مجاهدین و تلاش برای تبدیل لیبرتی به «کمپ پناهندگی»
در ورای همه کارشکنی های مجاهدین آنچه که مانع جدی در پیشبرد اهداف طراحی شده مجاهدین محسوب میشود، قاطعیت دولت عراق در عدم تحقق خواسته های غیر واقعی و خارج از استانداردهای شناخته شده بین المللی برای یک مکان ترانزیت موقت از یک سو و برملا شدن اهداف پنهان مجاهدین در نزد مقامات ملل متحد و نماینده ویژه وزارت امور خارجه آمریکا در امور اشرف از سوی دیگر است. بنحویکه هر روزی که میگذرد فریبکاریهای مجاهدین بیشتر از هر زمان دیگری باعث بی اعتباری آنها در سطح بین المللی میشود.
حفظ حقوق اولیه انسانی؟ آمریکائی های خوب – آمریکایی های بد
آقای هزارخانی بازهم اینقدر به حقوق اولیه انسانی و حق زندگی، حق مالک بودن داراییهای خود… مجاهدین معتقد هستند آیا تابحال به این موضوع هم فکر کرده اند که در سه دهه گذشته رهبران مجاهدین چقدر به حق و حقوق اعضای خود پایبند بودند؟ آیا تا بحال ایشان از خودشان سوال کرده اند که چرا زنان و مردانی که چندین و چند سال از بهترین سالهای عمرشان را با مجاهدین گذرانده اند و هزاران بار به استقبال مرگ رفته و حاضر بودند در هر لحظه شهید هم بشوند و البته خیلی هایشان هم شهید شدند ولی حق کوچکترین اعتراضی را نداشتنند؟
بهانه ها و مانع تراشی های مجاهدین در آستانه انتقال گروه پنجم
تمامی بهانه جویی های مجاهدین تنها با هدف طولانی کردن روند انتقال گروههای بعدی از یک سو و کسب امتیازات بیشتر در کمپ موقت ترانزیت از سوی دیگر طراحی شده و تمامی ندارد. و این در حالی است که پیشتر از این هم مشاور وزارت امور خارجه آمریکا آقای دانیل فراید در امور اشرف، و هم آقای مارتین کوبلر نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد بالاتفاق، وضعیت کمپ موقت ترانزیت را به لحاظ استانداردهای بشردوستانه مورد تائید قرار داده بودند.
تحولات شتابان و پروپاگاندای ناکارآمد مجاهدین
در حال حاضر پروپاگاندای مجاهدین حول موضوع اخراج از خاک عراق و عدم پذیرش آنها بعنوان پناهنده از سوی کشورهای ثالث و بویژه حول مناسبات فرقه ای و بغایت عقب مانده ساکنان در قرارگاه اشرف تمرکز یافته و از طریق بیان گزارشهای غیر واقعی به قصد تأثیرگذاشتن بر ذهن مخاطب و ترغیب به رفتارهای خاص، طراحی، و با هدف القاء اندیشه و فریب افکار عمومی با جهتدهی و مقبولاندن رفتارهای فرقه ای به طرف حسابهای ذیربط، بویژه مسئولین سازمان ملل متحد و دولت مردان آمریکایی پیش برده میشود.
مجاهدین و چهره ای منفور تر از همیشه
شاید بتوان علت مشترک مخالفت دولتمردان بیش از سی کشور جامعه جهانی را در یک جمله خلاصه کرد و آن اینکه تشکیلات و سازمانی که به مردم خودشان و حتی به اعضای خودشان که سالهای سال در خدمت سران آن بوده اند خیانت کرده و آنها را می کشند حال چگونه باور کنیم آنها به مردم و ملت ما رحم کنند؟ در همین رابطه آقای”جرمیا گولکا” (وکیل وزارت دادگستری آمریکا در دولت بوش و عضو مؤسسه تحقیقات دفاع ملی RAND) چه خوب به شبکه تلویزیونی «ریل نیوز» گفت: بزرگ ترین اشتباه سازمان مجاهدین خیانت به ملت خود بود.
گزارش مارتین کوبلر درباره انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی در اجلاس شورای امنیت
مجاهدین از ادامه دار شدن تخلیه قرارگاه اشرف استقبال میکنند و بنظر میرسد درگیری پیش آمده بین مجاهدین و نیروهای عراقی در جریان انتقال گروه چهارم نیز یک طرح از قبل برنامه ریزی برای توقف و یا کند کردن روند انتقال بوده است و حال اگر دولت عراق بخاطر مسائل انسانی ضرب الاجل را تمدید کند مجاهدین از این موضوع که توانستند ضرب الاجل تعیین شده را بشکنند بهره برداری سیاسی بکنند که البته اگر اینکار را بکنند بیشتر مصرف داخلی خواهد داشت.
آغاز مرحله چهارم انتقال و بازهم سنگ اندازیهای مجاهدین
علیرغم تمامی شعر و شعارهای مجاهدین ؛ یعنی از شروع مرحله جدید و تغییر دوران گرفته تا تکیه بر عنصر انسانی و مزخرفاتی از این دست مجاهدین همچنان در وحشت از تخلیه قرارگاه اشرف و حضور در کمپ موقت ترانزیت بسر میبرند. چرا که کمپ موقت ترانزیت همان طناب دار رهبران مجاهدین و ظرف آزادی ساکنان قرارگاه اشرف است و به همین دلیل رهبری مجاهدین در تلاش برای حذف مرحله کمپ موقت ترانزیت از روند انتقال ساکنان قرارگاه اشرف به کشورهای اروپائی است.
مجاهدین از اعزام گروه سوم تا بکارگیری ترفند شلیک خمپاره به لیبرتی
رجوی همچنان بدنبال امتیاز گرفتن از دولت عراق و سازمان ملل متحد و آمریکا در کمپ موقت ترانزیت است تا بتواند حداقل حصارهای تشکیلاتی را بعنوان عامل اصلی در کنترل ساکنان قرارگاه اشرف در کمپ موقت ترازیت هم حفظ کند که اینکار هم با این تاکیتک که در هر دور انتقال، خواسته ای جدیدی را مطرح نموده و تلاش میکند آنها را با فریبکاریهای مختلف از جمله تهدید به اعمال خشونت و درگیری و بهانه های دیگر پیش ببرد، صورت میگیرد.
مجاهدین و درمان بیماران در کمپ موقت ترانزیت
رهبری مجاهدین با شیادی تمام از پزشکان هم در راستای پیشبرد اهداف فرقهای تشکیلات نهایت سوءاستفاده را میکرد. آنها مجبور میشدند در نشستهای انقلاب اعتراف کنند خیلی از بیماریهایشان در اثر انقلاب خوب شدند و دیگر دارو مصرف نمیکنند پس بنابراین بیشترین فشارها روی کسانی بود که هنوز طبق خواسته رهبری تشکیلات نمیتوانستند به دروغ اقرار کنند که بیماریشان بهخاطر انقلاب خوب شده است.
کمپ موقت ترانزیت؛ کابوس رجوی
رجوی که در حسرت کشورهای ثالث و البته بدون حضور در کمپ موقت ترانزیت و بدون طیکردن پروسه قانونی پناهندگی بهسر میبرد و میخواهد بدون پس دادن حساب سالها کُشتوکُشتار و خیانت و جنایت در حق مردم ایران ساکنان اشرف را به کشورهای ثالث منتقل کند تا بیشتر از این گندکاریهای سی ساله حضور در خاک عراق و همکاری با عراق و ارتش آمریکا لو نرود و به همین دلیل هم در هر چند جملهای که سخن میگفت یکبار درخواست خود را برای رفتن به مرز اردن یا مرز کشورهای همجوار عراق و حتی خود آمریکا را تکرار میکرد
مجاهدین و تلاش برای گریز از سرنوشت محتوم
مجاهدین از یک سو تلاش میکنند این پیام را به مخاطبین شان بدهند که آنها میخواهند از وضعیت بد و غیر قابل تحمل کمپ موقت ترانزیت – که در تبلیغات هیستریک مجاهدین به زندان و اردوگاه کار اجباری تشبیه شده است – به مرز اردن بروند و از سوی دیگر میتواند تستی بر واقعیات انکار ناپذیری باشد که هنوز مجاهدین نمی خواهند باور کنند که شرایط، تغییر جدی کرده است و عزم جهانی بر این است که پرونده مجاهدین را به هر نحوی شده ببندند.
گفتگو با ابراهیم خدابنده
اردوگاه اشرف ظرفی بود که رجوی توانست نیروهایش را در آن جمع کند. فرقهها کلا به دنبال جایی هستند که ایزوله از محیط خارج باشد، چراکه نمیخواهند اعضایشان با محیط پیرامون ارتباطی داشته باشند. برای همین ساکنین اردوگاه اشرف ارتباط تلفنی با بیرون نداشتند، اینترنت نداشته و ندارند. فقط اینترانت یا شبکه داخلی و تلویزیون مداربسته دارند. آنجا کسی موبایل ندارد و تنها مسوولان ارشد حق استفاده از موبایل آن هم تحت ضوابط خاص را دارند.