اعضای نگونبختی که در داخل قرارگاه اشرف محبوس بودند حق نداشتند با خانواده خودشان ارتباطی برقرار کنند. ارتباط تلفنی با خانواده ها در داخل تشکیلات مخصوصاً تا وقتی که صدام سرنگون نشده بود اساساً امکان پذیر نبود. حتی برای نامه نگاری به خانواده هم محدودیت هایی وجود داشت. در رابطه با نامه نگاری فاکتی را […]
اعضای نگونبختی که در داخل قرارگاه اشرف محبوس بودند حق نداشتند با خانواده خودشان ارتباطی برقرار کنند. ارتباط تلفنی با خانواده ها در داخل تشکیلات مخصوصاً تا وقتی که صدام سرنگون نشده بود اساساً امکان پذیر نبود. حتی برای نامه نگاری به خانواده هم محدودیت هایی وجود داشت. در رابطه با نامه نگاری فاکتی را اشاره می کنم که شنیدنی است. یکی از دوستانم برایم تعریف کرد که برای سوزاندن ملات های طبقه بندی شده ، معمولا در یک مکان مشخص کوره ای قرار داشت. ملات ها را به آن محل می بردند و می سوزاندند.
دوستم در کمال تعجب وقتی می خواسته ملات های خودش را در همان محل بسوزاند متوجه ملات های نیم سوخته ای می شود که وقتی آنها را کنار هم می گذارد و می خواند متوجه می شود نامه هایی هستند که اعضای سازمان برای خانواده خودشان ارسال می کردند! سازمان به اعضای خودش مخصوصاً هنگام عید نوروز می گفت هر کس نامه ای دارد به همراه کارت تبریک نوروزی برای خانواده خودش بنویسد سپس ما ارسال می کنیم ، در این رابطه تاکید می کردند مشکلی هم نیست من تا قبل از این اصلا فکر نمی کردم که سازمان چنین کاری بکند! متاسفانه بعد از سالیان فهمیدم در حقیقت سازمان نامه را برای خانواده هرگز ارسال نکرده بلکه آنها را از ما تحویل می گرفت و سپس در کمال بی شرمی نامه ها را در کوره می سوزاند . توجه کنید نیرنگ و حقه و فریبکاری سازمان نسبت به اعضای خودش را!
همین فاکت نشان می دهد سازمان آنقدر بی بوته و بی مایه بود که حتی ظرفیت یک نامه را سالی یکبار آن هم به بهانه سال نو که اعضای سازمان برای خانواده ارسال می کردند نداشت و آن نامه ها را به دور چشم اعضای خودش امحاء می کرد .
لازم است اشاره کنم تا وقتی صدام در مسند قدرت بود اساساٌ اعضای سازمان حق نداشتند ارتباط تلفنی هم با خانواده خود داشته باشند و ممنوع بود. اعضای در بند جرات درخواست ارتباط تلفنی با خانواده را نداشتند زیرا طبق قانون انقلاب مریم قجر وابستگی به خانواده یعنی فاصله گرفتن از رجوی! اگر کسی چنین درخواستی می کرد از نظر رجوی آن فرد انقلاب نکرده و با انقلاب طلاق زوایه داشت. اگر آن فرد رده تشکیلاتی اش بالا بود رده اش را می گرفتند و به پایین ترین سطح سقوط می کرد ، و به آن فرد می گفتند فاکتهایش را بنویسد و خودش در جمع بزرگی بخواند. سپس در نشست های نوبه ای همان فرد را سوژه می کردند ، و جمع هم به او مارک وابستگی به خانواده زده و ضمن توهین و اهانت ، حرف های نامربوطی هم نثارش می کردند که لایق رجوی هاست ، کاری می کردند دیگر هرگز نام خانواده خودش را به زبان نیاورد. راستی مریم رجوی چرا اجازه ارتباط با خانواده را به اعضای خودش نمی داد؟ از چی می ترسید ؟ واقعیت این است اگر افراد با خانواده ارتباط برقرار می کردند در این صورت تمامی دروغ های آنها بر ملاء می شد آن سیاه نمایی هایی که در باره ایران می کردند دود می شد و می سوخت. وقتی حقایق را اعضای در بند از زبان خانواده می شنیدند در قدم اول متناقض شده و نسبت به سازمان مسله دار می شدند و انقلاب باسمه ای مریم هم زیر سئوال می رفت .
آری دمکراسی که مریم رجوی از آن یاد می کند یعنی همین !!! حالا مریم رجوی طرح 10 ماده ای را مطرح می کند ! تو در درون خانه چه کردی که حالا بخواهی برای بیرون انجام دهی !!! .
محمد رضا گلی
