تبعات همکاری با یک گروه تروریستی

تبعات همکاری با یک گروه تروریستی ایران‎دیدباندر حالی که اعضای جدا شده از گروه تروریستی مجاهدین که در کمپ جداگانه‎ای از آنها مراقبت می‎شود، مدت‎ها است رابطه‎ی تشکیلاتی خود را با این گروه قطع کرده و از اعمال تروریستی این گروه تبری جسته‎اند و در شرایطی که کمیساریای عالی پناهندگی با این افراد مصاحبه نموده […]

تبعات همکاری با یک گروه تروریستی


ایران‎دیدبان
در حالی که اعضای جدا شده از گروه تروریستی مجاهدین که در کمپ جداگانه‎ای از آنها مراقبت می‎شود، مدت‎ها است رابطه‎ی تشکیلاتی خود را با این گروه قطع کرده و از اعمال تروریستی این گروه تبری جسته‎اند و در شرایطی که کمیساریای عالی پناهندگی با این افراد مصاحبه نموده و به گرفتن پناهندگی امیدوارشان کرده است، اما تاکنون پروژه‎ی انتقال آنان از عراق همچنان معوق مانده تا آنجا که ساکنان این کمپ دست به تحصن و اعتصاب غذا زده‎اند.
در همین حال سایت همبستگی که مسؤولین آن در امور مربوط به وضعیت این افراد دخالت می‎کنند، به نقل از آقای ایمانوئل گیانگ مسؤول بخش عراق کمیساریای پناهندگان سازمان ملل خبر داد که: پروسه‎ی اسکان و انتقال این افراد در کشور سوم پروسه‎ی طولانی‎مدت و پیچیده‎ای است. بودن این افراد در عراق و وابستگى آنها به سازمان مجاهدین دلایل مهمى است که می‎تواند این پروسه‎ی انتقال از سوى دولت‎ها را کند نماید.
مخالفت دولت‎ها با پناهندگی دادن به افراد مستقر در تیف (علی‎رغم نظر کمیساریای عالی پناهندگی) و سایر مشکلاتی که قطعاً پس از این برای افراد مستقر در کمپ و همچنین افراد محصور در اردوگاه اشرف پیش خواهد آمد، نتیجه‎ی بلافصل ِ همکاری با یک گروه تروریستی است. دقیقاً به همین علت است که علی‎رغم تصریح قوانین بین‎المللی برای حق انتخاب آزادانه‎ی نقل مکان به کشوری دیگر، آنها با مخالفت دولت‎ها مواجه می‎شوند، چرا که آنها نیز خود را به عدم اجازه‎ی ورود به چنین اشخاصی که پیشینه‎ی همکاری با یک گروه تروریستی مخوف را دارند محق می‎دانند.
بهترین راه حل برای مشکل تمامی افراد وابسته به مجاهدین که در عراق می‎باشند، انحلال کامل این گروه می‎باشد، کما این‎که رجوی پس از سقوط صدام، هنگامی که برقراری تشکیلاتش را در هر جای دیگر جهان غیرممکن دید، به گردانندگان اشرف دستور داد که برای ماندن در عراق اصرار کنند.