علی رضا نوری زاده بار دیگر در برنامه پنجره‌ای رو به خانه پدری نسبت به سرنوشت افراد مستقر در قرارگاه اشرف اظهار نگرانی کرد. نوری زاده با اشاره به سوابق سازمان مجاهدین و نقش تمامیت خواهی و مستبدانه این سازمان اظهار داشت:

شعر عالیترین وسیله بیان حیرت و ادراک شاعر است که اگر واژه های برگزیده حامل عشق احساسات شاعر باشند به یقین شعر تاثیر خود را بر مخاطبانش خواهد گذاشت. سراینده این شعر دغدغه ها و آرزوهایش را به زیبائی و در قالب واژه ها و کلمات ابراز می دارد. دغدغه و آرزوی رهایی همه افرادی که در دایره بسته و تنگ و تاریک قرارگاه اشرف بسر می برند و در جستجوی روزنه ای برای رهائی و هم آغوشی با نور و روشنائی هستند.

قادر رحمانی: عباس داوری (رحمان) در آن نشست گفت: چون کار خارج کردن افرادی که تمایل دارند از سازمان جدا بشوند از نظر مقامات عراقی غیر قانونی است و صاحبخانه(صدام) هم گفته کار غیر قانونی نکنید پس ما مجبوریم نفراتی که قصد خروج از سازمان را دارند تحویل نیروهای امنیتی عراق(استخبارات) بدهیم. این سخنان رحمان برای جمعی که در سالن اجتماعات نشسته بودند ترسناک و تهدید کننده بشمار می رفت. مسئول نشست هم مسعود و مریم بود با این توضیحاتی که در نشست بیان شد درواقع و به طور غیر مستقیم کل افراد سازمان تهدید شدند. مسعود و عباس داوری در نشست تاکید کردند که اگر کسی و یا کسانی قصد خروج از سازمان را دارند ما تحویل استخبارات میدهیم و چون عراقی ها هم فرد را خارج از سازمان به رسمیت نمی شناسند و در قوانینشان نیز چیزی به اسم پناهنده ندارند لاجرم افراد خواهان جدایی از سازمان را دولت عراق به زندان ابوغریب می فرستد و کسی هم که سمت فردی ندارد چون اینجا سمت فردی معنا ندارد.

مادری به نام Anne Singleton از پنجره های کلبه ای شکل خانه مرتبش که در یک خیابان خلوت در حومه شهر قرار گرفته به بیرون خیره شده است. ماشین Audi او در محل پارک مقابل خانه قرار گرفته و در پشت آن او ردیف مرتبی از درختان سپیدار که به یک کلیسا در یک محوطه باز منتهی میشود نگاه میکند. این یک منظره خاص انگلیسی است… و یک دنیا از بیابانهای خصمانه عراق و قرارگاه های آموزش نظامی سازمان مجاهدین خلق فاصله دارد. اگر چه Anne نیز زمانی آن را خانه خود میدانست. او تحت سلطه یک سازمان تروریستی بوده و آماده بود تا زندگی خویش را فدا کند – و قربانی کردن زندگی افراد بی گناه – به نام یک جنگ تشنه به خون.

باری، بیاد دارم مسئول خانه های بدنام فرقه در حوالی پاریس، در غیاب رجوی و زنش، به شوخی خنکی ماه دسامبر را به جهت منافع مادی و تیغ زدن عابرین خیابانی در هیجان استقبال کریسمس، « ماه مبارک دسامبر » می نامید. آری، هر روزی از تقویم که تمدن به توجه و تجلیل انسانیت برمی گزیند، مورد سوء استفاده جریان هایی قرار می گیرد ورجوی ها به شهادت تجربه، باتوجه به خصلت گناه آلود منافقی،همواره ناشیانه ترین وجوه را برگزیده اند. همچون « روز زن » و ادعای بحد افراطی منافقانه، که در خصوص «چهره» و « نقش زن» در مرداب مرگزای خویش می بافند. خوشا تارعنکبوتی بیش نیست و با دمی« فوت » و نفسی از حقایق بهم می پاشد و گسسته می شود تا جلاد برده های گرفتار رابه تنیدن تار دیگری بگمارد.

این جلسه در تاریخ 27.02.2007 به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل در مورد حضور سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا بعد از صدور رای دادگاه لوگزامبورگ برگزار شد. ریاست این جلسه را خانم آنگلا بیر نماینده تام الاختیار پارلمان اروپا در رابطه با ایران برعهده داشت. در این اجلاس که با حضور بیش از 70 نفر از اعضای پارلمان اروپا، بویژه احزاب سبز در این پارلمان، خبرنگاران و کارشناسان امور تروریسم حضور داشتند. همچنین گروهی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نمایندگی از انجمن ها و کانون های مدافع حقوق بشر و مبارزه با فرقه گرایی و تروریسم در این اجلاس شرکت کرده بودند.

