اعدام| یکی از روش های مورد تایید و دلخواه رجوی در مقاطع مختلف – قسمت اول

بعد از سرنگونی صدام که شرایط برای رجوی و تشکیلات مجاهدین تغییر کرد و او دیگر نمی توانست مانند گذشته رفتار کند، او و مریم قجر و دیگر مسئولین مجاهدین طوری رفتار می کنند که گویی مخالف دو آتشه اعدام هستند. اما واقعیت چیز دیگری است و آنها فقط بر حسب شرایط می خواهند نان به نرخ روز بخورند زیرا شرایط امروزشان آنها را مجبور کرده تا چنین ادعاهایی بکنند. برای آن که حقیقت امر درباره اعتقاد رجوی نسبت به اعدام بهتر نمایان شود به روش برخورد او با موضوع اعدام در مقاطع مختلف اشاره می کنم.

یکم – مقطع پس از پیروزی انقلاب تا آغاز اقدامات مسلحانه تروریستی

در این مقطع رجوی و دستگاه تبلیغاتی مجاهدین خلق به شدت طرفدار اعدام بودند و در مواردی حتی دادگاه های انقلاب و مسئولین جمهوری اسلامی را برای عدم تمایل به اعدام مورد انتقاد قرار می دادند.

1- اعتراض به مقامات جمهوری اسلامی بخاطر عدم اجرای اعدام

در تاریخ دوم تیر 1358 سازمان مجاهدین که رهبر آن رجوی است اطلاعیه ای با عنوان “اخطار مجاهدین خلق ایران درباره احتمال صرف نظر کردن دادگاه انقلاب از اعدام دو تن از جلادان ساواک” صادر نمود.

در این اطلاعیه علاوه بر اعتراض به اینکه مبادا این دو نفر اعدام نشوند، تهدید می کنند که اگر این دو نفر بخشوده هم شوند بعد از بخشودگی “ترور” خواهند شد. در بخش مربوطه از این اطلاعیه چنین آمده است:

“بنابراین سازمان مجاهدین خلق ایران با یادآوری میثاق خونین خود با خدا و خلق اعلام می کند که در صورت فراری دادن این جنایتکاران از قصاص عادلانه شان در دادگاه، بی تردید نمی توان آنها را از شعله غضب خلق و فرزندان راستین آن پس از بخشودگی احتمالی نیز در امان دانست.”

“فرزندان راستین خلق” که بر اساس این اطلاعیه قرار است در صورت عدم مجازات اعدام آن دو نفر، آنها را به مجازات رسانده و بکشند، عنوانی بود که در آن ایام مجاهدین خلق خود را با آن توصیف می کردند و در واقع منظور همان تشکیلات مجاهدین خلق است. در واقع مجاهدین خلق در این اطلاعیه به صراحت می گویند که پایبند قانون و دادگاه نیستند و اگر اعدام آن دو نفر رخ ندهد، خودسرانه دست به کشتار و اعدام آنها خواهند زد.

در ادامه این اطلاعیه نیز از اعدام چند نفر دیگر حمایت می شود.

2- عدم به رسمیت شناختن قوه قضائیه و اعتقاد به مقوله “دادگاه خلق”

در 13 تیر 1358 بار دیگر مجاهدین خلق که رهبر آن رجوی است اطلاعیه ای درباره محاکمه “تقی شهرام” صادر کردند (تقی شهرام از اوایل دهه پنجاه مارکسیست شد و برای مدتی رهبری مجاهدین خلق را به عهده داشت. این اقدام خود در تغییر ایدئولوژی مجاهدین را انقلاب می خواند و اعضایی که با او همراه نمی شدند را ضد انقلاب می دانست. او دست به ترور و کشتار اعضای مسلمان مجاهدین که نمی خواستند مارکسیست شوند زد. مشابه همین کار را رجوی از سال 1368 اعمال کرد و مدعی شد که یک انقلاب در مجاهدین ایجاد کرده که به آن انقلاب ایدئولوژیک – انقلاب طلاق – می گفت و اعضایی که نمی خواستند با او همراه شوند را به روش های گوناگون سرکوب و نابود کرد)

در بخشی از اطلاعیه ای که به دستور رجوی درباره محاکمه تقی شهرام صادر شد چنین آمده است:

از نظر رجوی برای اعدام افرادی که او آنها را محکوم به اعدام می دانست نه تنها نیاز به طی مراحل قانونی و برگزاری دادگاه صالحه قضایی نبود بلکه یک مقوله من در آوردی و به اسم “دادگاه خلق” تصمیم گیرنده نهایی است. بی شک در این نوع دادگاه، قاضی و و صادره کننده حکم اعدام رجوی و مسئولین مجاهدین هستند.

ایرج صالحی