تاریخ ایران پر است از روزهایی که یادآور مظلومیت مردم و مسئولانی است که قربانی جنون قدرتطلبی و خیانت شدند. در این میان، تیرماه بهعنوان یکی از سیاهترین و خونبارترین مقاطع تاریخ معاصر، جایگاهی ویژه دارد؛ ماهی که در آن، فرقه تروریستی رجوی (سازمان مجاهدین خلق) جنایاتی را مرتکب شد که تا امروز زخمهایش بر […]
تاریخ ایران پر است از روزهایی که یادآور مظلومیت مردم و مسئولانی است که قربانی جنون قدرتطلبی و خیانت شدند. در این میان، تیرماه بهعنوان یکی از سیاهترین و خونبارترین مقاطع تاریخ معاصر، جایگاهی ویژه دارد؛ ماهی که در آن، فرقه تروریستی رجوی (سازمان مجاهدین خلق) جنایاتی را مرتکب شد که تا امروز زخمهایش بر تن و جان ملت ایران باقی است.
جنایت هفتم تیر؛ انفجار در قلب نظام
در هفتم تیر ۱۳۶۰، انفجار مهیبی دفتر حزب جمهوری اسلامی را در تهران لرزاند. این اقدام تروریستی که بهدست عوامل مجاهدین خلق انجام شد، به شهادت آیتالله بهشتی و ۷۳ نفر از مسئولان و نمایندگان ارشد نظام انجامید. این جنایت، آغازگر موجی از خشونتهای کور در سراسر کشور شد که به کشته شدن هزاران شهروند بیگناه منتهی گردید.
عملیاتهای کور و ترور مسئولان
تنها چند روز پس از این حادثه، در ۲۷ تیرماه ۱۳۶۰، آیتالله خامنهای هدف یک بمبگذاری دیگر در مسجد ابوذر قرار گرفت. گرچه این ترور ناکام ماند، اما بار دیگر ثابت کرد که فرقه رجوی از هیچ اقدامی علیه ارکان کشور دریغ نمیکند. اقدامات مشابهی نیز علیه شخصیتهای دیگر، در همان ماه، به اجرا درآمد.
خونریزی درون سازمان؛ حذف مخالفان داخلی
در همین بازه زمانی، دستور پاکسازی داخلی از سوی شخص مسعود رجوی صادر شد. هر کس که نسبت به رهبری تشکیک میکرد یا نافرمانی جزئی نشان میداد، بازداشت، شکنجه یا حتی اعدام میشد. بسیاری از اعضای سادهدل سازمان که با نیت مبارزه آمده بودند، قربانی این پاکسازیهای وحشیانه شدند.
سکوتی که فریاد شد
در حالی که رسانههای غربی چشم خود را بر این فجایع بستند، اسناد و خاطرات اعضای جداشده از سازمان – که بعدها منتشر شد – پرده از واقعیتهایی برداشت که حتی در تخیل نیز نمیگنجید. شکنجه، زندانهای مخفی، رفتارهای فرقهای، و قتلهای درونسازمانی، تنها بخشی از چهره واقعی این گروه بود که بهتدریج آشکار شد.
نتیجهگیری
تیرماه، تنها یک مقطع تاریخی نیست؛ نمادی است از خیانت، خشونت، و افراطیگری. نسل امروز باید بداند که چگونه یک جریان به ظاهر سیاسی، با تکیه بر قدرتطلبی کور و همکاری با دشمنان ایران، دست به جنایاتی زد که تاریخ آن را فراموش نخواهد کرد. فرقه رجوی، نه یک سازمان سیاسی، که پدیدهای مخرب و فرقهای تمامعیار بود؛ و تیرماه، آینهای از عمق خباثت آن.
عباس جعفری – عضو جداشده از فرقه تروریستی رجوی
