کسانیکه خود را به آتش میکشند، آیا در کشتن شهروندان به خود تردید راه داده و مکث خواهند کرد؟!
بیست سال پیش در چنین ایامی بود که دو نفر از زنان نگون بخت سازمان مجاهدین خلق به دستور تشکیلاتی اقدام به خودسوزی کردند و جانشان را به بدترین وجه ممکن در راه خودکامگی های مسعود و مریم رجوی از دست دادند.
مریم رجوی بعد از آزادی از زندان های فرانسه گفت که او دستور داده بود که کسی خودسوزی نکند ، او گفت که اینکار به دستور تشکیلات نبوده و آن زنان و مردان با اختیار خود دست به این عمل غیرانسانی زده بودند!
اما برای چه کسی پوشیده است که هر کاری در سازمان مجاهدین خلق طبق دستور است و بدون دستور هیچ کسی نمی تواند به هیچ کاری دست بزند واصولاً مغز افراد طوری برنامه ریزی شده و فقط گوش به فرمان فرمانده باشند و طبق اوامر او فکر کنند و عمل نمایند.
هنوز بعد از بیست سال که از آن اقدام ضد انسانی می گذرد، مریم رجوی در سر هر بزنگاهی به صحنه می آید و تکرار مکررات کرده و میگوید که کار آنها ضمن اینکه بسیار ارزشمند و فداکارانه بوده است ولی دستور تشکیلاتی نبوده و به اختیار خودشان انجام گرفته است !
شنونده نمی داند که بالاخره این اقدام فداکارانه و ارزشمند است و یا یک کار غیر تشکیلاتی ؟ زیرا در تشکیلات هر کاری خارج از دستور بسیار ضد ارزش و بیهوده و ای بسا ضد تشکیلات محسوب میگردد. این گفته های ضد و نقیض است که هر شنونده ای را گمراه کرده و در فکر فرو می برد که چرا باید انسان های اسیر در فرقۀ رجوی اینگونه مرگ را با دستان خود پذیرا باشند ؟
خودسوزی ها بالغ بر ده ها مرد و زن بود که خودشان را دچار حریق کرده و به دستور تشکیلات در شعله های آتش رقصیدند تا مسعود و مریم رجوی را راضی کنند. کسانی را می شناختم و دیده بودم که برغم اینکه بعد از خود سوزی جان نباخته بودند ولی وقتی آنها را میدیدم در درون خودم میگفتم که کاش جان داده و می مردند زیرا بقدری آثار سوختگی در ظاهرشان موج میزد که برخی چندین بار عمل جراحی کردند ولی با وجود مداوا هر شب و روز در حال زجر کشیدن بودند ! بیاد دارم که اولین باری که از تشکیلات و سازمان مجاهدین احساس تنفر کردم همان زمان بود ، واقعا خیلی وحشتناک بود ، دل هر آدمی به درد می آمد.
در مقاطع مختلف و در هر نشست تشکیلاتی که شکل میگرفت رهبری سازمان تلاش کرده و میکند که این را به ذهن افراد سوخته القاء نماید که شما خودتان دست به اینکار زدید و کسی به شما دستور نداده است و آنها باید اینرا تکرار کنند تا در ذهنشان جا بیفتد که خودسوزی آنها یک عمل خودبخودی بوده و حتی از دستورات تشکیلات سرپیچی کرده اند، آنها باید به این اعتراف کنند که این کارشان نه تنها به نفع سازمان نبود بلکه برای سازمان دردسرهای شدیدی ایجاد کرده اند !
حالا چرا سازمان تلاش میکند که برای همه جا بیفتد که خودسوزی بدستور تشکیلات نبوده است؟
علت بسیار واضح است ، این عمل در بین افکار عمومی بویژه در اروپا و آمریکا که مکان فعالیت های سازمان است بسیار نکوهیده و حتی جرم سنگین محسوب شده و جزء مصادیق تروریسم است زیرا هر عملی که باعث وحشت شهروندان گردد معادل یک عمل تروریستی بوده و محکوم است و مجازات دارد.
بنابراین سازمان میخواهد از زیر ضرب این جرم فرار کرده و بگوید که این اعمال بدستور سازمان نبوده است. هر کسی که دست به اینکار زده است کاملا به اختیار خودش بوده و سازمان هیچ مسئولیتی در این خصوص برعهده نمیگیرد. و تناقض بزرگ تر اینکه هیچگاه رهبری سازمان از جامعه اروپا و جامعه جهانی معذرت خواهی نکرده است که افراد این سازمان باعث وحشت شهروندان این کشورها گشته اند، زیرا هر اقدامی حتی خودبخودی متوجه کسانی می شود که مسئولیت آن فرد و یا افراد را بر عهده داشته اند !
جالب تر اینکه همزمان با وقوع آن اتفاقات در فرانسه در اردوگاه اشرف واقع در عراق نیز که من آن زمان در آنجا حضور داشتم خانم مژگان پارسایی میگفت که هر کسی که قصد خودسوزی دارد درخواستش را بنویسد! نگاه کنید ، نه گفته می شود که کسی نباید دست به اینکار بزند و نه گفته می شود که وضعیت را خرابتر از این نکنید و نه هیچ حرفی دیگر که بیانگر این باشد که کسی اقدام به خودسوزی نکند ، بلکه میگوید درخواست خودتان را بنویسید ، کما اینکه در اعتصاب غذاها ، دقیقا اعتصاب غذاهایی که در این چند سال اتفاق افتاد تماما هدایت شده و به دستور تشکیلات بودند ، اعتصاب هایی که افراد مطلقا تمایل به انجام آن نداشتند ولی در تشکیلات بدستور مسعود رجوی افراد باید برای شنیده شدن صدایشان اعتصاب غذا کرده و تا سرحد مرگ پیش میرفتند.
سازمان همواره ضمن اینکه تلاش میکند که بگوید این عمل در آن سالها به اختیار افراد بوده ولی با برپایی مراسم ها و جلسات و منتشر کردن اخبار در این خصوص می گوید که کار آن افراد نکوهیده نبوده و آنها بن بست شکنی کردند و باعث آزادی مریم رجوی از زندان های فرانسه شدند. و اگر روزی چنین اتفاقی افتاد منتظر دستور نمانید و خود را به آتش بکشید.
بی سبب نیست که میگویند فرقۀ مرگبار مجاهدین خلق !
بخشعلی علیزاده