درجریان همایش انجمن نجات گیلان که با عنوان استمداد با حضور جمعی از خانواده های اعضای در بند تشکیلات فریبنده فرقه تروریستی مجاهدین برگزارشد، ازصلیب سرخ و مجامع حقوق بشری و خصوصا دولت مردمی عراق طالب استمداد شدند تا بتوانند با تسهیلات دولت ایران وعراق با عزیزانشان در پادگان سابق اشرف دیدار و گفتگو کنند و با به اشراف رساندن اعضای مغزشویی شده و دربندشان نسبت به واقعیات جامعه ایران و دنیای آزاد، آنها را ازاسارتگاه مخوف رجوی نجات داده
درجریان همایش انجمن نجات گیلان که با عنوان استمداد با حضورجمعی ازخانواده های اعضای دربند تشکیلات فریبنده فرقه تروریستی مجاهدین برگزارشد، ازصلیب سرخ و مجامع حقوق بشری وخصوصا دولت مردمی عراق طالب استمداد شدند تا بتوانند با تسهیلات دولت ایران وعراق با عزیزانشان درپادگان سابق اشرف دیدار و گفتگو کنند و با به اشراف رساندن اعضای مغزشویی شده و دربندشان نسبت به واقعیات جامعه ایران ودنیای آزاد، آنها را ازاسارتگاه مخوف رجوی نجات داده وبه کانون گرم وپرمهرخانواده بازگردانند.
دراین رابطه درپایان جلسه خانواده ها پس ازشنیدن صحبتهای اعضای جداشده جدید آقایان حمید حاجی پورواکبرمحبی که بشدت متاثرشده بودند با تهیه طوماری ضمن انزجارازاعمال تروریستی سران سازمان مجاهدین مصربودند که خانواده های چشم انتظار و رنجدیده میتوانند نقش مهم وتعیین کننده ای در رهایی عزیزانشان ازچنگال رجوی داشته باشند و با نوشتن متن استمداد جهت اعزام به عراق و دیدار با اعضای غافل ومغزشویی شده، آن را امضاء نمودند. ما خانواده های چشم انتظارگیلانی که بعضا بمدت بیش از25 سال است که ازفرزندان خود که به اسارت فرقه تروریستی رجوی در آمدند، بی اطلاع هستیم. ازصلیب سرخ وتمامی مجامع حقوق بشری، خصوصا دولت مردمی عراق استمداد می طلبیم:
1- ما میخواهیم بی واسطه و بدورازکنترل سران سازمان مطابق روال معمول شهروندان تمام دنیا با عزیزانمان مکاتبه ونامه نگاری متقابل داشته باشیم.
2- ما میخواهیم بی واسطه و بدورازکنترل سران سازمان با عزیزانمان در اسارتگاه رجوی مکالمه تلفنی داشته باشیم.
3- ما میخواهیم بی واسطه و بدوراز کنترل سران سازمان با عزیزانمان در اسارتگاه رجوی ملاقات حضوری داشته و به گفتگو بنشینیم.
آیا مطالبات ما که ازبدیهی ترین وابتدایی ترین حقوق انسانی ومطابق با چارچوب های تعریف شده منشوربین الملل هست، چرا وچرا بارها وبارها ازطرف فرقه رجوی بی جواب مانده ودرمواردی خانواده ها درمراجعه به پادگان اشرف با اهانت شدید وحتی سرکوب چماقداران واجیرشدگان مواجه شدند. ولیکن ما دیگرکاسه صبرمان لبریزشده واجازه نخواهیم داد دوران اتحاد نامیمون سران سازمان با صدام معدوم واینبار با قوای اشغالگرامریکایی تکرارشود وسازمان درتحقق جاه طلبیهای خود عزیزانمان را مورد سوء استفاده ناجوانمردانه قرارداده وجسم وجانشان را به خطربیندازد.
باردیگرمصرانه ازتمام وجدانهای آگاه و بیداربشری وتمامی مجامع حقوق بشری خصوصا دولت مردمی عراق دراین امرخیر و انسانی که لاجرم درسینه تاریخ به ثبت خواهد رسید، عاجزانه استمداد می طلبیم.
برچسب ها
دخترم می ترسید با من صحبت کند دلتنگی های مادر پروانه ربیعی عباسی
این تنها یک تصویر نیست عکسی بر دیوار و عکسی در آغوش پدر
در حاشیه جلسه اخیر انجمن نجات گیلان پیام تصویری جلیل اکبری به برادر اسیرش ولیرضا اکبری
08 دی 1404دلتنگی های مادر پروانه ربیعی عباسی
زمانی که تشکیلات رجوی در عراق مستقر بود خانم حبیبی چندین بار با تمام مشکلاتی که داشت به عراق سفر کرد و در کنار پادگان اشرف فعالیت و تلاش زیادی داشت تا با فرزندش دیداری داشته باشد ولی متاسفانه سران رجوی به فرزندش پروانه اجازه ملاقات ندادند. ناگفته نماند بعد از جنگ و دورانی که […]
08 دی 1404عکسی بر دیوار و عکسی در آغوش پدر
گاهی یک تصویر، رساتر از هزاران گزارش و افشاگرانهتر از دهها بیانیه، حقیقتی تلخ را فریاد میزند. عکسی که بر دیوار خانهای ساده نصب شده و همان عکس که در آغوش پدری سالخورده آرام گرفته است، روایت سالهای طولانی چشمانتظاری، فراق و رنج خانوادههایی است که قربانی سیاستهای ضدانسانی سازمان تروریستی مجاهدین به سرکردگی مسعود […]
07 دی 1404پیام تصویری جلیل اکبری به برادر اسیرش ولیرضا اکبری
در جلسه انجمن نجات گیلان بتاریخ ۲۵ آذر ماه ۱۴۰۴ خانواده ولیرضا اکبری به اتفاق شماری دیگر از خانواده های دردمند و چشم براه گیلک حضور فعال داشتند و در خاتمه جلسه برای برادر اسیرشان پیام تصویری ضبط کردند و به ایشان توصیه کردند که برای رسیدن به خانواده و یک زندگی مستقل بی دغدغه […]