رجوی ها تقویم تاریک و خیانت بار خود را آذین بسته اند و هر سال اقدامات خفت بار مختلف شان را گرامی می دارند و به آن ها مفتخر می باشند. از ترورهای کور مردوم کوچه و بازار در ایران گرفته تا حتی ازدواج مملو از بی آبرویی و فساد مسعود رجوی و مریم قجر […]
رجوی ها تقویم تاریک و خیانت بار خود را آذین بسته اند و هر سال اقدامات خفت بار مختلف شان را گرامی می دارند و به آن ها مفتخر می باشند. از ترورهای کور مردوم کوچه و بازار در ایران گرفته تا حتی ازدواج مملو از بی آبرویی و فساد مسعود رجوی و مریم قجر که شرح آن مخ هر شنونده ای را به سوت کشیدن می اندازد در تقویم مناسبتی این گروه ثبت و هرساله برای آن یادواره برگزار می شود.
در این میان یک نکته حایز اهمیت است. این گروه که همچنان به ترورهای خود مفتخر است و همچنان بر مشی خشونت طلبانه در زیر لوای کانون های شورشی می باید؛ درباره ترور مستشارات امریکایی در پیش از انقلاب سال 57 سخنی به میان نمی آورد!
این مقاله به بررسی چراییِ این حذف خفت بار می پردازد.
بیایم این موضوع را لایهبهلایه تحلیل کنیم:
۱. تغییر جهت ایدئولوژیک و سیاسی
مجاهدین خلق در ابتدا با پرچم «مبارزه با امپریالیسم آمریکا» و مقابله با سلطه غرب وارد صحنه شدند. ترور دو مستشار آمریکایی (جک ترنر و لوئیس هاوکینز) در همین راستا انجام شد.
اما سالها بعد و با قرار گرفتن مسعود رجوی در جایگاه رهبری این گروه و کمی بعد تر هم فرار او از ایران و تغییر مسیر رجوی در فرانسه، این گروه به تدریج از شعارهای ضدامپریالیستی فاصله گرفت و برای بقا، به حمایت همان قدرتهایی تکیه کرد که روزی دشمن اصلی معرفی میکرد. طبیعی است که یادآوری آن ترورها امروز برایشان یک تناقض آشکار ایجاد میکند.
۲. وابستگی به حمایت غرب
امروز مجاهدین خلق بقا و فعالیتهایشان را مدیون لابیگری در اروپا و آمریکا هستند. سیاستمداران بازنشسته آمریکایی، با دریافت پولهای کلان از مریم قجر، در گردهماییهای مجاهدین سخنرانی میکنند. در چنین شرایطی، اگر سازمان سالگرد ترور مستشاران آمریکایی را در تقویمش درج کند، هم حامیان غربی را فراری میدهد و هم تمام تبلیغاتش برای نمایش چهرهای «متمدن» و «دموکراتیک» فرو میریزد.
۳. تطهیر گذشته برای بقای امروز
مجاهدین در تاریخنگاری خود، بهجای ثبت واقعیتها، تنها آن بخشهایی را بزرگ میکند که بتواند روحیه هواداران را حفظ کند. ترور آمریکاییها امروز نه تنها دستاورد محسوب نمیشود، بلکه برایشان یک بار منفی و یادآور دوران «خشونت کور» است. بنابراین حذف آن از تقویم، بخشی از پروژه تطهیر گذشته و سفیدنمایی در افکار عمومی غرب است.
۴. جشن برای رسوایی، سکوت برای “افتخار سابق”
نکته جالب اینجاست که همین گروه، اخراج مسعود رجوی از فرانسه را در تقویمش با عنوانی وارونه و پرطمطراق درج میکند و سالانه مراسم یادبود میگیرد! این نشان میدهد تقویم مجاهدین بیش از آنکه بازتاب تاریخ واقعی باشد، ابزاری تبلیغاتی و سیاسی است. چیزی که برای امروزشان سود دارد بزرگنمایی میشود، و هر چه هزینهساز باشد به سکوت و فراموشی سپرده میشود.
نتیجهگیری
ترور مستشاران آمریکایی روزگاری از «شاخصترین نمادهای مبارزه ضد امپریالیستی» در کارنامه مجاهدین خلق بود. اما امروز چون مریم قجر برای بقا محتاج حمایت همان قدرتهاست، یادآوری آن اقدامی خطرناک و تناقضبرانگیز است. به همین دلیل این رویداد هیچگاه در تقویم رسمی و مراسمهای سالانه آنها جایی ندارد.
سالاری
