آقای نیشابوری عزیز! چرا درمقابل این اظهار نظر آقای جعفر زاده موضعگیری نکرده واین فحاشی ها را برعلیه او انجام ندادید؟! اوکه با ارائه این تحلیل جدید، دست رد بر سینه ی همه ی شما زده ورجوی را به خاک سیاه نشانده است؟! شما چگونه ازراه دور شعار” ما زن و مرد جنگیم بجنگ تا بجنگیم در هر کوی و برزنی، شهر و دیاری” شنیدید وما درداخل اثری ازآن ندیدیم؟! مطمئنید که مغز پریشانتان برگوش میانی تان اثر نکرده تا مثلا صدای وز وز هرمگسی را اینطور تعبیر میکنید؟!

دست ازسر این ده درصدی های شهید در راه مبارزه با امپریالیزم بردارید وبا داشتن دستی دائمی دردست اسرائیل ونئوکان ها ی خونریز، خودرا” ضد استعمار” و… معرفی نکنید که وقت این حرف ها 34 سالی است که گذشته است ومردم فعلی ایران، سواد واطلاعات بیشتری نسبت به آن زمان ها دارند! بس لطف کنید که برزحمات ما نیافزایید که حاصلی برای شما ندارد وبدتر اینکه ماها مجبور میشویم چهره ی کریه شما ها را بیشتر افشا کنیم!

خانمی که خودش به خودش رهبر بزرگترین اپوزیسیون ایران لقب داده، ازقدرت های جهان که قطعنامه های ظالمانه ای را درحق ما روا داشتند وما آثار این تحریم های حاصله را درسختی معیشت روزمره ی خود با پوست وگوشت احساس میکنیم، میخواهد که با پس گیری امضای خود ازتوافق حاصله، مارا کماکان درفشار ظالمانه ی خود داشته باشند!

اظهار نظر جدید پنتاگون که انتظارش هم بعد از اقدامات بغایت ماجراجویانه ومشکوک دولت ترکیه درمورد قصد ورود آشکار به خاک سوریه میرفت، مایه ی دلخوشی فراوان گروه مافیایی رجوی گشته وخبری با عنوان ” پنتاگون: در صورت نیاز در حمایت از مخالفان سوریه ارتش اسد را بمباران خواهیم کرد” را با خوشحالی تمام دررسان هایش درج نموده است!

آنان که به درب لیبرتی مراجعه میکنند، خانواده های شما یا همکاران اسیرتان در آنجاست واگر کلاغ اند، لیبرتی نشینان هم باید بچه کلاغ باشند که من ازبابت این بی حرمتی شما نسبت به همکارانتان واسرای رجوی، شرمنده هستم! خانواده ها برای دیدار عزیزان دربند خود که وضعی بدتر از یک زندانی دارند، چاره ای جز مراجعه برای دیدن عزیزان خود ندارند واگر میل ورغبتی به این کار نشان ندهند، دولت ایران باهیچ اهرمی نمیتواند آنها را مجبور باین کار کند.

باید یادآوری کنم که من از زمان ورود دل به این نفرات قدیم می سوخت چرا که بهترین عمر خود را درعراق هدر داده بودند وبا هرکدام که صحبت می کردم می دیدم آنها هم بایک شیوه دیگر به این دام افتاده وآن قدر روی آنها با صحبت هاشان اثر گذاشته اند که آنها فقط متکی به رهبران فرقه شده و نشست های انقلاب آنها را از همه چیز تهی کرده است واحساس می کنند اگر از این سازمان بیرون بروند مرده ای بیش نیستند و به همین خاطر باید به آنها کمک کرد تا از آن زنجیر های خودشان را رها سازند.

حتی بعد از انجام توافق یاد شده ی تاریخی، آنها درکنار اربابان ودوستان جانی، سلطه گر و اشغالگر خود، درصدد ثبوت این مسئله بودند که با لابی های قدرتمند خود درمجالس قانون گذاری آمریکا و…، خواهند توانست آب رفته را به جوی بازگردانده ومانع اجرای متن توافق که طی آن احترام مقامات هردو کشور بدرجات معینی هم حفظ شده، گردند که با توضیحات مقامات کشورهای مختلف وانجام سفرهای با اهمییت، این آرزوی آنها برباد رفت و قلم بدستان فرقه ی رجوی وازجمله یزدان حاج حمزه را واداشت که با قبول واقعیات، سعی در دلخوش کردن خود وناامید نمودن مردم داشته باشند وبا طرح اما واگرها درصدد ایجاد این شبهه باشند که کار مهمی انجام نگرفته وهرآن امکان لغو این توافق وجود دارد!

اینکه راقم این یادداشت معتقد است که این نوشته ی آقای جعفر زاده که” بعد از توافق هسته ای، ساعت تیک تاک” نام دارد، و مسلما به زبان های دیگر هم ترجمه شده ومتشر شده، در راستای تحریک هرچه بیشتر کنگره ی دست راستی آمریکا که بررسی مفاد توافق را برآغاز کرده، میباشد، اما زندگی نشان خواهد داد که هرنوع کارشکنی کنگره که آخرین امید فرقه ی رجوی است، طرفی نخواهد بست چرا که دیوار تحریم هرروز شکاف های بیشتری برمیدارد ونخواهد توانست استواری خود را حفظ کند واین مسئله با رفت وآمدهای مقامات اروپائی به ایران و جدی وسرزنده تر شدن پیمان های شانگهای، بریکس و…، بخوبی واضح است.

جواب این ادعا ودروغ کهکشان گونه، که همان رسوایی خیمه شب بازی ویلپنت باشد با حضور 80درصدی خارجی های مختالف المنافع و20% ایرانی نمایان وامانده، بارها توسط جدا شدگان و اعضای خانواده های اسرای رجوی درلیبرتی وفرانسه، داده شده و روشن گردیده که این جنجال آفرینی رسوا، درچهارچوب منافع نئوکان های جنگ طلب وصهیونیزم طماع و اشغالگر وبا شرکت نمایندگان آنها وسازمانگری سازمان جوانان یهود فرانسه انجام شده که مایه ی ننگ هرایرانی وطن دوست وهرانسان فرهیخته است!

اما به مقایسه ی بی بی سی ورسانه های رجوی که مدعی مجاهده برای” خلق قهرمان ایران” است که بپردازیم، انصافا میبینیم که بی بی سی کارکرد بهتری دارد والبته نه ازان جهت که دلش به ما میسوزد، بلکه ازآن جهت که حرفه ای تر عمل میکند ومیداند که رسانه ی سرتاپا دروغگو، فقط امکانات صاحبش را ضایع میکند و بنابراین لازم است که گاها خویشتنداری نشان داده و حرف های درست یانیمه حقیقی هم مطرح شود که این صفت ازاول کار ازرسانه های رجوی گریخته است!

قرار بود مدت شش ماه دوره های آموزشی ما طول بکشد ولی بعدا متوجه شدیم به دلیل آماده نبودن قرارگاه ها آنها آمادگی پذیرش ما را نداشتند. بهانه آنها این بود که دوره، دوره ی سرنگونی است و ارتش شدیدا مشغول آماده سازی برای حمله به ایران می باشد. همراه بچه های خودی این تحلیل های سازمان را به مسخره می گرفتیم چون با آشنایی نسبی که از قدرت سازمان در عراق پیدا کرده بودم همچنین وابستگی صد در صدی که به رژیم عراق داشتند، هرگونه حرکت به سمت ایران یا حمله را محکوم به شکست می دانستیم تنها امید ما حمله آمریکا به عراق بود تا ما بتوانیم روزنه ای جهت رهاشدن از آنجا بیابیم.

رجوی یکبار در نشست کوچکی که در قرارگاه پارسیان برگزار شده بود گفت، کمال رابطه جنسی با یک زن برقرار کرده بوده که وقتی سازمان متوجه می شود او را در یک بنگال تحت برخورد قرار می دهد (زندانی میکند) وقتی که برای او غذا می برند می بینند که رگ دستش را زده است. ولی همه ما می دانستیم که اینطور نبوده است. طی این سالیان به خوبی فهمیده بودیم که رجوی هر گونه مخالفت را به مسائل جنسی ربط میدهد تا مخالف خود را کوچک و ذلیل کند. این درحالی بود که همه می دانستیم کمال اصلا اهل این حرفها نیست و رجوی دارد بر روی جنایتی که در حق کمال انجام داده، سرپوش می گذارد.