امروز صبح قرار بود که خانواده ها به اردوگاه لیبرتی مراجعه کنند و مانند روزهای قبل عزیزان خود را صدا بزنند، اما با کارشکنی عراقی ها مواجه شدند. خانواده ها به مدت سه ساعت در میدان فرناس در بغداد منتظر ماندند و به هر وسیله ممکن برای کسب مجوز متوسل گردیدند ولی متأسفانه همچنان از رفتن آنان ممانعت به عمل آمد.
به قرار اطلاع سران فرقه رجوی که به شدت از حضور خانواده ها به وحشت افتاده بودند دست به دامان سفارت آمریکا در بغداد شدند تا به عراقی ها فشار بیاورند تا مانع از حضور خانواده ها در مقابل اردوگاه لیبرتی بشوند. ظاهرا سفارت آمریکا هم به درخواست فرقه رجوی پاسخ مثبت داده و پیش کمیساریا و عراقی ها رو انداخته است.
جالب است که فرقه رجوی که تنها طرف ایرانی در تاریخ ایران است که دستش به خون آمریکائی ها آغشته شده اکنون این چنین زیر بال و پر حمایت آمریکا قرار میگیرد. چطور است که آمریکا نسبت به شعار مرگ بر آمریکا در تظاهرات مردم ایران حساس است اما نسبت به قتل آمریکائی ها در ایران حساس نیست.
درست بعد از انقلاب ۵۷ در ایران فرقه رجوی مدعی بود که جمهوری اسلامی به سمت وابستگی به آمریکا و اسرائیل پیش خواهد رفت و این سازمان مجاهدین خلق است که یگانه نیروی ضد امپریالیست و ضد صهیونیست در صحنه انقلاب ایران باقی خواهد ماند. اما حالا آنقدر درمانده و زبون شده که در برابر چند تن از خانواده ها، از دشمن اصلی سابق یاری خواسته است.
همچنین روزنامه عراقی کل الاخبار مصاحبه ای با خانواده های دردمند و رنج کشیده اعضای فرقه رجوی گرفتار در اردوگاه لیبرتی به انجام رسانده که در صفحه اول این روزنامه همراه با عکس و تفصیلات به چاپ رسیده است.
***
بیانیه خواهران ایران پور
خانم ها ماه منیر و راحله ایران پور، خواهران اعضای گرفتار در فرقه رجوی احمد رضا و محمد رضا ایران پور بیانیه زیر را در صفحات اجتماعی انتشار داده اند:
به‌نام خدا
انسان‌های آزاده جهان سلام
این فریاد دادخواهی دو خواهر است؛ به فریاد ما برسید. ما راحله و ماه‌منیر ایران‌پور هستیم که به همراهی چند خانواده‌ی دیگر تنها برای ملاقات با برادران دربندمان احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور که در کمپ لیبرتی محبوس و محصورند به بغداد آمدیم.
دیروز به خواسته‌ی ناحق سران فرقه‌ی اهریمنی رجوی، کمیساریای عالی پناهندگان، نمایندگی سازمان ملل متحد در بغداد، و دولت عراق ما را چهار ساعت پشت درهای لیبرتی منتظر گذاشتند و حتی اجازه ندادند به چند صد متری برادران و عزیزانمان نزدیک شویم.
انسان‌های آزاده‌ی جهان بدانید که نمایندگان ملل متحد در جلو لیبرتی حتی حاضر نشدند از اتومبیل‌های خود پیاده شده و حرف‌های ما را بشنوند؛ حتی حاضر نشدند شیشه‌های اتومبیل خود را پایین بکشند و به حرف‌های بر حق ما گوش دهند.
انسا‌های آزاده‌ی جهان بشنوید و بدانید که سازمان‌های بین‌المللی مدعی حقوق بشر، خود از همه بیشتر ناقض حقوق بشرند.
کمیساریای عالی پناهندگان در طول اقامت ما در بغداد حاضر نشد یک ملاقات کوتاه چند دقیقه‌ای با ما خانواده‌ها داشته باشد و آنها حتی نامه‌های ما را هم تحویل نگرفتند.
کمیساریا ونمایندگی ملل متحد برخلاف ماده‌ی ششم اعلامیه‌ی حقوق بشر ملل متحد با ما رفتار کرد و با ما نسبت به فرقه‌ی رجوی رفتار دوگانه‌‌ای داشت و عدالت را رعایت نکرد.
ملاقات با اعضاء خانواده جزء ابتدایی‌ترین حقوق انسانی است که کمیساریای عالی پناهندگان در بغداد به همراهی نمایندگی ملل متحد و دولت عراق، ما را از آن محروم ساخت.
ارسال نامه برای اعضاء خانواده از ابتدایی‌ترین حقوق انسان‌هاست که نمایندگی ملل متحد و کمیساریا در حمایت یک‌جانبه از فرقه‌ی رجوی حتی اجازه ندادند ما نامه‌های خود را به عزیزان دربندمان برسانیم.
انسان‌های آزاده‌ی جهان به فریاد ما برسید و فریاد مظلومانه‌ی ما را در جهان منعکس کنید تا سازمان‌های پوشالی مدعی حقوق بشری مجبور به اعاده و استیفای حقوق حقه‌ی ما بشوند.
راحله و ماه‌منیر ایران‌پور