در حالی که بحرانهای داخلی گروه تروریستی مجاهدین خلق روند فروپاشی و اضمحلال آنها را به شدت تسریع کرده است، بازیگران غربی مدعی حقوق بشر طماعانهتر از همیشه از دست و پا زدنهای بیحاصل این گروه برای ادامه بقای ننگین، کیسهای برای عواید مالی و سیاسی خود میدوزند. کشورهای غربی مدعی حقوق بشر که پیش […]
در حالی که بحرانهای داخلی گروه تروریستی مجاهدین خلق روند فروپاشی و اضمحلال آنها را به شدت تسریع کرده است، بازیگران غربی مدعی حقوق بشر طماعانهتر از همیشه از دست و پا زدنهای بیحاصل این گروه برای ادامه بقای ننگین، کیسهای برای عواید مالی و سیاسی خود میدوزند.
کشورهای غربی مدعی حقوق بشر که پیش از این گروه تروریستی مجاهدین خلق را در فهرستهای تروریستی قرار داده بودند، سالهاست که با نگاه به کسب درآمد و ابزارسازی این ناقضان حقوق بشر برای به زعم خودشان اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران، راهروهای پارلمان و کنگره و اتاقهای برنامهریزیهای خصمانه و عنادورزانه خود را به تریبون یاوهگوییها و آتلیههای عکاسی آنها تبدیل کردهاند.
ظاهر شدن سرکردگان و اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق در پارلمان اروپا، این نهاد را با بیاعتباری قابل توجهی مواجه کرده است؛ ادعاهای حقوق بشری پارلمان اروپا درپی تکرار حضور عناصر این گروه بهعنوان گروهی که سندها و گزارشهای معتبری از نقض حقوق بشر از آن وجود دارد، نمود و نمادی از استانداردهای دوگانه غربی است که قابل کتمان و انکار نیست.
در عین حال گزارشهای مختلفی از دستمزدهای قابل توجه و مبالغ هنگفت گروه تروریستی مجاهدین خلق برای لابی با سیاستمداران و نهادهای اروپایی وجود دارد؛ دستمزدهای خونینی که نتیجهشان بهصورت حضور سیاستمداران اروپا در پایگاههای گروه تروریستی مجاهدین خلق در آلبانی و فرانسه و رویدادهای این گروه، یادداشتها و اعلام حمایتها از آن خود را آشکار میکند.
رسانههای متعددی، گزارشها و تحلیلهای پژوهشی و مستندی در این رابطه تهیه و منتشر کردهاند؛ بهعنوان مثال، گزارش توسط نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۱ جزئیات چگونگی پرداخت مبالغ هنگفت توسط مجاهدین خلق آن هم در میانه قرار داشتن در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی وزارت خارجه آمریکا، به چهرههای برجسته آمریکایی برای سخنرانی در کنفرانسها و تجمعاتشان را شرح داد؛ این پرداختها از ۱۰ هزار تا ۵۰ هزار دلار یا بیشتر برای هر حضور متغیر بود.
رودی جولیانی، جان بولتون، نیوت گینگریچ، هاوارد دین و تام ریج چهرههای کلیدی هستند که اغلب در این گزارشها به آنها اشاره میشود.
تلاشهای مجاهدین خلق در پارلمان اروپا هم عمدتاً شامل هزینههای مربوط به رویدادها، سفر، پروازهای لوکس و اقامت و روابط عمومی بوده که نام افرادی مانند استروان استیونسون، نماینده سابق اسکاتلندی پارلمان اروپا، را در خود جای داده است.
واقعیت این است که گروه تروریستی مجاهدین خلق، مبالغ قابل توجهی را صرف فعالیتهای لابیگری در اروپا و آمریکا میکند تا فعالیتهای آنها را بر بهبود دادن وجهه گروه، ترویج روایت خود از حادثههای تاریخی و مفاهیم و جلب حمایت سیاسی متمرکز کند.
این مستندات پرسش مهمی را مطرح میکند: کشورهای غربی چرا با آگاهی از نقض شدید حقوق بشر توسط گروه تروریستی مجاهدین خلق همچنان برای آنها فرش قرمز پهن کرده و آغوش میگشایند؟ نمایندگان پارلمان اروپا که از سرکردگان گروه تروریستی مجاهدین خلق در راهروهای پارلمان اروپا استقبال میکنند، چگونه چشمان خود را روی سابقه خشونتآمیز گروه تروریستی مجاهدین خلق شامل کشتار غیرنظامیان، نقض حقوق بشر در اردوگاههایش در عراق، فرانسه و آلبانی، میبندند؟
حضور اخیر سرکرده گروه تروریستی مجاهدین خلق در پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر طنز تلخی است که مدعیان غربی حقوق بشر رقم زدهاند؛ او با استفاده از تریبونی که اروپاییها هدفمندانه در چارچوب سیاستهای ضد ایرانی در اختیارش قرار داده بودند، باب میل کارفرمایان خود سخنرانی و مذبوحانه تلاش کرد جامه حقوق بشر، حقوق زنان و … را بر ساختار فروپاشیده و جنایتکار مجاهدین خلق بپوشاند.
مرجع تعیین و اجرای سیاست خارجی اتحادیه اروپا خود را در سالهای اخیر به اندازه تریبون گروه بدنامی تنزل درجه داده است؛ سخنرانی سرکرده گروه تروریست مجاهدین خلق با کارنامه سیاه نقض حقوق بشر، جنایت و خیانتهای مختلف در روز حقوق بشر در پارلمان اروپا تناقض آشکار در شعارهای حقوق بشری غرب و استاندارد دوگانه آنها را مورد تاکید قرار میدهد.
حضور سرکرده یکی از بدنامترین گروههای تروریستی معترف به ریختن خون هزاران شهروند ایرانی در پارلمان اروپا به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، پارلمان اروپا بهعنوان یکی از نهادها مهم اتحادیه اروپا را با بیاعتباری فزاینده مواجه کرده است.
سیدمحمدجواد هاشمینژاد، دبیرکل بنیاد هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور) در گفتوگو با میزان درباره تعامل میان بازیگران غربی با گروه تروریستی مجاهدین خلق گفت که هراس مجاهدین خلق از جا ماندن از رقبای تروریست، آنها را به خوش رقصی برای برخی از کشورهای اروپایی و آمریکا واداشته است.
به گفته هاشمینژاد، خریدن سیاستمداران فعلی و سابق آمریکایی و اروپایی راهحلی است که مجاهدین خلق برای تحکیم جایگاه خود نزد این بازیگران یافتهاند.
حجتالاسلام والمسلمین امیررضا دهقانی، قاضی دادگاه رسیدگی به پرونده مجاهدین خلق در چهل و نهمین جلسه دادگاه با اشاره به دعوت اروپاییها از متهمین پرونده بهعنوان سخنران در پارلمانهای اروپایی، تصریح کرد: براساس تعهدهای بینالمللی درباره مبارزه با تروریسم توسط کشورهای اروپایی تنظیم شده، این کشورها نمیتوانند از متهمین اقدامهای تروریستی بهویژه اتهامهای بمبگذاری، هواپیماربایی، شکنجه کودکان و افراد غیرنظامی در سرزمین خود میزبانی یا مجالی برای سخنرانی ترتیب دهند.
وی با تاکید بر اینکه پارلمان اروپا مکلف است براساس تعهدهای بینالمللی خود از دعوت از متهمین اقدامهای بمبگذاری، شکنجه کودکان و غیرنظامیان و هواپیماربایی خودداری کند، گفت: مریم قجر عضدانلو یا مریم رجوی از متهمین اصلی این پرونده بوده و اتهام آن مستند به کیفرخواست درباره بمبگذاری، هواپیماربایی و اقدامهای خشونتبار بهصورت کادر مرکزی با سازمانی در گروهی دارای سابقه عملیات مسلحانه، سابقه در فهرست قرار گرفتن افراد و سازمانهای تروریستی قرار داشته است؛ لذا دعوت از مریم رجوی که سابقه هدایت گروهی با عملیات مسلحانه را داشته و دعوت رسانهای از او بدون توجه به حقوق قربانیان مورد شکایت یعنی قربانیان ترور، کودکان، زنان و افراد غیرنظامی که در این دادگاه شکایت خود را تقدیم داشتهاند، استاندارد دوگانه اتحادیه اروپا را در عدم تعهد به تعهدهای بینالمللی خود اتحادیه اروپا را نشان میدهد.
قاضی دهقانی گفت: آنچه توسط شکات به دادگاه تقدیم شده است، تقاضای تحت تعقیب قرار دادن افرادی از کشورهای اروپایی با فهرست و نام مشخص است که این افراد براساس معاهدههای بینالمللی سرزمین خود اجازه چنین اقدامی را نداشتند؛ از این رو دادگاه شکایت واصله را که خواستار تعقیب مقامهای اروپایی در دعوت برای سخنرانی در پارلمان اروپا و عدم نظارت بر محتوای پخششده از روی رسانه وابسته متهم ردیف اول است، به کشورهای مورد اشاره تقدیم خواهد کرد.
