مریم رجوی ( قجر عضدانلو)، همان کسی که سالها در تشکیلات تروریستی رجوی لقب “حرمسرادار” داشت، امروز با اجاره سالن در پارلمانهای اروپا و با لبخندهای مصنوعی، تظاهر میکند که دلش برای حقوق بشر و آزادی میتپد. اما پشت این لبخند یخزده، چهرهای پنهان است که هزاران زن و مرد ایرانی را قربانی جاهطلبی و […]
مریم رجوی ( قجر عضدانلو)، همان کسی که سالها در تشکیلات تروریستی رجوی لقب “حرمسرادار” داشت، امروز با اجاره سالن در پارلمانهای اروپا و با لبخندهای مصنوعی، تظاهر میکند که دلش برای حقوق بشر و آزادی میتپد.
اما پشت این لبخند یخزده، چهرهای پنهان است که هزاران زن و مرد ایرانی را قربانی جاهطلبی و عطش قدرت کرده است.
این زن همان کسی است که با ترفند ایدئولوژیک، زنان نگونبخت تشکیلات را به عقد مسعود رجوی درمیآورد؛ همان کسی که در قرارگاه بدیعزادگان جلسات رقص رهایی را راه انداخت تا “بدن زنان” هم در خدمت رهبری قرار بگیرد.
همان کسی که دستور میداد رحم زنان نافرمان را خارج کنند؛ و فرشته هدایتی با صدای خودش گفت: رحم من با دستور مستقیم مریم رجوی خارج شد.
این زن همان کسی است که در نشستها میگفت: فرمانده خوب آن کسی است که آنقدر از نیروهایش کار بکشد تا شب با صورت روی بالش بیهوش شوند.
این نگاه، نگاه یک انسان نیست؛ نگاه کسی است که تشکیلات تروریستی را تنها با له کردن روان و جسم اعضا سرپا نگه میدارد.
مریم رجوی همان کسی است که با صدای خودش فرمان آتش برای کشتن نظامیان و حتی مردم عادی صادر میکرد؛
همان که تیمهای ترور را به عمق کشور فرستاد؛
همان که در شهرها خمپارههای بیدقت و کور را روی سر مردم انداخت.
و وقتی اطلاعات عراق مأموریت میداد، در جلسات با فرماندهان میگفت:
باید عملیاتهای سفارشی را به هر قیمت انجام داد؛ حتی اگر از ده تیم یکی هم برنگردد .
برای او جان انسان، حتی جان اعضای خودش، هیچ ارزشی نداشت.
اما امروز همین زن، با پولهای بادآورده دشمنان ایران، در سالنهای لوکس اروپا ژست آزادیخواهی میگیرد. کسانی را با دستمزدهای کلان در اطرافش جمع میکند و بلندگو به دست میگیرد که “حقوق بشر” مهم است!
اگر حقوق بشر مهم است، چرا در تشکیلات تروریستی شما:
• مردان حتی حق پوشیدن پیراهن آستینکوتاه نداشتند؟
• زنان اجازه یک روسری متفاوت هم نداشتند؟
• چرا حجاب اجباری بود؟
• چرا زنان حق ازدواج و حق مادر شدن نداشتند؟
• چرا مردان و زنان به طلاقهای اجباری و “تجرد مطلق” محکوم شدهاند؟
• چرا اعضا در عراق و حالا در آلبانی، زیر شدیدترین شکنجههای روحی و جسمی له شدند؟
این چه دفاعی از آزادی است وقتی در کوچکترین جامعه بستهای که اداره میکردید، هیچ آزادی ابتدایی انسانی وجود نداشت؟
امروز هم دست از سر جوانها برنمیدارید.
نوجوانان اروپایی را جمع کردهاید تا دوباره همان بلایی را سرشان بیاورید که سر هزاران جوان ایرانی آوردید؛ همان نسلی که با طلاقهای اجباری و سرکوب هویتی نابود شد.
واقعاً چقدر باید وقیح بود که با چنین کارنامهای، خود را “مدافع حقوق بشر” معرفی کرد؟
مریم رجوی و مسعود رجوی، نماد یک تشکیلات تروریستی وطنفروش هستند؛
زوجی که نهتنها در داخل ایران، بلکه در خارج از کشور نیز ایرانیان از آنها بیزارند.
ایرانیان بارها گفتهاند:
ترور، وطنفروشی و جنایت هیچوقت جایگزین آینده ایران نمیشود.
این حقیقتی است که هیچ سالن اجارهای، هیچ لابیگر خارجی و هیچ نمایش سیاسی نمیتواند آن را پنهان کند.
عیسی آزاده
