وقتی رسانه ها تروریسم مجاهدین – امریکا ـ اسرائیل را تطهیر می کنند

امروز فاش شده است که اسرائیل به مجاهدین خلق کمک مالی، تسلیحاتی و آموزش نظامی داده است تا حملات تروریستی برای کشتن دانشمندان هسته ای ایران انجام دهد. مجاهدین خلق در فهرست سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه امریکاست. مقامات امریکایی ـ که خواستند نامشان فاش نشود ـ در ان بی سی نیوز تائید کردند که گزارش ها درباره روابط مجاهدین و اسرائیل صحیح هستند. این ماجرا دارای اهمیت ملی و بین المللی است اما در حالی که در NBC منتشر شد، در رسانه های سرشناس کاملاً مورد غفلت قرار گرفت.
هِی، من احمق نیستم. می دانم که رسانه های خبری شدیداً به نفع نهادها و به ویژه دولت مغرضانه عمل می کنند. اما فکر نمی کنم این که انتظار پوشش خبری این ماجرا، در همان روزی که منتشر شد، داشته باشم، ساده لوحانه باشد. من همـه رسانه هـــای بــــزرگ ـ سی ان ان، ام اس ان بی سی، فاکس، نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال، دیلی بیست، الجزیره انگلیسی، توئیتر خودم و حتی آر اس اس (که هر دوشان پر از اخبار مخالف هستند که می تواند توجه امنیت ملی را به خود جلب کند) ـ را جستجو کردم و هیچ نیافتم. تقریباً هیچ پوششی.
ایالات متحده در گذشته بارها بدون پوشش خبری مناسب در رسانه ها از تروریسم حمایت کرده است (و تروریسم دولتی خود را پیش برده است). اما این داستان حمایت اسرائیل از مجاهدین موضوع مبهم و رویداد حاشیه ای نیست. ما از حمایت امریکا از شبه نظامیان جنایتکار کلمبیایی حرف نمی زنیم، موضوعی که هرگز به منافع امریکایی ها ضرری وارد نکرده است. موضوع تعارض قریب الوقوع با ایران، که با بیانیه های دروغ و تبلیغات جنگ میهن پرستانه افراطی آلوده شده است، مطمئناً پوشش خبری مناسبی داشته است. این موضوع روز است.
در شرایطی هستیم که نزدیک ترین متحد امریکا، که سالانه میلیاردها ] دلار[ کمک دریافت می کند و از پوشش دیپلماتیک بی رقیبی برخوردار است، با گروهی همکاری می کند که خود وزارت خارجه امریکا آن را یک سازمان تروریستی تلقی می کند، تا برنامه های کشتار مردم بی گناه در یک کشور مستقل را پیش ببرد. این موضوع به تنهایی به اندازه کافی ناپسند است. اما این نوع رفتار، پتانسیل این را دارد که شرایطی شدیداً متزلزل را بی ثبات کند و امکان دارد که امریکا را به سوی جنگ دیگری در خاورمیانه سوق دهد. اکنون این حقایق از سوی مقامات امریکایی تائید شده است. نمی توانم تیتر خبری ای از این ارزشمندتر برای انتشار در رسانه ها تصور کنم.
اما رسانه های خبری چنان نوکرصفتانه در خدمت حکومت امریکا و اعتبار متحدانش هستند که این ماجرای بسیار مهم، فقط مثل دیگر تبلیغات امریکا تحریف و تکذیب نشده است بلکه به کل حذف شده است. سفید شویی شده است. هرگز اتفاق نیفتاده است.
نخست، ممکن است برای کسانی که دیدگاه مرا به عنوان توطئه ای عجیب، رد می کنند، روشنگرانه تر باشد که به جای رسانه های خبری اصلی امریکا به الجزیره فکر کنند. در طول جنگ عراق، غالباً برای گرفتن خبرهای سهمگینی که رسانه های امریکا نمی توانستند گزارش کنند و نمی کردند، به الجزیره رجوع می شد.
الجزیره شده بود « جایگزین ». از آن زمان، آن ها متحول شدند و پوشش های خبریشان بسیار زیر سئوال بود که متأسفانه با اخبار رسانه های امریکا همپوشانی داشت. اما چرا یک نهاد خبری، که در منطقه ای که حملات تروریستی اسرائیلی رخ می دهد، مستقر است، ماجرا را سفید شویی می کند؟
سیاست های منطقه را ملاحظه کنید. دولت های عربی خلیج، مدتهاست که هر وقت پای ایران به میان می آید طرف اسرائیل و امریکا هستند. عربستان سعودی، قطر، بحرین، امارات متحده عربی و غیره همه از نفوذ ایران در منطقه می هراسند زیرا از نفوذ خودشان می کاهد. برای مثال، پادشاه سعودی، نه تنها پنهانی از امریکا خواسته است که به ایران حمله کند، بلکه شدیداً علاقمند است بیشتر منزوی شدن ایران را با حذف یکی از متحدان منطقه ای اش یعنی سوریه ببیند (به همین دلیل است که عربستان سعودی بنابر گزارش ها از شورشی های ارتش آزادی سوریه حمایت کرده است و به همین دلیل است که از تصمیم شورای امنیت عربی برای دخالت در سوریه پشتیبانی می کند). الجزیره که در قطر مستقر است، اگر افشاگری ها در باره تروریسم اسرائیل در ایران را به نحو مناسبی پوشش دهد، بر خلاف منافع صاحب و حکومتش (که هر دو یکی است) عمل کرده است.
کم و بیش همین محاسبات درباره رسانه های امریکا نیز صدق می کند. واشنگتن دائماً درباره ماهیت برنامه هسته ای ایران اطلاعات کذب می دهد (علی رغم آن که اکثریت قریب به اتفاق جامعه نظامی و اطلاعاتی بر این باورند که برنامه هسته ای ایران کاملاً ماهیت غیرنظامی دارد) و چون ایران بیرون لایه نفوذی امریکا در مهم ترین منطقه ژئوپولتیک جهان ایستاده است، رهبریت ایران را دیو نمایی می کند. رسانه های خبری، منافع دولت را بازتاب می دهند، هم به دلیل آن که ناراحت کردن فرماندارانشان در واشنگتن مخالف منافع خودشان است و هم به دلیل آنچه من « فرهنگ استفراغ » در ژورنالیسم امریکایی می نامم. (« اگر حکومت من ایــــن را می گوید، من هم خواهم گفت»)
امروز، تمرکز رسانه ها، جدای از مسابقه سیاسی شدیداً به درد نخورشان، موضوع وثیقه گذاشتن بانک و سوریه است. در مورد اول تحسین های بی جهت متوجه دولت اباما شد که بر واریز 26 میلیارد دلار از پنج تا از بزرگ ترین بانک های کشور نظارت داشت (البته بعد از تبانی کردن با بانک ها برای تحت فشار قرار دادن میلیون ها نفر از مردم و کش رفتن بسیار بیش از 26 میلیون دلار از اقتصاد کشور). در مورد دوم، در حالی که من این مقاله را می نویسم، سی ان ان در حال نشان دادن گزارشی از به اصطلاح حمایت مادی ایران از سوریه در کشتن غیرنظامیان است.
من تا 24 ساعت دیگر هم ساده لوحی خود را حفظ خواهم کرد. بگذار ببینم آیا از تروریسم اسرائیل علیه ایران تا فردا هیچ پوششی داده خواهد شد.
آنتی وار ـ جان گلاسر