خانمهایی که سابقه طولانی در سازمان مجاهدین خلق داشتند و هم اکنون از این فرقه جداشده اند، در یک جلسه بزرگداشت که توسط انجمن نجات در اصفهان و در سالگرد روز جهانی زن ترتیب داده شده بود شرکت کردند ؛ آنها جمعبندی از تجارب خود از روابط و مناسبات فرقه ای در درون سازمان مجاهدین خلق برای خانواده های نگران اعضای سازمان مجاهدین خلق ارائه نمودند. فضای حاکم بر فرقه نیز توضیح داده شد و آنها تشریح نمودند که چگونه زنان، حتی بیشتر از مردان، در سازمان مورد سوء استفاده روانی قرار میگیرند.

در آستانه فرارسیدن 8 مارس روز جهانی زن به همت انجمن نجات و حضور خانواده های عضو این انجمن نشستی در روز جمعه 11 اسفند ماه در تالار اجتماعات کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان برگزار شد. موضوع این نشست بررسی نقش زن در مناسبات فرقه ای و سازمان مجاهدین خلق بود. در این نشست شماری از زنان جداشده از سازمان مجاهدین حضور و در رابطه با موقعیت زنان در سازمان و مشخصا انقلاب ایدئولوژیک سخن گفتند

مقاله ای که خدمت حضار محترم تقدیم می کنم نتیجه گفتگو با یک خانم پزشک ایرانی ست که موضوع طلاق های اجباری موسوم به طلاق های ایدئولوژیک و تلاشی کانون گرم خانواده ها در فرقه رجوی و به طور خاص در محیط قرارگاه اشرف را از نقطه نظر علم پزشکی به چالش می کشد. این مقاله همچنین از جایگاه یک پزشک زن ایرانی که با آناتومی و فیزیولوژی تمام ارگان های بدن انسان آشنائی دارد نیم نگاهی به عوارض و آسیب های جسمی و روانی افراد تحت سیطره فرقه خشونت طلب رجوی می اندازد که ادعای حل تضاد جنسی در تاریخ بشری به وسیله سردمداران فرقه را می نماید. نتیجه این ادعا گسستن پیوندهای عاطفی و خانوادگی افراد این سازمان و اشاعه طلاق های اجباری از سال 70 است که تاکنون ادامه دارد

یکی از این موارد هم از نخستین روز ورود به قلعه اوور اتفاق افتاد.شب بعد از ملاقات با ابراهیم ذاکری با برنامه ریزی های قبلی که انجام داده بودند، به هتلی در خارج شهر منتقل شدم. حال بماند که اگر از مراحل اولیه ورود به هتل بگویم خود به یکی از بهترین حکایات فکاهی روز تبدیل میشود که این محمود احمدی منگول چه بر سر ما آورد، فقط کافیست بدانید که باز کردن درب ورودی هتل یکساعت و نیم طول کشید.آنهم با دهها تلفنی که انجام می شد و رهنمودها ی داعیانه از آنسوی خط داده می شد.

چند روزی است که تمام توجه من به اخبار حضور جدا شدگان از سازمان مجاهدین خلق در پارلمان اروپا جلب شده است. آین افراد واقعا چه میگویند و چرا از آنها دعوت شد که به این اجلاس بروند؟ این جلسه در تاریخ 27.02.2007 در بروکسل به ریاست خانم آنگلا بیر رئیس کمیته” گفتگو با ایران” در پارلمان اروپا تشکیل شد و سخنرانان این جلسه نیز آقای ژوزی دوبیه سناتور از بلژیک و همچنین یکی از مشاورین ارشد امنیت عمومی پارلمان اروپا و اقای محمد حسین سبحانی از فعالین حقوق بشر و اعضای جداشده از مجاهدین خلق بود.

دیدار آقای مهران کریم دادی یکی از جداشدگان فرقه رجوی با خانواده های عضو انجمن نجات آذربایجانغربی. در مورخه بیست و پنجم بهمن ماه سال هزاروسیصد و هشتاد و پنج آقای مهران کریم دادی با تعدادی از خانواده های عضو انجمن نجات استان آذربایجانغربی که بستگان و عزیزان دلبندشان همچنان در اسارت فرقه تروریستی رجوی بسرمی برند دیدار و ملاقات کردند. ایشان ضمن تشریح روابط و شرایط حاکم بر مناسبات درونی تشکیلات رجوی و نیز وضعیت ناهنجارذهنی و روانی افراد حاضر در قرارگاه اشرف به سوالات گوناگون حاضران پاسخ دادند. آقای مهران کریم دادی با شرح سرنوشت تلخ خود و اعضای خانواده اش که به نوعی قربانی مطامع پلید و ضد میهنی سردمداران فرقه شده اند به نکات تکاندهنده ای از رفتار وحشیانه سردمداران فرقه در محیط قرارگاه اشرف اشاره کرده و به خانواده ها توصیه کرد تا برای رهائی عزیزانشان از شرایط مخوف حاکم بر مناسبات درونی فرقه رجوی فعالیت همه جانبه ای انجام دهند