خود شکن، آیینه شکستن خطاست!

خود شکن، آیینه شکستن خطاست!
ایران‎دیدبان
مصاحبه‎ی پروفسور آرواند آبراهامیان با رادیو بی‎بی‎سی درباره‎ی مجاهدین، خشم و اعتراض بقایا و اذناب رجوی را برانگیخته است و بر سیاق فرهنگی این گروه، سیلی از فحاشی و الفاظ رکیک نثار ایشان گردیده است.
این در حالی است که رادیو بی‎بی‎سی که همواره از سوی مجاهدین به ضدیت با خود متهم می‎شود، در ابتدای همین گزارش، مصاحبه‎ای با اصلی‎ترین حامی گروه تروریستی مجاهدین یعنی جناب کوربت انجام داده است که وی به تفصیل به بیان دیدگاه‎هایش درباره‎ی این گروه پرداخته و از این نظر می‎توان کار بی‎بی‎سی را رویه‎ای حرفه‎ای دانست که به خواننده فرصت بیشتری برای دانستن می‎دهد.
گله‎مندی و آه و فغان مجاهدین، علاوه بر تمایلات تمامیت‎خواهانه‎ی بقایای رجوی که حتی رسانه‎های خبری جهان را موظف به تبلیغ بی‎چون و چرا برای خود می‎دانند، بیشتر از این ناحیه است که هر خواننده‎ی منصفی، در مقام مقایسه پی می‎برد که نظرات و دیدگاه‎های پروفسور آبراهامیان نسبت به بیانات آقای کوربت که در حقیقت تکرار مواضع مجاهدین است تا چه اندازه به واقعیت نزدیک‎تر بوده و از قوت بیشتری برخوردار است.
اما این هم انگیزه‎ی اصلی آه و فغان دار و دسته‎ی رجوی نیست و آن‎چه خود در مقالات متعدد به آن اشاره کرده‎اند عبارت است از:
1- تعریفی که پروفسور آبراهامیان از مجاهدین نه فقط به‎عنوان یک گروه تروریست، بلکه به‎عنوان فرقه ارائه می‎کند.
2- نداشتن پایگاه مردمی مجاهدین در میان مردم ایران.
آبراهامیان در یک روال منطقی و در واکاوی اعتراض برخی از سیاست‎مداران انگلیسی به قرار گرفتن نام مجاهدین در لیست گروه‎های تروریستی، توصیف مجاهدین به‎عنوان تروریست را از اساس اشتباه می‎خواند و احیاناً از این حیث به بخشی از اعتراض آن سیاست‎مداران صحه می‎گذارد، امری که مجاهدین نیز می‎توانند از آن استقبال کرده و به‎عنوان دلیل دیگری که خروج آنها را از لیست تروریستی الزامی می‎سازد بدان استناد کنند! زیرا که آبراهامیان دقیقاً همان تعریفی را از مجاهدین به‎دست می‎دهد که آنها نیز! با این تفاوت که در مقام نام‎گذاری کمی با هم اختلاف دارند. آبراهامیان می‎گوید:
« اين گروه بيشتر شبيه به فرقه بسته ای است که نفرات آن حاضرند به هر شکل و هر قيمت فرمانهای رهبرشان را اجرا کنند.
سازمان مجاهدين خلق تاکنون چندين بار سياستها، روشهای فعاليت و حتی مناسبات درونی خود را تغيير داده و در نهايت آنچه اکنون تحت رهبری مسعود رجوی باقی مانده، نفراتی اند که به شکل کور از رهبری تبعيت می کنند و حاضرند به خاطر او بکشند، بميرند و حتی خودکشی کنند؛ اينها همه مختصات يک فرقه بسيار سازمان يافته است. »
و مگر مجاهدین خود غیر از این ادعایی دارند؟ مگر افتخار آنها این نیست که با چنگ و ناخن و دندان (که حتی بر روی این تعابیر قرون وسطایی آهنگ گذاشته و از آن ترانه ساخته‎اند) مریم را به تهران ببرند؟ مگر همان‎ها نبودند که در ازای دستگیری مریم رجوی خود را به آتش کشیدند؟ مگر همان‎ها نبودند که با عملیات انتحاری در ایران افراد غیرنظامی و عادی را به قتل می‎رساندند؟ و مگر تمام افتخار تک تک اعضای مجاهدین (بنا بر ادعاهای گردانندگان این گروه) این نیست که تام و تمام از رهبری عقیدتی خود تا آخرین قطره‎ی خون پیروی می‎کنند. این را می‎توان از مصاحبه با نفرات محصور در اردوگاه اشرف که هر روز تلویزیون مجاهدین (که به آن نام تلویزیون ملی ایران داده‎اند) آن‎ها را پخش می‎کند فهمید…
پس چه دلیلی برای این همه فحاشی و به‎کار بردن الفاظ رکیک علیه آبراهامیان وجود دارد؟
دیگر آنکه مجاهدین با دمیدن به تنور توهم هدایت و رهبری خلق ایران! مدعی‎اند که دارای حمایت مردمی و پایگاه توده‎ای می‎باشند که بر اثر پدیده‎ای به نام سرکوب قابل مشاهده نمی‎باشد!
اگر این طور است وشبحی به‎نام سرکوب وجود خارجی داشته باشد، باید به تمام اخبار و تحلیل‎هایی که مجاهدین از اعتراضات اجتماعی با تعابیر رشد یابنده! و رشد روزافزون وضعیت انفجاری جامعه! ارایه می‎کنند شک نمود و آن را دست‎ساز و ساخته و پرداخته‎ی دستگاه تبلیغاتی مجاهدین دانست و اگر اینها صحیح است* و در جامعه‎ی ایران امکان چنین اعتراضاتی وجود دارد، باید به این نتیجه رسید که شبح سرکوب، لولویی است که مجاهدین برای تخدیر نیروهایشان آن را خلق کرده‎اند.
_______________________________________________
* اخبار ارگان ماهواره‎ای مجاهدین و سایت‎های تابعه‎ی آنان، سرفصلی به‎نام اخبار اعتراضات اجتماعی دارند که هر روزه برای روحیه دادن به نیروها ساخته و پرداخته می‎شود. به‎عنوان نمونه اخبار ساعت 10 صبح همین امروز (6/12/1385) با این اخبار آغاز شد و از تحصن کارگران کارخانه‎ی کاغذسازی در مقابل ریاست‎جمهوری، تظاهرات 1300 کارگر متروی تهران، اعتصاب کارگران پروفیل پارس و تحصن و تهدید فرهنگیان و معلمین همدان خبر داد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا