پدرجان سلام. امیدوارم حالت خوب باشد و در صحت و سلامت به سر ببری.
پدر عزیزمان چهل و اندی سال گذشت از تاریخ اسارت ابتدای جنگ تا سالهای اسارت و سپس اسارت دوم و تاکنون که خرداد 1404 است و ما فرزندانت با نوه هایت که دورهمی داریم و تجمع خانوادگی می کنیم نبود سایه پدر بر سرمان تمامی لحظات و شادی هایمان را زیر سئوال می برد و به شدت دلتنگ شما هستیم .
پدر عزیز ، شما برای دفاع از آب و خاک و ناموس ایران و ایرانی رفته بودید و سختی جنگ و زجر و شکنجه سالهای اسارت را از سرگذرانده بودی اما متاسفانه گرفتار شدی. این چه سرنوشتی بود که در لحظه ای که می بایست به آرامش وآسایش می رسیدی سر راهت قرار گرفت و این همه سال تو را از ما گرفت و ما ماندیم و دوری و نبودن پدر در لحظات سخت زندگی و شادی و خوشی هایمان . پدر جان همه چیز و همه آسایش زندگی در جهان و رفاه و ثروت و … زمانی معنی دارد که کنار هم باشیم و همدیگر را دوست داشته باشیم.
فلسفه انسانیت و عواطف انسانی فقط در کنار هم بودن معنا پیدا می کند و ما از آن محروم شده ایم . همه چیز دست شماست و شما می توانید این دنیا را برای ما با بودنت در کنار ما به بهشت تبدیل کنی و بعد از این همه فراق وغم و اندوه همه چیز را دگرگون کنی .
پدر عزیز شما اکنون می بایست در خانه خود با آرامش و آسایش از بازی با نوه هایت لذت ببری و فرزندانت خدمتگذارانت باشند و نه در فراق و غربت و…. به سر ببری .
امیدواریم هرچه زودتر این غم و اندوه برای ما به پایان برسد .
فرزندانت
افشین / نوشین / ندا