۳۷ امضا برای باقی ماندن مجاهدین خلق در فهرست گروه‌های تروریستی

اخیرا ۳۷ نفر از کارشناسان مسایل ایران در بیانیه مشترکی که در فایننشال تایمز منتشر شد، از دولت آمریکا خواستند سازمان مجاهدین خلق را از لیست گروه های تروریستی خارج نکند. اروان آبراهامیان، استاد دانشگاه نیویورک و نویسنده کتابی در مورد تاریخ مجاهدین خلق، علی انصاری، استاد دانشگاه سنت اندروز، هادی قائمی، فعال حقوق بشر، اسکات لوکاس، استاد دانشگاه بیرمنگام، فاطمه حقیقت جو، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، استفن کینزر، نویسنده کتاب تمام مردان شاه، رامین جهانبگلو، استاد دانشگاه و زندانی سابق سیاسی از جمله افرادی هستند که این بیانیه را امضا کرده‌اند. در این بیانیه آمده است که سازمان مجاهدین خلق پایگاه سیاسی در ایران ندارد. این بیانیه می‌افزاید برخی از سازمان‌های مدافع حقوق بشر مانند دیده‌بان حقوق بشر می‌گویند سازمان مجاهدین مانند یک فرقه اداره می‌شود. همچنین این بیانیه حمایت صدام حسین از این سازمان را در زمان جنگ ایران و عراق عاملی برای از دست دادن پایگاه این گروه در میان ایرانی‌ها دانسته است. رادیو فردا با اسکات لوکاس از امضا کنندگان این بیاینه گفت وگو کرده است. برپایه اطلاعات شما، چه کسانی در ایالات متحده آمریکا طرفدار حذف مجاهدین [خلق] از فهرست گروههای تروریستی [وزارت خارجه آمریکا] هستند؟ چرا؟ اسکات لوکاس: ماه‌های زیادی است که تلاش‌هایی متمرکز در این زمینه، با حمایت شرکت‌های لابی‌گری و روابط عمومی، برای حذف مجاهدین خلق از فهرست گروههای تروریستی، در اروپا و نیز در ایالات متحده آمریکا صورت پذیرفته است. من شکی ندارم که برخی سیاستمداران و رسانه ها دلایل کافی برای پشتیبانی از طرح خروج نام سازمان مجاهدین خلق از فهرست گروه های تروریستی ارائه می کنند، اما، در عین حال، کارزار تبلیغاتی همه جانبه ای برای حمایت از این طرح راه اندازی شده است. این تبلیغات با پرداخت مبالغ چشمگیر به سخنرانان برای ایراد خطابه در گردهمایی ها و چاپ مقالاتی در روزنامه های مطرح آمریکایی مانند یک توپ برفی حجم بیشتری یافته و هواداران بیشتری را جلب کرده است. به نظر شما این فعالیت ها تا چه حد تاثیرگذار است؟ من فکر می کنم که این کارزار تبلیغاتی تا حدی تأثیرگذار بوده است، اما به طور مسلم در این بین تصمیم های قضایی مبنی بر اینکه کدام گروه ها در فهرست سازمان های تروریستی گنجانده شوند، نقش مهمتری خواهند داشت. در بیانیه مطبوعاتی شورای ملی ایرانیان آمریکا (نایک، NIAC) درباره ملاقات باربارا اسلاوین،«کارشناس ایران» نوشته شده است: «باربارا اسلاوین، کارشناس ایران و عضو ارشد و غیر مقیم شورای آتلانتیک، ضمن تأکید برروی فقدان حمایت مردمی از مجاهدین در ایران، اشاره کرده است که در جریان مسافرتهایش به ایران به عنوان یک خبرنگار تنها یک نفر را ملاقات کرده است که خود را هوادار مجاهدین معرفی نمود.» آیا انتظار دارید که مردم در ایران به سراغ یک فرد آمریکایی، که او را نمی شناسند، آمده و خود را هوادار مجاهدین معرفی کنند؟ آیا فکر نمی کنید که یک چنین نتیجه گیری بر اساس سفر یک آمریکایی به ایران، بدون دارا بودن هرگونه پشتوانه تحقیقی دقیق، مخاطبان را به گمراهی نمی کشاند؟ من برای بررسی میزان حمایت از مجاهدین خلق در ایران، هیچگاه به گفته های یک خبرنگار خارجی بسنده نکرده، بلکه به گفته های خود ایرانیان رجوع خواهم کرد. در این رهگذر، آنچه برای من حائز اهمیت بوده است اظهارات گروههای مختلف مخالف دولت ایران، در یک طیف گسترده، است که آنها نیز ادعا می کنند مجاهدین پشتیبانی مردمی چندانی در ایران ندارند. در بیانیه مطبوعاتی که در فاینششال تایمز منتشر شده، شما مجاهدین را به انجام حملات تروریستی علیه مردم ایران متهم کرده اید. آیا ممکن است چند مثال برای این مدعا بیاورید؟ آیا سازمانهای مستقل توانایی اثبات این مسئله را دارند که مجاهدین پشت این حمله ها بوده اند؟ فکر می کنم سند اثبات این ادعا دهه ها حمله های مجاهدین خلق باشد که تا کنون باعث کشته شدن شهروندان عادی در کنار افرادی بوده است که مجاهدین «اهداف مشروع» می دانسته اند. اما ورای این پرسش، به نظرم، ذکر این نکته مهم ضروری باشد که اگر ما مصمم هستیم با این قضیه به گونه ای سازنده برخورد کنیم باید از مجاهدین خلق بخواهیم که هدف و رویکرد خود، از جمله موضعشان را درباره استفاده از خشونت، تشریح کند. در حال حاضر مجاهدین در عراق در وضعیتی بسیار دشوار قرار دارند، آیا فکر نمی کنید حذف نام مجاهدین از فهرست گروههای تروریستی می تواند به این دسته افراد کمک کند تا به مکانهایی امن نقل مکان کنند؟ فکر نمی کنم که مسئله حذف نام سازمان مجاهدین از فهرست سازمانهای تروریستی و مسئله [اردوگاه] اشرف به یکدیگر مرتبط باشند. وضعیت پناهجویان ساکن اشرف باید فارغ از طبقه بندی رسمی برابر مجاهدین خلق به عنوان یک گروه، حل و فصل شود. از آن سو وضعیت پناهجویان نیز نباید به عنوان دستاویزی برای حذف مجاهدین از فهرست تروریستی مورد استفاده قرار گیرد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا