فراخوان برای گسترش اعتراضات سراسری و بین المللی علیه مجاهدین خلق

در حالیکه بسرعت به اتمام مهلت قانونی برای برچیده شدن و تعطیلی اردوگاه اشرف در عراق نزدیک میشویم:
1- مریم قجر، همسر رهبر فراری مجاهدین با اعلام قبلی قرارگرفتن سازمان در لیست تروریستی امریکا ؛ باز در سطحی پایین تر و برای حفظ نیروهای وامانده تشکیلات و توجیه خلق امیدهای کذایی و نا مشخص مبادرت به برگزاری کنفرانس 40 نفره با عنوان به اصطلاح: اشرف – ایران و چشم اندازهای نوین!! در ژنو با حضور اشخاصی ناشناخته بدون نفوذ در سرنوشت گروهی آنان میکند.
2- در حالیکه کمیساریای پناهندگان در 23 شهریور جواب رد به تامین پناهندگی سیاسی جمعی!! مجاهدین داده است، مریم قجر عجز و ناله کرد که باید با هلیکوپتر برای مصاحبه های کمیساریا!! جابجا شوند.
3- مسعود رجوی از پناهگاه نامطمئن خود در مورخه 26 شهریور طی پیامی مریم را فردی ستودنی!! خواند و با اشاره به عقب نشینی چندکیلومتری سازمان در صحنه سیاسی و تبلیغاتی پناهجو شدن افراد را مبارک گفت. او یادش رفت بگوید شاید خجالت کشید که تا یکماه پیش حرف از ماندن و بیا بیا و جنگ صدبرابر سرزبانش بود.
4- او گفت دیگر کسی جرات نگاه چپ انداختن بما را ندارد ما کمیساریایی!! شدیم ولی حواسش نبود که ایندفعه کار یه جور دیگر است مثلا هوشیار زیباری بیخ گوش کاخ سفید در میان خبرنگاران با قاطعیت در مورد آنان گفت سر اخراج مجاهدین کوتاه نمی آییم ویا علیرغم مداخله جویی های چند کشور اروپایی و معرفی نماینده ای برای اسارتگاه اشرف از سوی اتحادیه اروپا، قاطبه نمایندگان مجلس و دولت و شخصیت های سیاسی و مذهبی عراق موضع گیری کردند و با بی ارزش وغیر حقوقی خواندن چنین اقدامی یک گام دیگر سازمان را عقب راندند.
5- رجوی در پیام خود از فاز جدید اقدامات سازمان از اول مهر خبر داد. براساس تجارب اعضای جداشده، بنظر می رسد این پیام بیشتر مربوط به قرارگاه اشرف و نفرات اسارتگاه بابت آماده سازی و آموزشهای فضا سازی جهت هرگونه درگیری های بعدی و احتمالا کشته سازی باشد. خانواده های مراجعه کننده اخیر تبریزی طی مشاهدات خود اظهار می کنند در بین نگهبانان مجاهدین اعضای دشنام گو و بی ادب و بی پرنسیب نیز قرارداده شده تا این دفعه خانواده ها یعنی مردان و زنان پیر و بچه ها را بنحوی از قرارگاه دور ساخته و تحصن آنان را غیر موثر سازند. که این کار علاوه بر افزایش نفرت خانواده ها از سران و فرماندهان بالای سازمان دستاوردی برای مجاهدین نداشته و سرنوشت دوماه بعد آنان را با کیفیت نامناسب تری روبرو خواهد ساخت.
6- شایسته است دراین مدت باقیمانده مراجعات اساسی به مجامع بین المللی و فعالین حقوق بشر و نمایندگان مجالس کشورهای اروپایی بیشتر از گذشته مدنظر باشد و چهره کریه و جنایتکار و تروریستی مجاهدین در سطح خود افشاگری گردد.
7- به خواسته های بحق خانواده های محترم و فداکار متحصن در جلوی درب اشرف بیشتر از پیش احترام گذاشته ودر کنار آنان باشیم تا سران سازمان از عصبانیت بوجود آمده بمیرند و حقیر شوند. فرید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا