مدتی است که در ایران مسائل مربوط به اینترنت داغ بوده و گفتگوهایی صورت میگیرد که یک طرف داستان شرکت های خدمات رسانی اینترنت هستند و یک طرف دولت و طرف اصلی ماجرا طبق معمول مردم هستند. گفتگوها اساسا بر سر قیمت هایی است که برای بسته های اینترنت گذاشته شده و مردم به خاطر آن در حال چانه زنی هستند.
جدای از حواشی مربوط به این قضایا، آنچه برایم جالب و یا منزجر کننده بود موضع گیری وقیحانه سازمان در این باره است. در این وانفسا طبق معمول فرقۀ رجوی همچون تمام وقایع دیگر در ایران مثل قاشق نشسته وارد گود شده و چهرۀ معترض بخود گرفته است، که چرا اینترنت گران شده و ضعیف شده و فلان شده است. بقول قدیمی ها: تو رو سَنَنَه (به تو چه ربطی دارد) !
کسانی حق دارند در این مورد حرف بزنند که اینترنت را بروی افراد نبسته باشند، کسانی حق دارند سخن برانند که مینیمم آزادی های فردی و اجتماعی را برای گروه و یا حزب و یا سازمان خودشان رعایت کرده باشند، شما که حتی تاب تحمل یک دیدار سادۀ خانوادگی را نداشته و تاب و توان از کف میدهید، شما که از یک تماس تصویری در دنیای مجازی فراری بوده و اجازۀ کوچکترین ارتباط با خانواده را به اعضای خود نمیدهید نباید در این مورد خاص روده درازی کنید. کسانی حق دارند صحبت کنند که حقیقتاً دلشان برای مردمشان بسوزد و نبض شان با نبض مردمشان بزند، کسانی حق دارند حرف بزنند که واقعاً دردشان درد مردم و فکر و خیالشان مسائل مردم شان باشد.
ختم کلام اینکه قطع و یا وصل بودن، ضعیف و یا قوی بودن، گران و یا ارزان بودن اینترنت به شما جماعت رجوی اصلا ربطی ندارد و نباید خود را نخود هر آشی کنید. ورود به این نوع مسائل هزینه دارد، باید دست در جیب کرد و پرداخت نمود، شما که اهل پرداخت نبوده و فقط بلد هستید از خون جوانان و مردان و زنان ایران ارتزاق کنید تا خود را سرپا نگه بدارید حق دخالت در امور یومیه مردم ایران را ندارید، اول برادری خود با مردم ایران را ثابت کنید بعد وارد معرکه شوید!
بخشعلی علیزاده