تطهیر جنایات رجوی ها، با تشبثات استکهلمی

چه جنایتی مانده که آقای مسعود رجوی با تکیه بر نیروهای امنیتی صدام حسین در طول صدارت ارتش کذائی اش در عراق انجام نداده است؟

زندانی کردن همراه با ضرب و شتم مخالفان در زندان های انفرادی طویل المدت، ایجاد شرایط بسیار سخت در زندان ها و عدم داشتن هواخوری و اجازه ی مطالعه، بازداشت و اقامت اجباری تمامی اعضای سازمان درعراق که آزادانه به این تشکیلات پیوسته بودند، شکنجه ی مخالفان در تاریکخانه های سازمان، قتل ناراضیانی که فقط درخواست خروج از سازمان را داده بودند، قطع اجباری روابط اجتماعی تمام اعضای سازمان، اجبار به تجرد اجباری تمام اعضاء، شکنجه ی روحی در نشست های روزانه و نشست های دوره ای، توهین و تحقیر مستمر و24 ساعته بمدت سالیان ، مهیا کردن شرایط خودکشی برای برخی منتقدان سازمان(در دسترس گذاشتن مواد آتشزا و اسلحه های پر از مهمات و دادن تیغ برای زندانیان، اجبار به کارهای سخت و طاقت فرسای فیزیکی در دمای بالای 50 درجه ی عراق، کم کردن ساعات استراحت و در اختیار خود بودن جهت ایجاد خستگی جسمی و روحی با هدف دور کردن اذهان از مشکلات اصلی و علل اقامت های اجباری و طولانی در عراق ، اعزام به ماموریت های خطرناک و قربانی کردن اعضای مخالف با این ترفند(اعلام شهادت و سوء استفاده از نام و هویت اشخاص مخالف) و…

مسعود رجوی همواره علنا هم اعلام می کرد که هرگز اجازه نخواهد داد، پای یک عضو منتقد و مخالف به خارج از مناسبات باز شود و ” مشت آهنین” تنها پاسخ کسانی است که درخواستهای خروج می دهند!

مرگ اجباری و یا مرگ در حین ماموریت های اجباری ، تنها راه نجات افراد از مناسبات برده داری رجوی بود، که مسعود رجوی تبحر خاصی در اجرای آن سناریو داشت و کتاب کشته های خود را قطورتر کرده و با این ترفند دادخواه رژیمی می شد که قصد تصاحب مسند حکومت در آن را داشت!

اکنون بازارگرمی های متدوال خود را در سوئد آغاز کرده است و نقش قربانی را درانظار عمومی بازی می کند ، بدین سبب که روی جنایات سالیان خود درعراق و آلبانی خاک بپاشد! غافل از اینکه افکار عمومی و سازمان های حقوق بشر، خیلی وقت است که پی به ماهیت اصلی این فرقه برده اند واین قبیل اقدامات کثیف و سوار شدن روی خون ، از شگردهای لو رفته ی رهبران این فرقه می باشد ! امروز در حالی در بیرون از دادگاه استکهلم در سوئد، شاهد پرچم های زرد رنگ افراشته شده ی سازمان مجاهدین خلق هستیم که پرونده ی جنایات خود این سازمان در دیوان کیفری بین المللی لاهه توسط اعضای سابق این فرقه ، مفتوح شده است!

دم خروس مظلومیت نداشته ی این سازمان جهنمی! توسط اعضای قبلی این سازمان در دادگاه لاهه برجسته شده است، دادخواهی جداشدگان سازمان مشتمل بر محورهای زیر است و سران سازمان مجاهدین، بجای آویختن به خس و خاشاک ، بهتر است پاسخگوی جنایات خود باشند و از الان دنبال سوراخ موش باشند و اما محورهای شکایت جداشدگان در دادگاه بین المللی لاهه:

– بهره کشی و استثمار اجباری
– قتل عناصر ناراضی و گردن نگرفتن این قتل ها
– ایجاد زندان های مخفی و انفرادی طولانی
– حبس اجباری در زندان های متعدد
– بنگالی کردن اعضای منتقد
– حبس در دستشوئی و …
– شکنجه های شدید جسمانی
– نابودی کانون خانواده
– طلاقهای دسته جمعی و تجرد اجباری
– حصر فرزندان اعضاء در سازمان
– فشار و تحقیر در نشست های جمعی
– ایزولاسیون عاطفی و قطع از دنیای بیرون
– ایجاد محدودیت های اجباری در تشکیلات
– حبس دسته جمعی در اشرف
– تجاوز مسعود رجوی به زنان، رقص رهایی و معراج جمعی
– و…

جنایات سازمان بقدری زیاد است که با تشبثات استکهلمی نیز پاک نمی شود! درحقانیت شکایت جداشدگان همین بس که آقای مسعود رجوی سالهاست که از ترس دادگاه و قانون، خود را “مرحوم” اعلام کرده است، اما بیچاره نمی داند که جداشدگان، او و سایر همپالگی هایش را از سوراخ موش بیرون کشیده و به پشت میله های زندان خواهند فرستاد، حالا تا در توان دارید در خیابانهای سوئد خود را پاره کنید، عاقبت، زندان در انتظار همه ی جنایتکاران فرقه ی رجوی است . . .

فرید