پنجشنبه, ۱۳ آذر , ۱۴۰۴
نامه خانم عبداللهی به وزیر خارجه آمریکا 21 مرداد 1389

نامه خانم عبداللهی به وزیر خارجه آمریکا

نظراتی وجود دارد که برخی جریانات جنگ طلب که صاحب نفوذ در سیاست آمریکا هستند مایلند این سازمان به شکل فعلی حفظ شود و ساختار فرقه ای آن از بین نرود تا شاید عناصر آن روزی مانند گلادیاتورها برای استفاده در برابر جمهوری اسلامی ایران همانطور که صدام حسین این کار را کرد مورد استفاده قرار گیرند. آیا این نظرات درست است؟ اگر نه چگونه باید سیاست دوگانه ایالات متحده را در خصوص این گروه توجیه نمود؟

خانواده های مستقر در درب اشرف به استقبال ماه مبارک رمضان میروند 19 مرداد 1389

خانواده های مستقر در درب اشرف به استقبال ماه مبارک رمضان میروند

سازمان ماه مبارک رمضان را برای خود فوق العاده حساس دانسته و خطر خانواده های روزه دار را به مراتب بالاتر از قبل ارزیابی میکند. فشار افکار عمومی مردم عراق بر روی سازمان بیشتر شده است و تنها نقطه اتکای رجوی در عراق نیروهای آمریکائی است که آنان نیز تا مدت کوتاهی میتوانند به حمایت و حفاظت خود ادامه دهند.

تنها خداست که باید حق ما را از رجوی بگیرد 18 مرداد 1389

تنها خداست که باید حق ما را از رجوی بگیرد

خانم عبداللهی این مادر دردمند و رنج کشیده که در شرایط جسمی نامناسب با فشار خون بسیار بالا در گرمای طاقت فرسای عراق صرفا برای دیدار پسرش پایداری و مقاومت نموده است به مسئولین بنیاد خانواده سحر گفت:” بعد از شش ماه تحصن در شرایط سخت در مقابل اشرف به این نتیجه رسیده ام که تنها خداست که باید حق ما را از رجوی بگیرد”.

حضور خانواده های آذری مصمم تر از همیشه جلوی اسارتگاه اشرف 14 مرداد 1389

حضور خانواده های آذری مصمم تر از همیشه جلوی اسارتگاه اشرف

خانواده های آذری دفعات قبل کاری کردند که فرقه رجوی دیگر نتوانست بدون موضع گیری باشد. روزهای اول سعی داشت لاپوشانی کند ولی بعد از 15 روز سکوت خود را شکست و شروع به مارک زدن علیه خانواده ها کرد. فکر می کنم اینبار خانواده های این دیار بتوانند چهره دیگری از رهبران فرقه را به جهانیان بشناسانند

نامه جمعی از خانواده های متحصن جلوی پادگان اشرف 12 مرداد 1389

نامه جمعی از خانواده های متحصن جلوی پادگان اشرف

رهبران این سازمان و بخصوص خانم مریم رجوی بعد از قریب چندین سال همکاری نزدیک ومشارکت سیاسی ونظامی با دیکتاتور عراق صدام حسین در سرکوب و کشتار مردم عراق و دیگر احزاب و سازمانهای عراقی که برای آزادی برعلیه یکی از مخوف ترین رژیمهای سفاک و دیکتاتور درمنطقه مبارزه میکردند اکنون بعد از سرنگونی صدام به غرب پناهنده شده تا با سوء استفاده از واژه آزادی ودموکراسی و فریب اذهان عمومی و بخصوص سیاستمداران و پارلمانترها و از جمله شخص شما گذشته سیاه خود ودستان آلوده شان را به فراموشی بسپارند.

آخرین گزارش از خانواده ها در عراق 11 مرداد 1389

آخرین گزارش از خانواده ها در عراق

خانواده ها که از اقصا نقاط جهان جمع شده اند مصمم هستند تا دست خالی باز نگردند و خبری از عزیزان خود بدست آورند. آنان دست یاری به تمامی کسانی که میتوانند صدای آنان را به گوش جهانیان برسانند و چهره پلید رجوی و همدستانش را بر ملا سازند دراز میکنند. فشار بین المللی بر روی رهبران فرقه افزایش یافته و باید این فشار تا به تسلیم در آوردن آنان در برابر خواست خانواده ها مستمرا ادامه یابد.

ما خانواده ها تمامیت مجاهدین را به چالش طلبیدیم 07 مرداد 1389

ما خانواده ها تمامیت مجاهدین را به چالش طلبیدیم

گفته میشود که حفاظت و کنترل اسارتگاه اشرف به عهده نیروهای عراقی سپرده شده است ولیکن هنوز ما دستان کثیف ومعامله گر نیروهای اشغالگر امریکایی درحمایت از تشکیلات رجوی را به عینه دیدیم و معتقد هستیم که سران سازمان به دلگرمی صرفا حمایت استکبار جهانی و نیروهای امریکایی موجود درپادگان اشرف قادرشدند که برغم تحصن شش ماهه خانواده ها مقابل اسارتگاه اشرف تا محقق شدن مطالبات برحق خود یعنی ملاقات با عزیزان دربند، اجازه ملاقات ندهند

بازگشت خانواده های چشم انتظار گیلانی ازمسافرت به عراق 04 مرداد 1389

بازگشت خانواده های چشم انتظار گیلانی ازمسافرت به عراق

خانواده ها با لغ بر دو هفته دم درب خروجی اشرف به انتظارنشستند. هرچه درتوان داشتند درحنجره خود متمرکز ومتکاثف کردند واسم عزیز در بند خود را فریاد کردند ولی گویی که فریاد رسی نبود!!. صحنه های مشابه روزانه تکرار شد شاید که دل سنگ و یخ زده سران سازمان به رحم بیاید تا فقط دقایقی ملاقات صورت بگیرد ولی هیهات ، هیهات که سازمان با فرافکنی بی انتها خانواده ها را به اصل نظام منتسب میکرد تا ازاین کانال بتواند اعضای غافل و نگون بخت خود را متقاعد بکند که دم درب، خانواده های شما نیستند بلکه اکیپ وزارت اطلاعات هستند

خانواده های گیلانی به منظور دیدار با عزیزانشان راهی عراق شدند 23 تیر 1389

خانواده های گیلانی به منظور دیدار با عزیزانشان راهی عراق شدند

عطف به بیانیه های خانواده های چشم انتظار گیلانی در تواریخ اسفند ماه سال گذشته و همچنین در اردیبهشت ماه سال جاری در حمایت ازخانواده های متحصن مقابل پادگان اشرف که درسایت نجات نیزاطلاع رسانی شد، گروهی ازهمین خانواده ها بدنبال درخواست مصرانه خویش برای دیدار و رهایی عزیزانشان از اسارتگاه اشرف راهی عراق شدند تا بتوانند به سایر خانواده های متحصن در مقابل پادگان اشرف بپیوندند.

امواج حضور خانواده ها در مقابل کمپ اشرف 23 تیر 1389

امواج حضور خانواده ها در مقابل کمپ اشرف

فرقه رجوی درست همانجا که فکر میکرد دیگر تمام شده و کسی به سراغ اعضاء فرقه نمی آید به ناگهان با امواج پی درپی خانواده های همان اعضاء مواجه شد و همه آن خواب های آسوده ای که می دید به کابوس تبدیل شد.حالا فرقه با مسئله جدیدی روبرو شده بود که فکر آنرا به این صورت حداقل نمیکرد. انتظار نداشت خانواده ها بتوانند این مقدار ایستادگی و پافشاری کنند.

نامه خانواده های متحصن در برابر پادگان اشرف به نخست وزیر عراق 22 تیر 1389

نامه خانواده های متحصن در برابر پادگان اشرف به نخست وزیر عراق

لازم به تذکر است که پس از فرار چند تن از اعضای این فرقه در ماههای گذشته تدابیر شدید امنیتی در کل کمپ اشرف به اجرا در آمده که شامل قرار دادن سیم خاردارهای بلند و طولانی، دوربین های مدار بسته که رفت و آمد ها را کنترل می کند و جلوگیری از حضور افراد عادی فرقه در خیابانهای اصلی کمپ برای کارهای خدماتی می باشد به شکلی که اعضا در حصار چند لایه زندانی شده اند و امکان فرار اعضا را به صفر رسانده اند

بیانیه خانواده های متحصن در برابر پادگان فرقه ای اشرف 22 تیر 1389

بیانیه خانواده های متحصن در برابر پادگان فرقه ای اشرف

همگان اطلاع دارند که تعدادی ازخانواده ها ماه هاست پشت در قلعه اشرف چشم انتظار دیدار فرزندانشان هستند و در این مدت بارها توسط تعداد محدودی از افراد پادگان اشرف مورد لطف قرارگرفته اند. حضور ما در اینجا طولانی شده است. مسعود رجوی گفته بود خانواده ها 20 روز بیشتردوام نمی آورند ولی حالا نزدیک به 180 روز است که هنوز مزاحم حضرات هستیم. راستش هر از مدتی احساس خستگی می کردیم ولی همیشه از سوی سازمان حرکتی می بینیم که بیشتر نگران عزیزانمان می شویم و صبر را پیشه کرده و می گوئیم که تا فرزندانمان را ملاقات و آنها را با دنیای خارج از فرقه آشنا نکنیم محل را ترک نمی کنیم.

blank
blank
blank