در بیش از چهار دهه گذشته بخصوص از شروع تابستان 1360 و اعلام جنگ مسلحانه از سوی گروه تروریستی مجاهدین خلق بر علیه مردم ایران، جنایات زیادی توسط آنها صورت گرفت که هر یک به تنهایی پرونده ای قطور و سیاه از اقدامات تروریستی آنها می باشد. یکی از این اقدامات به خاک و خون […]
در بیش از چهار دهه گذشته بخصوص از شروع تابستان 1360 و اعلام جنگ مسلحانه از سوی گروه تروریستی مجاهدین خلق بر علیه مردم ایران، جنایات زیادی توسط آنها صورت گرفت که هر یک به تنهایی پرونده ای قطور و سیاه از اقدامات تروریستی آنها می باشد. یکی از این اقدامات به خاک و خون کشیدن مردم تهران در روز 5 مهر 1360 است. در این روز بر اساس تحلیل احمقانه رجوی که می گفت با انجام تظاهرات مسلحانه مردم به صحنه آمده و جمهوری اسلامی را سرنگون خواهند کرد، تعدادی از نیروهای مجاهدین بصورت مسلحانه در برخی خیابان های تهران ظاهر شده و به کشتار مردم پرداختند. اما در نهایت این مردم و نیروهای حامی جمهوری اسلامی بودند که صحنه را در دست گرفته و به این قائله خاتمه دادند.
رجوی ها امروز با مظلوم نمایی از آن روز صحبت کرده و آن را طوری وارونه می کنند که گویا نیروهای شان مظلومانه مورد حمله قرار گرفته و کشته شدند! اما برای پی بردن به حقیقت کافی است به نشریه مجاهد مراجعه کنیم. در آن ایام که رجوی ها سرمست از کشتار و جنایات خود بودند و با آب و تاب جنایات شان را منتشر می کردند.
برخی از جنایات انجام شده توسط تشکیلات تروریستی رجوی که به سبک داعش به کشتار مردم پرداختند در نشریه مجاهد شماره 170 درج شده است. هر چند در آن مطلب تنها بخشی از جنایات داعش وار آنها در آن روز منعکس شده است، اما همین بخش کوچک نیز شامل ترور، کشتار، به آتش کشیدن اتوبوس های شرکت واحد و وسایل نقلیه، به آتش کشیدن خیابان های تهران و تیراندازی به سوی مردم است. به برخی از این نمونه ها توجه کنید:
– “ساعت 9 صبح با یک ترکیب سه نفره از پایگاه خارج شدیم. تدارکات و سلاح و مهمات کافی را از قبل تهیه کرده بودیم.”
– “وارد خیابان مصدق شدیم، میلیشیا و رزمندگان مجاهد با آمادگی کامل برای تظاهرات مسلحانه آمده بودند.”
– “هنوز ساعت ده نشده بود که از پائین چهار راه صدای شلیک تفنگ ها بلند شد. آنها تعدادی از میلیشیای دانش آموزی بودند که می زدند و می آمدند.”
– “به چهار راه که نزدیک شدند فرمانده تیم به ما گفت: تا آخرین گلوله و با قاطعیت از تظاهر کنندگان دفاع کنید.”
– “نوارها [ی فشنگ] را به گردن انداختیم و با زدن گلنگدن سلاح هایمان در نقاط تعیین شده مستقر شدیم. …. در همین موقع به دستور فرمانده تیم چند اتوبوس دو طبقه و یک طبقه را که از چهار راه به طرف پائین و بالا در حرکت بودند متوقف کردیم.”
– “یک تیم از خواهران میلیشیا مسئول راه بندان بودند و با کوکتل هایی که در دست داشتند در کنار اتوبوس ها مستقر شدند. …. با آمدن پاسداران، کوکتل ها پرتاب شد و زبانه های آتش و دود خیابان را در خود گرفت.”
– “یک موتور با دو سرنشین پاسدارش از میان اتوبوس ها رد شد و به طرف تظاهر کنندگان رفت ولی رگبار فرمانده تیم ما به آنها مجال بیشتر نداد و هر دو به زمین افتاده و کشته شدند و موتورهای شان نیز به آتش کشیده شد.”
– “چهار ماشین از پاسداران به محل تظاهرات نزدیک شدند ولی به ناگهان از دو طرف آنها رگبار مسلسل های میلیشیا که از قبل در خیابان مستقر شده بودند به سوی آنان گشوده شد. با اولین رگبار دو تن از آنان به زمین افتادند!!! و بقیه از ماشین پایین آمدند. یکی از پاسداران سعی کرد خود را به ماشین برساند ولی رگبار مسلسل مجال را به او نداد.”
“در خیابان مدائن وانت باری از دور پیدا شد و نزدیک پاسداران که رسید دو مجاهد در لباس پاسدارها از آن پیاده شدند و چند قدم که جلو آمدند ناگهان زانو زدند و رگبار مسلسل های شان را به سوی پاسداران گشودند و چند تن از آنان به زمین غلتیدند.”
* این چند خط مشتی نمونه خروار است که فقط مربوط به یک روز می شود. اقدامات جنایتکارانه فرقه تروریستی رجوی آنقدر وحشیانه بودند که داعش نیز آنها را الگو قرار داد.
ایرج صالحی
