در ادامه تلاشهای پیگیرانه جمعی از جداشدگان و منتقدین سازمان مجاهدین طی هفته اخیر با دو هدف بررسی نقص حقوق بشر در سازمان مجاهدین و فراهم نمودن تسهیلاتی جهت خروج 160 تن از افراد مستقر در کمپ تیفت در عراق و امکان ورود آنها به کشورهای دیگر که این اقدامات به هفته دوم خود رسید.

همزمان با آغاز به کار شورای تازه حقوق بشر سازمان ملل متحد که از امروز دوشنبه به مدت دو هفته دیگر کارنامه دولت های جهان را در زمینه حقوق بشر بررسی می کند شماری از اعضای پیشین سازمان مجاهدین خلق در برابر مقر سازمان ملل متحد در ژنو گرد آمدند تا خواستار تسریع پذیرش 160 تن از جداشدگان از این سازمان به کشور های غربی شوند که در اردوگاهی در عراق زیرنظر نیروهای آمریکایی هستند.

یازدهم سپتامبر دو هزار و یک دو هواپیما به دو برج مرکز تجارت جهانی کوبیده می شود. امدادگران بهت زده برای نجات مردم به داخل برج‌ها می شتابند. دو برج فرو می‌ریزد. دو هزار و هفتصد و چهل و نه تن از هشتاد و هفت کشور جهان طی چند ساعت در زیر آوار جان می‌بازند. تنها بیست تن از زیر آوار نجات می‌یابند تروردر لغت، در زبان فرانسه، به معنای هراس و هراس افکنی است؛ و در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی افراد و گروههای سازمان یافته برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور می‌‌گویند و نیز کردار کسانی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌‌زنند، ترور نامیده می‌شود.

آقای قادر رحمانی چند روزی ست که از جشن عروسی اش گذشته است. او بر خلاف سالهای اقامتش در قرارگاه اشرف به زندگی نگاه دیگری دارد.او هم اکنون در کنار اعضای خانواده و نیز همسرش روزهای خوشی را سپری می کند.آقای قادر رحمانی می گوید:”احساس می کند دوباره متولد شده است و سرشار از امید و احساس و عواطف انسانی است. زیرا در مدت طولانی هیجده سال اقامت در قرارگاه اشرف و سایر قرارگاههای مجاهدین در عراق رهبری و سران گروه رجوی جز” نفرت و خشم” مفاهیم دیگری را به او و سایر افراد مستقر در قرارگاه اشرف آموزش ندادند و آنچه که واقعیت داشت اینکه در تشکیلات رجوی ابراز عواطف خانوادگی جرم محسوب می شد و مفهوم”عشق و دوست داشتن گناهی نابخشودنی.”

بر اساس گزارش خبرنگار انجمن نجات آقای غلام رضا صادقی جبلی از اعضا با سابقه مجاهدین که موفق شده است از جهنمی که فرقه ی رجوی در عراق ایجاد کرده اند خود را خلاص کند و به آغوش خانواده اش بازگشت نماید. غلام حسین صادقی جبلی حامل پیام افراد بسیاری مانند خود است که هنوز اسیر چنگال فرقه رجوی در عراق هستند. وی از خانواده آن دسته از افراد که در عراق هستند درخواست کرده هر چه زودتر برای نجات فرزندانشان تلاش کنند زیرا جان آن ها در خطر می باشد.

با وجود انبوه مقالات تحلیلی برای جلب توجه به موضوع (یازده سپتامبر) که بیش از حد مخاطبان را اشباع کرده است، برای بازنمایی این واقعه آزاردهنده در تاریخ مدرن که خود آن را به پدیداری فراموش نشدنی حداقل در طول زندگی یک نسل بدل کرده است، ضروریست تا خاطرات دو تن دیگر از جداشدگان فرقه تروریستی رجوی خانم مرضیه قرصی با نام مستعار آرزو و آقای سیامک حاتمی که در یازده سپتامبر در قرارگاه باقرزاده شاهد شادی و هلهله و پایکوبی عناصر تروریست فرقه رجوی به خاطر کشتار زنان و مردان و کودکان بیگناهی که در این حادثه جان باختند، انتشار یابد

علیرضا نوری زاده از اعضای جداشده شورای موسوم به ملی مقاومت وابسته به سازمان مجاهدین خلق در برنامه”پنجره ای رو به خانه پدری” که از یکی از شبکه های موسوم به لوس آنجلسی پخش می شود با اختصاص بیش از نیمی از وقت برنامه خود در 11 سپتامبر به سازمان مجاهدین خلق مدعی شد مصطفی رجوی فرزند مسعود از ملاقات و دیدن پدرش به دلیل خیانتهایی که به ایران و سازمان مجاهدین کرده امتناع می کند.

آن چه که مسلم است خشونت و ترور با عقلانیت و خردورزی در تضادی آشکار است.آدمی با دستهای آلوده به خون هیچوقت با ارزشهای انسانی و دموکراتیک، آزادی و دموکراسی چفت نخواهد شد. آرمان انسانی با شیوه و روش انسانی قابل دسترسی است و گر نه ادعای آزادی و دموکراسی و حمایت از حقوق بشر یک شوخی بی مزه تاریخی ست و یا ناشی از ذهن بیمار و زشت حامیان تروریسم و خشونت طلبان.

آقای قادر رحمانی یکی از اعضای با سابقه فرقه مجاهدین و عضو سابق ارتش به اصطلاح آزادیبخش که مدت هیجده سال در قرارگاه اشرف بسر برده است در شهریور ماه سال 1383 پس از جدایی از دارو دسته رجوی به آغوش پر مهر خانواده ومیهن عزیزش ایران باز گشت. ایشان ضمن حضور در دفتر انجمن نجات ارومیه نامه ای را در حمایت از سخنان آقای نوری المالکی مبنی بر افشای ماهیت تروریستی و خشونت طلبانه فرقه رجوی و ضرورت اخراج آن از خاک عراق برای درج در سایت انجمن نجات تحویل مسئول انجمن داد. آقای قادر رحمانی در ملاقات با مسئول انجمن نجات شاخه آذربایجانغربی تاکید داشت که تجربه زندگی در ایران واقعیات و حقایقی را برای او به ارمغان آورد که در طی سالیان دراز زندگی در کمپ اشرف از آن بی خبر بوده است.

تحصن ۱۴۰ تن از اعضای سابق مجاهدین خلق در اردوگاه تیپف عراق که از روز ۱۰ آگوست آغاز شده است در سومین هفته خود ادامه داشته و ۲۰ تن دیگر به آن پیوسته اند. بنا به گزارشات رسیده به دبیرخانه فدراسیون مسئولین اردوگاه تیپف پناهندگان را تهدید کرده اند که چنانچه به تحصن خود ادامه دهند آنها را به مکان بدترى انتقال دهند. پناهندگان مستقر در تپف در پاسخ به تهدیدات جدید مقامات مسئول کمپ اعلام داشتند تا انتقال کلیه ساکنین اردوگاه به یک کشور امن سوم به تحصن خود ادامه خواهند داد.

تحصن ۱۶۰ تن از اعضاى سابق مجاهدین در تیپف عراق با مطالبه انتقال فوری به یک کشور امن سوم کماکان ادامه دارد. گزارشات رسیده به دبیرخانه فدراسیون حاکى از آن است که حال ۳۰ تن از متحصنین به دلیل گرماى زیاد و کمبود امکانات لجستیکى وخییم بوده و برخى تحت مدوا قرار گرفته اند. قرار است به زودى کلیه این افراد به کمپ دیگرى در نزدیکى کمپ اشرف انتقال داده شوند.

مسعود رجوی با حربه های مختلف قصد حمله به ایران در مجامع بین المللی را دارد. یکی از این حربه ها، بحث آزادی زنان است. آنان به اشکال مختلف از حجاب و پوشش زنان ایران اشکال گرفته و می گویند که ما قصد آوردن یک حکومت دموکراتیک در ایران را داریم و افراد آزادند که هرگونه که بخواهند بپوشند و در پوشش از آزادی برخوردارند. چرا رجوی چنین بحثی را پیش می آورد؟ در صورتی که در بین سران فرقه و زنان شورای رهبری حجاب نسبی حداقل در ظاهر وجود دارد،دلیل مطرح کردن این بحث عوام فریبی محض است و کاربرد آن مخالف کردن تعداد ی از افراد با دولت ایران است و این همان چیزی است که رجوی و یارانش با نشست های زیاد و ترفندهای مختلف سعی در انجام آن را دارند و در نتیجه می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند