قربانیان سازمان مجاهدین خلق، طیف وسیعی را شامل می شوند. از قربانیان تروری که آماج سوء قصدها و ترورهای کور و وحشیانه سازمان مجاهدین خلق خصوصا در اوایل دهه شصت قرار گرفتند در حالیکه اکثر انها جزو شهروندان عادی بودند و هیچ نسبتی با نظام جمهوری اسلامی نداشتند. مردم عراق هم جزو قربانیان اصلی این سازمان هستند که قربانی همدستی دیکتاتور سابق عراق و مسعود رجوی شدند. دسته سوم و شاید بی پناه ترین شان اعضای خود فرقه هستند. افرادی که فریب شعارهای دروغین وطن پرستی و استقلال طلبی رجوی را خورده و زندگی خود را به فنا دادند. از این بدتر افرادی هستند که رجوی به بهانه کاریابی و مهاجرت به اروپا فریب داد و به کمپ هایش در عراق منتقل کرد. افرادی از همه جا بیخبر که ناگهان خود را در پادگانی نظامی یافتند که راه خروجی از آن برایشان متصور نبود.
سازمان مسعود سال‌هاست حق جزیی ترین انتخاب‌های شخصی اعضای خود را از رنگ لباس تا نوع کفش را نیز از آن‌ها سلب کرده است. همچنین مریم رجوی همراه با سرکرده پیشین این فرقه یعنی همسرش مسعود رجوی تراژدی‌ترین و تلخ‌ترین ظلم‌ها، آزار، تعرض و تجاوزهای جنسی را دقیقا در حق زنان این گروه روا کردند که در ته فهرست این ظلم‌ها رنگ و شکل لباس جا می‌گیرد. از عقیم کردن زنان گرفته تا استثمار جنسی زنان و دختران حاضر در تشکیلات.