در مطلب سال گذشته در آستانه یاد آوری عملیات فروغ ( مرصاد ) منتصب به مجاهدین خلق جنایات جنگی عوامل رجوی علیه منافع ملی و مردم عادی و سربازان ایرانی به لحاظ حقوق بین الملل مورد بررسی قرار گرفت . در این یادداشت از زاویه دیگر و ارتکاب جنایت جنگی درخصوص استفاده غیرقانونی عوامل مجاهدین […]
در مطلب سال گذشته در آستانه یاد آوری عملیات فروغ ( مرصاد ) منتصب به مجاهدین خلق جنایات جنگی عوامل رجوی علیه منافع ملی و مردم عادی و سربازان ایرانی به لحاظ حقوق بین الملل مورد بررسی قرار گرفت . در این یادداشت از زاویه دیگر و ارتکاب جنایت جنگی درخصوص استفاده غیرقانونی عوامل مجاهدین و سوء استفاده آنها از افراد غیرنظامی ، کودک سربازان و اسیران جنگی طی آن عملیات که جملگی ناقض مواد چهارم کنوانسیون ژنو می باشد می پردازیم .
عملیات مرصاد، که مجاهدین آن را «فروغ جاویدان» مینامیدند، یک عملیات نظامی بود که در مرداد ماه سال ۱۳۶۷، پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران و پایان جنگ ایران و عراق، توسط مجاهدین خلق با هدف تصرف بخشی از خاک ایران و رسیدن به تهران طرح ریزی شد.
اما هدف اصلی مسعود رجوی از آغاز این عملیات چه بود؟ حضور فیزیکی مجاهدین در مقرهای مختلف با تمرکز کمپ اشرف در عراق در زمان جنگ بین ایران و عراق ، اذهان عمومی به ویژه قشر سیاسی خارجه نشین که با مجاهدین میانه خوبی نداشتند سایه شومی بر فضای سیاسی این گروه در خارجه و به خصوص در داخل کشور ایجاد نمود . با پذیریش قطعنامه 598 توسط ایران واتمام جنگ، نظریه قوی سیاسی که مجاهدین زائده جنگ هستند و با پایان جنگ در عراق جایگاه سیاسی خود را به عنوان آلترناتیو از دست خواهند داد شکل گرفت و رجوی را به یک تصمیم جنون آمیز وا داشت. اما فعلا موضوع بحث ما این بخش نیست .
با اعلام آماده باش سرکرده گروه رجوی برای عملیات مذکور فراخوان گسترده ای برای انتقال هوادارانش به کمپ اشرف در سرتاسر دنیا مخابره کرد. از زمان اعلام این خبر تا آغاز عملیات فقط یک هفته زمان باقی بود . حال تصور کنید هوادار سیاه بختی که تا به حال کلاشینکوف به دست نگرفته و هیچ گونه آشنایی به تاکتیک های نظامی ندارد باید به خواسته سرکرده مجاهدین لباس نظامی بر تن کند و وارد جنگی شود که بازگشتی در آن متصور نبود. همانگونه که اطلاع دارید در تنور جنگی که رجوی در آن برهه از زمان به راه انداخت بیش از 1300 تن از اعضای این گروه قربانی هوا و هوس رجوی شدند که اکثر آنها افرادی بودند که فقط با 3 الی 4 ساعت طبق اقرارعوامل مجاهدین آموزش نظامی روانه جنگ شده بودند.
به غیر از این دسته از هواداران که در جنگ مورد نظر بیشتر نقش سیاهی لشکر داشتند، به دستور رجوی اسرای جنگی که در زندان های خود مجاهدین اسیر بودند در یک معامله کثیف البته با اهرم فشار و تهدید به اجبار، ملزم به پوشیدن لباس به اصطلاح ارتش آزادیبخش شدند و براساس روایت شاهدان عینی خیلی از اسرای پیوستی به هنگام فرار از دست مجاهدین به دستور شخص رجوی مورد هدف قرار گرفته و کشته شدند . جنایت رجوی صرفا به سوء استفاده از هواداران ساده لوح که بدون آموزش نظامی قربانی مطامع رجوی شدند و بکارگیری غیر قانونی اسرای جنگی بدون اطلاع از مقامات صلیب سرخ جهانی محدود نشد و سرکرده گروه مجاهدین از کودک سربازانی که حتی قدرت تشخیص درست و یا غلط بودن مسیرمجاهدین را نداشتند سوء استفاده نظامی کرد و خیل کثیری از نیرو های شرکت کننده که بیشتر مجذوب مغز شویی عوامل گروه مجاهدین شده بودند، قربانی خواسته های پوچ رجوی شدند.
بر اساس قوانین بین المللی جنایات جنگی، جنایاتی است که با نقض حقوق بشردوستانه بینالمللی در درگیریهای مسلحانه اتفاق میافتد. حقوق بینالملل بشردوستانه از مباحث مطرح در حقوق بینالملل بوده و به معنای بخشی از موازین حقوقی ناظر بر مخاصمات مسلحانه است که به دنبال تضمین حقوق بشر در جنگ و تعدیل خشونتهای ناشی از آن میباشد. بنابراین جنایت جنگی با نقض قوانین و مقررات مربوط به جنگ اتفاق میافتد که بارزترین مصداق آن : استفاده از کودک سربازان، به کشتن دادن غیر نظامیان ( هوادران غیر نظامی) قتل عمد ( به رگبار بستن اسرای پیوستی در هنگام فرار ) می باشند و دادگاههای بینالمللی مانند دیوان کیفری بینالمللی صلاحیت رسیدگی به این جنایات و مجازات عاملان آنها را دارند. عملیات مرصاد برای مجاهدین خلق تبدیل به غروب جاویدان شد که آثار و تبعات انسانی، حقوقی و سیاسی آن تا زمان حیات ننگین رجوی دامن گیر آن ها خواهد بود.
صمد اسکندری
