در روزهایی که افشاگری‌های اعضای جداشده از تشکیلات مافیایی رجوی شدت گرفته و پرده از سال‌ها فریب، سرکوب و فساد درون‌سازمانی این تشکیلات برداشته می‌شود، ارتش سایبری این گروه تروریستی وارد عمل شده تا به هر شکل ممکن صدای مخالفان را خاموش کند.
حملات سازمان‌یافته به اکانت‌های توئیتری و اینستاگرامی و فیس بوکی و تلگرامی فعالانی که از این تشکیلات جدا شده اند و امروز به افشای واقعیت‌های ناگفته می‌پردازند، نمونه‌ای آشکار از ترس عمیق سران باند رجوی و دار و دسته از روشنگری عمومی است.
این حملات معمولاً با گزارش‌های دسته‌جمعی، ریپورت‌های جعلی و استفاده فله ای از هزاران اکانت فیک انجام می‌شود؛ تاکتیکی قدیمی اما نشانه‌ای روشن از یک حقیقت: باند رجوی چیزی برای دفاع ندارد، پس به سرکوب دیجیتال متوسل می‌شود. هراس رهبران پوسیده‌ای چون مسعود رجوی که سال‌هاست در سایه پنهان شده، و مریم قجر عضدانلو که با نقاب “اپوزیسیون دموکرات” سعی در فریب افکار عمومی دارد، از صدای کسانی‌ست که خود شاهد و قربانی بودند.
افشاگری اعضای جداشده، آینه‌ای‌ست تمام‌نما از ماهیت استبدادی، زن‌ستیز، فرقه‌گرایانه و خشونت‌بار این گروه که با شعارهای دروغین آزادی و عدالت، جان و روح صدها نفر را گروگان گرفت. حالا که حقیقت در حال شنیده‌شدن است، ماشین سایبری‌شان به جان شبکه‌های اجتماعی افتاده.
اما تجربه نشان داده که حقیقت را نمی‌توان با فیک‌اکانت‌ها خاموش کرد. هر ریپورت، تنها صدای افشاگری را بلندتر می‌کند. این نبرد بین فریب و آگاهی، دیر یا زود نتیجه‌اش مشخص خواهد شد — و به نفع حقیقت خواهد بود.و رجوی رسواتر از قبل می شود.
عیسی آزاده