هفته گذشته آقای علی عبدی بارنجی (جلیل) موفق به خروج از اشرف شد و به جمع خانواده های متحصن در برابر پادگان فرقه ای اشرف پیوست. ایشان در گفتگو با بنیاد خانواده سحر اظهار داشت: صدای بلندگو های خانواده ها در ضلع جنوب و شرق بگوش میرسد که جدا اعصاب و روان مسئولین را بهم ریخته است و سعی میکنند نفرات را دور کنند و هر کس مشخص شود که در حال گوش کردن است مورد توبیخ قرار میگیرد
هفته گذشته آقای علی عبدی بارنجی (جلیل) موفق به خروج از اشرف شد و به جمع خانواده های متحصن در برابر پادگان فرقه ای اشرف پیوست. بنیاد خانواده سحر در بغداد گفتگوی مفصلی با وی به انجام رسانده است که گزارش این گفتگو را در زیر ملاحظه میکنید.
آقای علی عبدی جمعی لشکر64 ارومیه و سرباز بوده است که درسال 1365 در خلال جنگ ایران و عراق اسیر نیروهای عراقی می شود. او در سال 1368 بخاطر شرایط سخت اردوگاه اسرا در عراق و تحت تاثیر تبلیغات سازمان مجاهدین خلق قرارگرفته و توسط مهدی ابریشم چی (شریف) که به اردوگاه اسرای ایرانی در عراق تردد داشت فریب خورده و وارد پادگان اشرف و فرقه رجوی می گردد. او از دو سال پیش اعلام جدایی کرده بود و طی 10 ماه گذشته بر خروجش اسرار و پافشاری می کرده است. مسئولین فرقه به وی گفته بودند: "از آنجا که خانواده ها مقابل درب هستند خروج نفرات از اشرف مرز سرخ می باشد. تو دیگر مجاهد نیستی و در تشکیلات جائی نداری اما باید در مناسبات حضور داشته باشی و در تجمعات شرکت کنی. الان وضعیت مناسب نیست چون در عراق انتخابات است. اگر الان امثال تو را به بیرون از اشرف بفرستیم از اسم تو به عنوان یک برگ سیاسی علیه ما استفاده می کنند". علی عبدی در گفتگویی که با بنیاد خانواده سحر در بغداد انجام داد اظهار داشت: "حضور خانواده ها تاثیر زیادی روی افراد گذاشته است ولی سازمان راه های گریز را بخصوص بعد از فرار متحورانه ایمان یگانه که مثل توپ صدا کرد کاملا مسدود نموده است". "یک اندیشه و مرام در سازمان وجود دارد و آن اینست که در واقع رجوی دنیایی درست کرده است که افراد فکرکنند همه چیز در داخل اشرف خلاصه میشود. در صورتیکه یک واقعیت بیرونی وجود دارد که باید افراد گرفتار در فرقه بدانند". "در مقرها قبلا گشت نداشتیم اما الان 6 نفر از قدیمی ترین نفرات پست می دهند و یک افسر کشیک است که آنها را کنترل میکند. عدم اعتماد افراد به سازمان به اوج خودش رسیده و نفرات مجبور هستند بطور مرتب فاکت بنویسند و از تناقضات ذهنی شان بگویند. مسئولین به همه شک فرار دارند و به شدت افراد را کنترل میکنند". "چهارشنبه سوری سال گذشته که حضور خانواده ها در بیرون پادگان اشرف برای ما مشخص شد سازمان گفت آنها می خواهند ما را مشغول کنند تا ما از اوضاع داخل کشور غافل شویم". "صدای بلندگو های خانواده ها در ضلع جنوب و شرق بگوش میرسد که جدا اعصاب و روان مسئولین را بهم ریخته است و سعی میکنند نفرات را دور کنند و هر کس مشخص شود که در حال گوش کردن است مورد توبیخ قرار میگیرد". آقای عبدی میگوید که در این هشت ماه اخیر کارش تماما در آشپزخانه بوده است. او در خصوص افرادی که بعد از ایمان یگانه فرارکرده بودند اطلاعی نداشت. او در مورد مرگ احمد رازانی هم چیزی نشنیده بود و معلوم بود که فرقه این مسائل را از نفرات مخفی کرده است. لازم به ذکر است که آقای عبدی متأسفانه هیچ شماره و آدرسی از خانواده اش در ایران برای تماس و ارتباط ندارد و از حال و روز آنان کاملا بی خبر می باشد.
برچسب ها
خاطره ای تلخ از دوران حضورم در تشکیلات رجوی چرا سکوت کردم؟!
از طرف غلامعلی میرزایی پیامی برای هم استانی خوبم محسن شجاعی
حالا سرشار از زندگیم به مناسبت بیست و دومین سال رهایی ام از تشکیلات رجوی
08 دی 1404چرا سکوت کردم؟!
همانطور که قبلا گفتم من کسی بودم که به عشق رفتن به اروپا سر از کمپ اشرف و مناسبات مجاهدین در آوردم که بعد از حضورم در تشکیلات وقتی متوجه شدم فریب خوردم درخواست جدایی و بازگشت به کشور مبدا کردم. اما مسئولین تشکیلات به روش های مختلف تهدیدم کردند که نباید درخواستم را برای […]
08 دی 1404پیامی برای هم استانی خوبم محسن شجاعی
دوست خوبم محسن امیدوارم که سلامت و قبراق باشید. گاهی وقت ها که خاطرات زمانی که در سازمان بسر میبردم را در ذهنم مرور میکنم به خاطراتی فکر می کنم که ذهن مرا مشغول می کند و حسرت میخورم که چرا شما در آنجا مانده و خود را رها نکرده اید و در دنیای آزاد […]
08 دی 1404به مناسبت بیست و دومین سال رهایی ام از تشکیلات رجوی
در نیمه دوم سال 83 بود که تصمیم به جدایی از تشکیلات رجوی را که مدتها بشدت با آن درگیر بودم قطعی کردم. البته من و یک نفر از دوستان دیگری که او هم مانند من ایدئولوژی مجاهدین را نپذیرفته بود و تنها بعنوان رزمنده ساده در تشکیلات به اصطلاح ارتش آزادیبخش بودیم از چندین […]