرش گفت که متاسفانه آنها علاوه بر سالخوردگی، درد چشم انتظاری دارند. چشم انتظاری فرشته! سالیان سال است که این انتظار طول کشیده است و سران سازمان ضد انسانی مجاهدین اجازه دیدار با فرشته را به پدرو مادر نداده اند و آنها در این روزها که شدیدا مریض احوال هستند به مراقبت دخترشان و به مهرورزی دخترانه او بیشتر احتیاج دارند تا من و برادرانم، ولی متاسفانه فرشته در این روزهایی که ما به او احتیاج داریم گرفتار فرقه ای شده است که بویی از انسانیت نبرده است.

برادر فرشته محمدی زاده
برادر فرشته محمدی زاده

در ادامه آقای محمدی زاده درخواستی مبنی بر ملاقات فوری خواهرش با خانواده و بخصوص پدر و مادرش رو به مجامع بین المللی حقوق بشری نوشت و از آنها خواست تصمیمی اتخاذ کنند که پدر و مادرش تا در قید حیات هستند با دخترشان که بیش از 40 سال در اسارتگاه ذهنی سازمان ضد انسانی مجاهدین خلق گرفتار شده است دیداری داشته باشند.

این برادر در پایان از خواهرش فرشته نیز درخواست کرد که دیگر گول حرفهای بی ارزش و پوچ سران فرقه رجوی را نخورد و هر چه زودتر بفکر رهایی از این فرقه باشد و به او یاد آور شد همین مجاهدین بودند که جان دخترش آلان محمدی را گرفتند و زندگی او را تباه کردند. امیر از خواهرش عاجزانه درخواست کرد: تا زمانی که پدر و مادر زنده هستند برای دیدارشان عجله کن .

محمد آتابای

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا