باز هم مجاهدین اسرا را گروگان گرفتند

شنیده ‎ها حاکی است، در نیمه خرداد 1384 نامه‎ای از سوی “ژنرال میلر” فرمانده نیروهای ائتلاف مستقر در عراق، خطاب به مجاهدین ارسال می‎شود، مبنی بر این‎که دولت عراق خواستار ملاقات و مصاحبه حضوری با اسرای باقی‎مانده از جنگ هشت ساله عراق با ایران است.

تعداد این افراد 400 تن اعلام شده و درخواست می‎شود که آنها به‎مدت 10 روز زیر نظر نیروهای ائتلاف قرار گیرند تا بدون حضور اعضای مجاهدین، در مورد علل حضور آنها در عراق و این‎که آیا به‎صورت داوطلبانه در اردوگاه مجاهدین مانده‎اند، از آنان سؤال شود.

بلافاصله پس از دریافت این نامه، مژگان پارسایی و مهدی برایی، کلیه اسرا را جمع کرده و با شانتاژ و مغزشویی از آنها می‎خواهند که طومارهای جداگانه‎ای را خطاب به صلیب‎سرخ و دیده‎بان حقوق‎بشر امضا کنند.

در متن این طومارها که از قبل آماده شده بوده، آمده است که “دولت عراق قصد دارد تا ما را تحت فشار قرار داده و اخبار سیاسی و اطلاعاتی مربوط به مجاهدین را از ما دریافت کند. جنگ بین عراق و ایران سال‎ها است که تمام شده و مسأله اسرا نیز یک بار در مصاحبه با صلیب‎سرخ حل شده و نیروهایی که باقی مانده‎اند همه به دل‎خواه خود اینجا هستند.

صلیب‎ سرخ در واکنش به این طومار، نامه‎ای را به نیروهای ائتلاف ارسال می‎کند که بر اساس آن، مصاحبه سال 1992 با این افراد یادآوری شده و از آنها خواسته می‎شود که صرفاً در چارچوب کنوانسیون ژنو مربوط به اسرا با آنها مصاحبه کنید و در رابطه با مسایل سیاسی مجاهدین از آنها پرسشی به عمل نیاورید.

نیروهای ائتلاف شرایط را پذیرفته و از مجاهدین می‎خواهند که برای انتقال این افراد اقدام نمایند. اما مجاهدین مجدداً بهانه آورده و با انتقال آنها مخالفت کرده و گفته‎اند که در این‎صورت آنها به اجبار از سازمان جدا خواهند شد.

نیروهای ائتلاف حتی این شرط را پذیرفته و خواسته‎اند که اعضای مزبور در یک ساعت کاری مشخص و به‎طور روزانه در تعداد محدود، برای مصاحبه آورده شوند.

دست‎اندرکاران مجاهدین در انتها و ناگزیر، مجبور به پذیرفتن این امر شده و برای این کار، محل ساختمان ترابری واقع در ورودی اشرف را پیشنهاد می‎کنند.

پس از آن مسؤولین و فرماندهان مجاهدین در یک تاکتیک وقیحانه، کلیه اسرا را قبل از انجام مصاحبه به‎شدت تحت برخوردهای عاطفی قرار داده و زنان را به سراغ آنان فرستاده و مرتباً به آنها سوابق و رده‎شان را یادآوری کرده‎اند و با رفتارهای زننده و رقت‎انگیزی از آنها خواسته‎اند که مبادا “من”!! را ترک کنی؟!

به هر صورت این مصاحبه‎ها از 18 تیرماه آغاز شده است و هر روز تعدادی از این افراد در حالی‎که تا پشت اتاق مصاحبه، توسط مسؤولین مجاهدین همراهی متضرعانه می‎شوند، به نزد نیروهای ائتلاف می‎روند. متأسفانه همانند گذشته، روش‎های ناجوانمردانه مجاهدین باعث شده است تا این نیروها در فضای رودربایستی و ترس شدید قرار گرفته و مصاحبه‎ها بعضاً به‎درستی انجام نشود.

اما به هر حال با تمام تمهیدات مجاهدین برای جلوگیری از خروج این افراد، هر روزه تعدادی از اسرا خواهان جدایی از این گروه تروریستی می‎شوند و شنیده‎ها حاکی است که جریان ورود به کمپ امریکایی‎ها ادامه دارد.

شایان گفتن است که در سال 1369 که صلیب‎سرخ با اسرا مصاحبه کرد، قبل از آن نشستی برای آنان گذاشته شد و مهدی ابریشمچی به آنان گفت هر کس تمایل دارد که از نزد مجاهدین برود، به صلیب‎سرخ نگوید، چون برای ما مسأله سیاسی به‎وجود می‎آید. به خودمان بگوید. ما مقدمات رفتن به اروپا را برایش مهیا می‎کنیم و با پول و پشتیبانی خودمان وی را به هر کجای دنیا که دوست داشته باشد می‎فرستیم!! اما بعد از مصاحبه با صلیب‎سرخ، افراد خواهان جدایی با مارک خرابکار و بریده مزدور به زندان انداخته شدند و سال‎ها است که مجاهدین با انواع حیل از آنها بهره ‎کشی می‎کنند.

به نقل از ایران دیدبان

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا