یکی از دوستانم از استان دیاله و شهر بعقوبه واقعه‎ای را برایم بیان کرد که در آن زمان (رژیم صدام) نتوانستم درست آن‎را تحلیل کنم. خلاصه‎ی ماجرا این بود که مجاهدین، بر خیابانی که او در آن ساکن بوده سیطره پیدا می‎کنند. در همان زمان به یکی از خانه‎های این منطقه هجومی صورت می‎گیرد و یکی از جوانان به نزد آنان می‎رود تا از آنها کمک بگیرد، به او جواب نمی‎دهند و او برمی‎گردد. یکی از مردم از وی می‎پرسد”با آنها صحبت کردی؟ چرا برای کمک نیامدند؟” او می‎گوید”خیلی با آنان صحبت کردم ولی جواب مرا ندادند، به گمان من آنان زبان عربی را نمی‎فهمیدند!”

“صدرالدین القبنجی” امام جمعه‎ی نجف اشرف در خطبه‎های روز جمعه‎ی گذشته که در حسنیه‎ی الفاطمیه این شهر برگزار شد، با اشاره به اردوگاه نظامی گروه اپوزیسیون ایرانی، مجاهدین خلق، در عراق گفت: دولت عراق تصمیم گرفته است که سازمان مجاهدین خلق خاک عراق را ترک کند. اعطای پناهندگی سیاسی و یا انسانی به یک سازمان تروریستی که خطری برای کشور هم‎سایه به‎شمار می‎رود در هیچ کشوری قابل قبول نیست، ما نیز قبول نمی‎کنیم که مجاهدین خلق در خاک کشورمان باقی بمانند.

سازمان مجاهدین خلق زمینه‎ی دیدار دو نماینده‎ی هیأت سنی عراق با اسراییلی‎ها را در بروکسل فراهم آورده است. برخی روزنامه‎نگاران غربی در بروکسل از سطح و حجم هماهنگی و همکاری‎ای که بین مجاهدین خلق ایران و مخالفان سنی دولت عراق مشاهده کرده‎اند شگفت‎زده شدند. این روزنامه‎نگاران اظهار داشته‎اند که قبلاً گزارش‎هایی دریافت کرده بودند که مخالفان سنی، از خطر صفویان عراق و تهدید آنان سخن گفته بودند و زمانی که از آنان می‎پرسیده‎اند که منظور شما از صفویان کسیت؟ می‎گفتند صفویان همان ایرانیان و شیعیان عراقی طرفدار آنان هستند، ولی چیزی که باعث تعجب ما شد این است که رهبران سنی عراق در بروکسل حضور یافتند و مسؤولیت هماهنگی حضور آنان را نمایندگان و مسؤولان سازمان مجاهدین خلق به‎طور کامل بر عهده داشتند.

“باسم شریف” عضو مجلس نمایندگان عراق از دولت مالکی خواست تا سازمان مجاهدین خلق ایران را از این کشور اخراج کند. شریف در گفت‎وگو با خبرگزاری مستقل”اصوات العراق” گفت: دیدارهایی بین برخی از مسؤولان عراقی با اعضای این سازمان در داخل و خارج از عراق انجام شده و اظهاراتی از برخی از آنها شنیده می‎شود که با روی‎کرد کلی دولت عراق هم‎خوانی ندارد و این امر باعث تشویش در امور سیاسی خواهد شد.

این سازمان علیه هم‎وطنان ما به‎عنوان یک گروه دارای افکار فرقه‎ای به‎کار گرفته شد و صدام از آنان به‎عنوان ابزار سرکوب علیه ملت عراق استفاده کرد. سال 1991 شاهد نقش این سازمان در سرکوب انتفاضه‎ی ملت عراق در قیام شعبانیه بودیم که علیه کردها به‎کار گرفته شدند. عناصر این گروه به افراط در به‎کارگیری خشونت و وحشی‎گری شهرت دارند. در سال 1999 در جریان جنایت ترور مرجع دینی سید محمدصادق الصدر (قدس سره)، باز هم به‎عنوان ابزار سرکوب به‎کار گرفته شدند. سازمان مجاهدین خلق از سازمان‎هایی به‎شمار می‎رود که در لیست گروه‎های تروریست گنجانده شده است و موضع اروپا و امریکا در این زمینه مشترک و واحد است.

وضعیت عدنان الدلیمی و دوستان مجاهد خلق او مثال همین دزد و گدا است و الدلیمی از اعمال فریب‎کارانه‎اش چیزی جز بدبختی و شکست عایدش نخواهد شد. عملکرد او (حمایت از مجاهدین خلق در اروپا) نشان داد که او یک بعثی صدامی است زیرا مجاهدین خلق هم‎پیمانان صدام و بعثیان جانی بودند و هستند. این سرزنش دامن دولت و پارلمان ما را نیز در برمی‎گیرد، اگر آنان عدنان الدلیمی را به‎خاطر اظهارات فرقه‎ای‎اش در ترکیه و اقدامات تروریستی و نیز کوچاندن شیعیان از محله‎های العدل، الجامعه، العامریه، الجهاد و الغزالیه و موشک‎باران مناطق شیعی مورد بازخواست قرار می‎دادند، دیگر جرأت نمی‎کرد که به اعمال پست‎اش ادامه دهد.

در وهله‎ی اول این دوگانگی که این افراد آن را پی می‎گیرند نتیجه‎ای به‎جز تخریب و نابودی عراق و عراقیان از شیعه و سنی نخواهد داشت، و فقط منافع شخصی آنان را تأمین می‎کند. همان‎طور که همگان مطلع‎اند سازمان مجاهدین خلق سازمانی ایرانی است و علاوه بر این یک گروه تروریستی است که در لیست تروریست‎ها گنجانده شده است. حالا راز رابطه‎ی عدنان، العلیان، ظافر و الضاری با این سازمان چیست که شبانه‎روز بر این سازمان گریه می‎کنند و از دخالت‎های ایران از طریق ملیشیای شیعی در عراق دم می‎زنند و بانگ برمی‎آورند که شیعیان همان صفویانند و عراقی نیستند

شبکه‎ ی تلویزیون ماهواره‎ای”العربیه” گزارش مشروحی را تحت عنوان”مجاهدین خلق، نزاعی برای بقا” پخش کرد. این برنامه توسط”احمد عبدالله” از مجریان توانای این شبکه اجرا شد و طی تماس‎های تلفنی با علی صفوی و علی‎رضا جعفرزاده از اعضای فرقه ‎ی مجاهدین و نیز مسعود خدابنده و آن سینگلتون از اعضای سابق این گروه و همچنین پروفسور گری سیک، ریموند تانتر و دخی فصیحیان، راجع به وضعیت این سازمان، انتقادات موجود به این گروه تروریستی، پایگاه مردمی آن و نیز دخالت آن‎ها در قلع و قمع اکراد بحث و بررسی صورت گرفت. ترجمه‎ ی بخش‎هایی از این گزارش در پی می ‎آید:

قاضی دادگاه صدام جلسات محاکمه ‎ی رییس ‎جمهور سابق عراق و شش تن از همکاران وی به اتهام ارتکاب”کشتار دسته‎جمعی اکراد” در خلال عملیات انفال را پی می‎گیرد. پیش از این، سه تن از کسانی که در خلال این عملیات آسیب شیمیایی دیدند در دادگاه شهادت داده‎اند. علاوه بر صدام، علی حسن المجید ملقب به علی شیمیایی، رییس سابق اداره‎ی استخبارات صابر عبدالعزیز الدوری، استاندار سابق موصل طاهر توفیق العانی، وزیر سابق دفاع سلطان هاشم احمد، عضو سابق ستاد نیروهای مسلح حسین التکریتی و مدیر استخبارات نظامی فرحان مطلک الجبوری نیز در این دادگاه حضور دارند.

در بیانیه‎ی مسؤول روابط عمومی دفتر نخست‎وزیری عراق که صوت‎العراق آن را منتشر ساخته آمده است: « با توجه به اینکه بسیاری از کشورها حزب کارگران کردستان (PKK) را جزو گروه‎های تروریستی می‎دانند و با علم به اینکه قانون اساسی عراق اجازه‎ی حضور سازمان‎های تروریستی و متهم به تروریسم را در خاک عراق نمی‎دهد، دولت عراق تصمیم گرفته است تا به حضور این حزب در عراق پایان دهد و تمامی دفاتر آن را ببندد و آن را از هرگونه فعالیت در عراق باز دارد. دولت عراق با ترکیه برای حل تمامی مشکلات و موانع سر راه روابط هم‎جواری و امنیتی همکاری خواهد کرد. »

رییس هیأت مدعی‎العموم در دادگاه عالی جنایی عراق اعلام کرد که این دادگاه هم‎اکنون در حال بررسی پرونده‎ی غارت سرمایه‎های عراق می‎باشد. این پرونده کوپن‎ها و سوبسیدهای نفتی‎ای که رژیم قبلی عراق به اشخاص و گروه‎ها اعطا کرده بود را نیز شامل خواهد شد.

“بهلول‎الکظماوی” نویسنده‎ی عراقی در مقاله‎ای تحت عنوان”دستورات قره بوش” که روزنامه”الصباح” آن را منتشر ساخته ضمن اشاره به توطئه‎های جورج بوش در عراق و طرح سؤالاتی در این ارتباط، اعتراض خود را نسبت به عدم اختیار برای اتخاذ تصمیمات ملی و قاطع در خصوص جلوگیری از فعالیت‎های مجاهدین خلق اعلام می‎کند.