هادی شبانی و محمد رضا گلی از اعضای انجمن نجات مازندران برای دیدار با سید محمد یعقوبی برادر هاجر یعقوبی به شهر نکا رفتند.
آقای یعقوبی با دیدن اعضای انجمن نجات بسیار خوشحال شد و عنوان داشت: من با دیدن شما بچه های انجمن نجات خیلی خوشحال می شوم و چه خوب شما توانستید از جهنمی که رجوی برای شما درست کرده بود رهایی یابید. ای کاش خواهرم هاجر هم می توانست مانند شما طعم آزادی و رهایی و معنی زندگی آزاد را لمس کند.
من همانگونه که خودتان در جریان هستید به اشرف رفتم تا با وی ملاقات کنم ولی متاسفانه با کارشکنی مسئولین سازمان که برخوردهای زشت و زننده ای داشتند، اجازه دیدار ندادند. ولی چه کنم هر چه باشد باز خواهرم آنجاست و نمی توانم فراموشش کنم و از خون من است اگر چه رجوی هیچ وقت نمی تواند معنی خون و عاطفه و رابطه خانوادگی را درک کند. او فقط با ریختن خون اعضای خود راضی می شود.
اعضای انجمن نجات توضیح دادند که افراد در تشکیلات به طور مستمر در مغزشویی و سانسور تبلیغاتی قرار دارند و افراد هرگز نمی توانند برای خود تصمیم بگیرند و مانند برده باید در اختیار سرکرده سازمان مافیایی باشند. برای رهایی از چنان جهنمی فقط باید اراده داشت و برای یک لحظه تصمیم گرفت. چون اگر وارد محاسبات ذهنی شویم و اینکه بعدا چه خواهد شد با زنجیرهایی که به دست و پای آنان زده شده هرگز توان جدا شدن از خود را ندارند.
آقای یعقوبی عنوان داشت: من شاهد این لحظات از اعضای سازمان بودم. مگر می شود فرزند به مادر و پدر پیرش توهین کند و فحش و ناسزا گفته و سنگ بزند البته در چنین سازمانی همه چیز ممکن است. ایکاش خواهرم حداقل با ما تماس بگیرد و صدای او را بشنویم و اعضای خانواده از ناراحتی بیرون بیایند. تمام درد من این است که خواهرم اصلا هوادار سازمان نبود ولی متاسفانه با مسائلی که پیش آمده به عراق برده شد و خودش را برای سال ها گرفتارشان کرده است. امیدوارم روزی شاهد رهایی خواهرم مانند شما باشم.