یکی دیگر از اعضای گرفتار در فرقه رجوی به نام عبدالرحیم احراری بر اثر بیماری فوت نمود. سایت فرقه علت مرگ وی را ایست قلبی و عارضه تنفسی اعلام نمود. این در حالی است که با پیشرفت علم بسیاری از بیماری ها حتی بیماری های صعب العلاج قابل درمان یا لااقل قابل کنترل می باشند.
یکی از دوستان جداشده به نام محمدرضا گلی اسکاردی مدت کمی بعد از جدا شدن متوجه شد که دچار مشکل قلبی شده و با مراجعه به پزشک مشخص شد که رگ قلب او بسته شد و خوشبختانه با انجام عمل جراحی به موقع خطر رفع شد و بدون هیچ مشکلی سال هاست که به کار و زندگی اش مشغول است. اگر چنین وضعی در داخل فرقه برای او به وجود می آمد بی شک به ضایعه ای جبران ناپذیر بدل می شد.
در حال حاضر در فرقه رجوی بیماری عامل اصلی مرگ و میر اعضای گرفتار در فرقه شده است زیرا:
– به دستور رجوی اصل “مجاهد بیمار فلان ابن فلان نداریم” به عنوان ضابطه تشکیلاتی که در کتاب ضوابط فرقه ثبت شده بود به همه ابلاغ گردید. در نتیجه این ضابطه بیماری اعضا در فرقه رجوی به رسمیت شناخته نمی شود.
– بدلیل به رسمیت نشناختن بیماری، به افراد بیمار رسیدگی نمی شود.
– بدلیل محدودیت های بسیار زیاد و نگهداری اعضا در محیطی بسته، به اعضای بیمار اجازه دسترسی آزادانه به پزشک و امکانات پزشکی و دارویی مناسب و به موقع داده نمی شود.
– بدلیل اینکه در تشکیلات فرقه بدنبال انقلاب طلاق هر مسئله ای از زاویه جنسی دیده می شود، مسئولین فرقه به اعضای بیمار اجازه استراحت و جدا شدن از بقیه نفرات را نمی دهند. توجیهی که برای اینکار دارند این است که افراد اگر تنها شوند به مسائل جیم (جیم اصطلاحی است که در فرقه رجوی به مسائل جنسی گفته می شود) فکر خواهند کرد. اما دلیل اصلی این است که می دانند چنانچه اعضا فرصت پیدا کنند و ذهن شان از مشغولیت همیشگی و مغزشویی ها کمی دور شود با خود فکر خواهند کرد و این افکار آنها را مسئله دار و در نتیجه به فکر جدایی از فرقه می اندازد. بنابراین مسئولین فرقه برای اینکه نفرات شان دچار مشکل نشوند و در نتیجه خودشان مورد حسابرسی و برخورد از سوی رجوی ها قرار نگیرند، به اعضای بیمار اجازه استراحت کردن و جدا شدن از یگان شان در دوره بیماری را نمی دهند.
– در شرایطی که عضوی بیمار است همچون شرایط عادی فشار روانی و استرس زیادی به فرد بیمار وارد می کنند زیرا شرکت در نشست های تفتیش عقاید موسوم به “عملیات جاری” و نشست هایی موسوم به “غسل هفتگی” که اعضا باید تناقضات جنسی خود را در جمع بیان کنند، حتی برای بیماران اجباری می باشد.
– از نظر رجوی ها، بدلیل مجموع فشارها و بلاهایی که بر سر اعضای فرقه می آوردند، هر عضو یک بمب ساعتی است که در صورت جدایی دست به افشاگری می تواند بزند. بنابراین آنها از مرگ اعضا استقبال می کنند زیرا هم می توانند با نام او تبلیغ کنند و هم خیالشان جمع می شود که آنچه او می توانست افشا کند با خودش دفن خواهد شد.
ایرج صالحی