علاوه بر دستگاه های ارتباط تلفنی می توان به دستگاه ها و تجهیزات صوتی و تصویری نیز اشاره نمود. در اشرف تلویزیون تنها در سالن های غذاخوری و یا اتاق فرماندهان فرقه یافت می شد و بقیه افراد از داشتن آن محروم بودند و وجود آن در بقیه اماکن ممنوع بود. تلویزیون های سالن های عمومی، مدار بسته بوده و فقط در هنگام ناهار یا شام، اخبار و برنامه های مشخص شده از طرف پرسنلی کل قرارگاه اشرف را پخش می کرد. استفاده دیگری که از تلویزیون در اشرف می شد، پخش نوارِ نشست های مغزشویی رجوی ها بود.

اخراج از اشرف آنقدر کمرشکن بود که رجوی های پلید را کاملا گیج و منگ کرده و هنوز بعد از گذشت چند ماه از آغاز پروسه اخراج، نتوانسته اند به یک حرف و تحلیل واحد در مورد این قضیه برسند. در این مدت هرگاه آنها درباره کمپ موقت ترانزیت یا همان لیبرتی چیزی گفتند، چند روز بعد به ناچار درست 180 درجه عکس نکته قبلی چیز دیگری گفته اند. یک روز می گویند لیبرتی مساحتش آنقدر کوچک است که ما حاضر نیستیم به آنجا برویم و روز دیگر می گویند چون مسیر بنگال ها تا سالن غذاخوری در لیبرتی زیاد است، برای رفتن به سالن غذاخوری نیاز به خودرو داریم!

آقای نظری در رابطه با دستاوردهای حضور خانواده ها در جلوی قرارگاه برای حاضرین توضیح داد: از دستاوردهای دیگر حضور خانواده ها در عراق دلگرم شدن افراد اسیر در قرارگاه بود آنها خانواده ها را پشتوانه خود در مقابل تشکیلات فرقه ای می دانستند به همین دلیل در دو سال حضور شما در عراق بیش از 70 نفر از اشرف فرار کردند.در تکمیل بحث مسئول نشست آقای عین الله شعبانی یکی از فراریان جدید از اشرف اظهار داشت: وقتی به هر دلیل یک روز بلندگوها خاموش می شد و خانواده ها پیام نمی دادند وقتی افراد در اشرف به هم می رسیدند با نگرانی از هم می پرسیدند”چی شد یعنی رفتند؟”

کار خدا را ببینید که رجوی ها را به چه ذلتی کشانده تا بعنوان خواسته اصلی بگویند « ما را از لیست در آورده و افراد مان را به خارج ببرید » هر چند این هم یک ترفند کثیف از سوی آنها است تا مانع از آزادی افراد شده و با حفظ تشکیلات، حصارهای ذهنی را با وجود تخریب حصارهای فیزیکی حفظ نمایند، اما نشان از آن دارد که آنان و تشکیلات مخوف شان در حضیض ذلت قرار گرفته و در حال نابودی هستند. در تایید این مدعا همین بس که شعار و عملی که روزی مرز سرخ تشکیلات رجوی محسوب می شد و بابت حفظ آن به شدیدترین نوع سرکوب متوسل شدند، امروز خواسته اصلی آنها است!!!

بعد از سرنگونی صدام رجوی حتی تظاهر به موضعگری ضد غربی گذشته خودش هم نمی تواند بکند و مطمئن هستیم که حتی جنایت های سنگین تری هم چون بمباران اتمی علیه مردم ایران انجام شود رجوی جیره خوار از ترس جرات یک موضعگیری کوچک علیه آنان را ندارد اکنون رجوی پا را فراتر گذاشته و برای اثبات چاکر منشی خود به غرب و اسرائیل، آنان را ترغیب و تشویق حمله به ایران می کند.

اکنون که زمان فروپاشی اشرف فرا رسیده و رجوی ها مطمئن شدند که دیگر اشرفی باقی نمی ماند به فکر افتادند که اقلام داخل اشرف را فروخته و پولی به جیب بزنند. سرکردگان فرقه با درج اطلاعیه فروش اموال داخل اشرف در یکی از روزنامه های عراقی، سعی دارند اموال به غارت رفته مردم عراق و ایران را به فروش برسانند. واقعا جای سئوال است که چطور سازمانی در طول سی سال گذشته در عراقی که با سه جنگ روبرو شده توانسته این همه امکانات و سرمایه در اشرف جمع آوری کند؟ این در حالی است که در طول این سی سال مردم عراق هر روز با مشکلات عدیده ای روبرو بودند.

آقای هزارخانی که سالیان با دریافت دلارهای باد آورده مجاهدین به زندگی کثیف خود در اروپا ادامه می دهد بهتر بود به جای پرداختن به نداشتن آزادی و آب آشامیدنی و… نیروهای فرقه در کمپ موقت ترانزیت ابتدا با نیروهای جدا شده از فرقه در اروپا حرف می زد تا متوجه شود که اگر منظورتان آزادی در کمپ جدید می باشد اساسا در سازمان مورد علاقه وی اصلا کلمه آزادی معنایی ندارد و این مسئله را نیروهای جدا شده از سازمان در طی سالیان مطرح کردند و دست به افشاگری زدند بهتر است ایشان دیگر برای اعضای سازمان نسخه آزادی نپیچند که این نسخه پیچیدن شان فقط از روی شکم سیری شما در خارجه می باشد.

مریم بارها گفته که همیشه به فکر ماست فقط تناقض ما جا ماندگان در اشرف این است که چرا وقتی خواست از اشرف و کلا از عراق بخاطر جنگ بگریزد ما را فراموش کرد و هیچ اطلاعی هم به ما نداد؟ و ما از دنیا بی خبرها، ماه ها بعد آن هم بعد از اینکه خود سازمان چند روز بعد از دستگیر شدن مریم به ما این خبر را داد این سوال از ذهن مان گذشت که مگر مریم در فرانسه است؟ مگر او به ما نگفته بود که در عراق می ماند و در نوک پیکان خواهد بود؟!!

همان آمریکایی که با حفظ شئونات ظاهری، سعی داشت در ابتدای حمله به عراق با تشکیل تیف در کنار قرارگاه اشرف، حفظ ظاهر بنماید ولی در باطن مایل به جدا شدن اعضا نبود و در آخر نیز آنها را بدون پذیرش پناهندگی در عراق رها نمود، حالا چرا مدعی کمک به تخلیه اردوگاه اشرف است؟؟به نظر می آید که آمریکا شیطان بزرگ، پس از قیام های مردمی کشورهای منطقه و ضعیف شدن عوامل و شیطان های دست نشانده خود، خیلی در حق آنها کم لطفی نموده و پس از این همه خوش خدمتی ها، آنها را تنها گذاشته است.

خانم هاجر یعقوبی از جمله کسانی است که بدون زمینه سیاسی و هواداری توسط همسرش به مناسبات فرقه در عراق کشانده شد و گرفتار این فرقه گردید.در پیرش بعد از سالها چشم انتظاری و امید به تماس دخترش، چشم از جهان فرو بست و شکایت نزد داور بزرگ برده است و خانواده و برادرش در تلاش برای رهائی او در سالهای اخیر بارها و بارها به عراق رفته تا بتوانند ملاقاتی با او داشته باشند ولی تاکنون رجوی پاسخ مثبتی به آنها نداده است. با جمعی از بچه های بازگشتی استان به منزل آقای سید محمد یعقوبی در شهر نکا رفتیم. نامبرده که از تشرف به مکه بازگشته بود در حضور جمع و خانواده اش اظهار داشت خدا لعنت کند رجوی را که زندگی ما را تحت شعاع پلیدیهای خود قرار داده است همه جا در فکر خواهرم هاجر هستم.

با نگاهی به کارکرد رجوی های ملعون می توان دریافت از نظر آنها چه چیزهایی بعنوان «استاندارد های حقوق بشری و انساندوستانه» محسوب می شود، مواردی همچون:عدم دستیابی به وسایل ارتباط جمعی و بی اطلاعی مطلق، نداشتن ارتباط با دنیای بیرون از فرقه و بی خبری کامل، حرام بودن خانواده، نفی عاطفه و داشتن روحیه خشونت طلب، جدا کردن فرزند از پدر و مادر و نداشتن هیچ گونه علاقه خانوادگی و…

در تاریخ 30 فروردین مریم قجر شیاد طی اطلاعیه ای که با عنوان شورای باصطلاح مقاومت صادر شد، بار دیگر ذلیلانه از اوباما و رئیس سازمان ملل درخواست کرد که مانع از جابجایی پنجمین سری از اسرای اشرف شوند! این در حالی بود که وی در جلسه ای که تتها چند روز قبل از این در پاریس برگزار کرد، مدعی بود که جابجایی از اشرف نه تنها یک شکست نبوده بلکه در این موضوع فرقه پیروز شده و آنها تکثیر شده اند!