سارا معین: چرا مجاهدین خلق به فیلمی که هنوز ندیده‌اند اعتراض دارند؟

کارگردان مستند “کودکان کمپ اشرف” در گفتگو با کیهان لندن پرسشی مطرح میکند که ادعای دمکراسی خواهی و آزادی خواهی مجاهدین خلق را به سادگی به چالش میکشد.

سارا معین کارگردان مستند جنجال برانگیز کودکان کمپ اشرف در گفتگو با احمد رأفت، روزنامه نگار کیهان لندن درباره اعتراضات مجاهدین خلق به فستیوال فیلم یوتوبری پیش از اکران فیلمش میگوید: با وجود آن که فیلم تا کنون دیده نشده بود، یک سری ایمیل به فستیوال فرستاده شده بود که میخواستند اکران فیلم متوقف شود. من دلیلش را نمیدانم… و چند روز قبل از فستیوال درخواست تظاهرات داده بودند. نمیدانم چرا میخواهند فیلیمی که دیده نشده است اکرانش در یک کشور دمکراتیک متوقف شود؟

سارا معین که تاکید دارد اعلام کند که فیلمش به یک موضوع کاملا انسانی درباره 4 شهروند سوئدی می‌پردازد. او داستان زندگی  این چهار انسان را از این جهت جالب می‌داند که علیرغم موفقیت امروزشان در زندگی در سوئد، سرنوشتی عجیب و کودکی دردناکی را از سر گذرانده‌اند.

کارگردان مستند کودکان کمپ اشرف که اساسا روزنامه نگار است، تلاش دارد بدون سوگیری سیاسی با بهره گرفتن از آزادی بیان حاکم بر کشور محل زندگی 4 قهرمان داستانش، توجه مخاطبان را به یک تراژدی انسانی جلب کند.  به باور سارا معین اگر چه در داستان زندگی شخصیت‌های این فیلم یک انقلاب و سه جنگ جا گرفته است که می‌تواند مخاطب را با انواع دیدگاه‌ها و سوگیری‌های سیاسی درگیر کند، او هدفش جلب توجه مخاطب به قصه دردناک حدود 800 تا 1000 کودک از والدین مجاهد خلق است که بهای سنگینی بابت مبارزه سیاسی والدینشان پرداختند.

سارا معین به درستی معتقد است که محتواهای مربوط به کودکان مجاهدین خلق در مقایسه با مطالبی که درباره خود سازمان مجاهدین خلق وجود دارد ناچیز است. او به مقاله‌ای که روزنامه نگار آلمانی لوییزا هومریش چند سال پیش درباره کودک سربازان سابق مجاهدین خلق در نشریه دسایت نوشت، به عنوان یکی از مطالب پیشگام در مطرح کردن موضوع این کودکان، اشاره کرد. لازم به ذکر است که لوییزا هومریش نیز پیش از اکران فیلم تماشای آن را به ساکنان سوئد توصیه کرد.

بنا به گزارش حنیف حیدرنژاد روزنامه نگار و عضو پیشین مجاهدین خلق، از میان صدها کودک مجاهدین خلق که از عراق به اروپا و آمریکای شمالی قاچاق شدند، بیش از 120 تن در سوئد در میان خانواده های هوادار اسکان داده شدند. بنابراین بنظر می‌رسد که سارا معین برای انتخاب قهرمانان خود گزینه‌های بیشتری داشته است اما اینکه چرا به سراغ امیر وفا یغمایی، پروین حسین‌نیا، حنیف بالی و عاطفه سبدانی رفته است نکته حائز اهمیتی است.

او در پاسخ به این پرسش از شمار بسیاری از کودکان مجاهدین خلق می‌گوید که در مقایسه با این چهار نفر انسان‌های موفقی نبوده اند، دچار سرنوشت‌های تلخی شده‌اند و حتی خودکشی کرده‌اند. (شاید نام یاسر اکبری نسب و آلان محمدی را شنیده باشید.)

قطعا، کودک سربازان سابقی وجود دارند که می‌توانستند گواهان بهتری از نقض حقوق کودکان در ساختار فرقه رجوی نسبت به امیر یغمایی باشند و مسلما امروز در کشورهای مختلف دنیا از جمله همان سوئد کودکان سابقی هستند که در خانواده‌های هوادار مجاهدین خلق بدون نظارت دولت های اروپایی، مشابه رنجی که عاطفه سبدانی متحمل شده است را تجربه کرده‌اند. اما چنان که سارا معین نیز می‌گوید این افراد با روحیات شکننده ناشی از رنج‌ها و اعتماد به نفسی خدشه‌دار شده،  جسارت حضور در مقابل دوربین را ندارند. دوربینی که قصد دارد در یک دمکراسی اروپایی یک داستان انسانی تلخ را به تصویر بکشد.

اکران مستند کودکان کمپ اشرف به تازگی آغاز شده است. این فیلم جنجال‌برانگیز به زودی در جشنواره فیلم تمپوی سوئد و جشنواره‌های دیگر دنیا به نمایش درخواهد آمد. افکار عمومی به تماشای تنها یک وجه از کارنامه جنایات مجاهدین خلق خواهند نشست، وجهی که به جگرگوشه های خود تشکیلات می‌پردازد.

چنان که سارا معین تاکید می‌کند در اکران‌های آینده فیلمش در استکهلم مجاهدین خلق می‌توانند در چارچوب دمکراسی و آزادی بیان تظاهرات کنند. اما باید از آنها پرسید:” آیا بهتر نیست اول فیلم را ببینید و بعد تظاهرات کنید؟”

مزدا پارسی