روزنامه سیدنی مورنینگ هرالد در سر مقاله 24 فوریه خود نوشت” سازمان انرژی اتمی، گزارش منابع اطلاعاتی آمریکا را بی پا به خواند.” روزنامه کریستین ساینس مانیتور در مقاله خود به اینکه آژانس اتمی د رمورد غیر نظا می بودن فعالیت ها و درستی اطلاعات داده شده ؛ صریحا ذکر کرده است ؛ اشاره می کند. این در حالی است که کاندولیز ا رایس وزیر امورخارجه جنگ طلب بارها به مجاهدین به عنوان منبع اصلی امریکا در این مورد اشاره کرده است.

سازمان مجاهدین خلق زمینه‎ی دیدار دو نماینده‎ی هیأت سنی عراق با اسراییلی‎ها را در بروکسل فراهم آورده است. برخی روزنامه‎نگاران غربی در بروکسل از سطح و حجم هماهنگی و همکاری‎ای که بین مجاهدین خلق ایران و مخالفان سنی دولت عراق مشاهده کرده‎اند شگفت‎زده شدند. این روزنامه‎نگاران اظهار داشته‎اند که قبلاً گزارش‎هایی دریافت کرده بودند که مخالفان سنی، از خطر صفویان عراق و تهدید آنان سخن گفته بودند و زمانی که از آنان می‎پرسیده‎اند که منظور شما از صفویان کسیت؟ می‎گفتند صفویان همان ایرانیان و شیعیان عراقی طرفدار آنان هستند، ولی چیزی که باعث تعجب ما شد این است که رهبران سنی عراق در بروکسل حضور یافتند و مسؤولیت هماهنگی حضور آنان را نمایندگان و مسؤولان سازمان مجاهدین خلق به‎طور کامل بر عهده داشتند.

مجله اشپیگل در مقاله ای در شماره پنجم فوریه خود با عنوان «عراق دوم»، به مساله حمایت آمریکا از اپوزیسون تبعیدی ایران یعنی مجاهدین خلق برای مقابله با دولت جمهوری اسلامی اشاره می کند راکفلر رییس کمیته اطلاعاتی سنای آمریکا اشاره شده که اخیرا از احتمال اقدام آمریکا علیه ایران و تکرار ماجرای عراق ابراز نگرانی کرده است. اشپیگل با اشاره به مواردی از جمله حکم جورج بوش برای شلیک به ماموران ایرانی و سوری در عراق، تاکید پنتاگون که ماموران ایرانی عامل مرگ پنج آمریکایی در کربلا هستند و نیز اعزام دومین ناو هواپیمابر آمریکایی به منطقه می نویسد با همه آین ها، کاخ سفید تلاش برای سرنگونی حکومت روحانیان را تکذیب می کند

هفته‌نامه آلمانی اشپیگل در گزارشی به همکاری نیروهای مخالف ایران و مجاهدین با آمریکا پرداخت و نوشت: این نیروها از هفته‌ها پیش در سالن‌های کاخ سفید و دفتر ویژه ایران در واشنگتن در رفت و آمد هستند. این هفته‌نامه آلمانی در شماره روز دوشنبه خود افزود که این گروه‌ها درمورد فعالیت‌های ایران در عراق به آمریکا گزارش می‌دهند.

اینها مردانی هستند که –مانند احمد چلبی محکوم شده ورشکسته و کنگره ملی قبل از جنگ عراق- که کوشش میکنند که درگیری که بهر روی خطرناک است را برایش آتش بیاری کنند. آنها گردانندگان دولت بوش را با اطلاعاتی که اغلب قابل تردید وغیر قابل بررسی است تغذیه میکنند. آنها برای یک رفتار سخت تر در مقابل تهران تبلیغ میکنند وقول میدهند چیزی را که دیگر هر گوشی به آن عادت کرده است مانند ستایش و دسته گل برای آمریکائیهای آزاد کننده. اینها مردانی هستند مانند امیر فخر آور که لنگان لنگان مهمانان خود را از در آسانسور مورد استقبال قررا میدهد.”زانوی من از شکنجه درد دارد” این را دانشجوی سابق پزشکی در خوش آمدگوئی میگوید و بصورت سختی بر عصای سیاهی تکیه میکند. او خود را دبیر جنبش دانشجوئی مستقل ایرانی مینامد و او ستاره جدید اپوزیسیون ایرانی در واشنگتن میباشد.

“مایکل مک فال”،”عباس میلانی” و”لاری دایموند” با درج مقاله‎ای در فصل‎نامه‎ی واشنگتن، با نقد سیاست‎های فعلی امریکا در قبال مسأله‎ی هسته‎ای ایران، به نارسایی‎های این سیاست‎ها پرداخته و در قسمتی از آن می‎نویسند: « آخرین و بنیادی‌ترین راه که برخی مطرح کرده‌اند تغییر رژیم با توسل به زور است، چه از طریق تجاوز به خاک ایران و چه از راه حمایت از نیروهای مسلح مخالف دولت که مانند مجاهدین خلق که خارج از ایران ساکن‌اند و شعارشان سرنگونی جمهوری اسلامی است. مجاهدین خلق در 1960 در تهران تاسیس و بعد از انقلاب از کشور تبعید شدند؛ گروهی تروریست که در برهه‌ای محبوب بودند و تئوری‌شان گزیده‌ای از ایدئولوژی اسلامی و مارکسیسیتی بود. در طول جنگ ایران و عراق با صدام حسین همکاری کردند و مرکز فرماندهی‌شان از 1980 در عراق بوده است.

در روز دوشنبه شب بیست ونهم ژانویه در حدود ساعت بیست ودو وسی دقیقه یک گزارش مفصلی از برنامه اتمی رزیم تلویزیون وی دی آر آلمان داد. در این برنامه بر خلاف گفته ها وخبرهای روزمره وبر خلاف گفته سران مجاهدین که مدعی میباشند که اولین کسانی میباشند که برنامه اتمی رژیم را افشا کرده اند تلویزیون آلمان با فاکت دقیقا نشان داد که سیا در همان سال های هشتاد اوائل دهه نود ویا دقیق تر در سال هزار ونهصد ونود وسه حد اقل از برنامه های اتمی رژیم با خبر بوده است.

دادگاه جنایت‎های رژیم سابق عراق که اکنون بدون صدام برگزار می‎شود، پرده از مسایل بسیار مهمی برمی‎دارد که یکی از آنها تصمیم و اقدام دیکتاتور معدوم عراق برای نسل‎کشی اکراد، به هر وسیله‎ی ممکن بوده است. در این چند جلسه‎ی دادگاه فاش گردید که دستور کشتار اکراد توسط شخص صدام صادر شده و بنا به پیشنهاد علی حسن المجید، نابود کردن اکراد به‎وسیله‎ی بمباران شیمیایی در دستور کار رژیم بعث قرار گرفته است و متعاقب آن سران جنایت‎کار رژیم صدام، جنایت حلبچه را رقم زده‎اند. در این میان آنچه حائز اهمیت است اظهارات علی الحسن المجید (علی شیمیایی) درباره‎ی استفاده از مجاهدین برای تحت تعقیب و هدف قرار دادن اکراد (حتی در داخل خاک ایران) است.

سایت سی‎ان‎ان عربی در تاریخ 23 ژانویه 2007 جزییاتی از جلسه‎ی 35 دادگاه انفال را از بغداد گزارش نموده که طی آن به‎طور صریح به موضوع دستور”علی حسن المجید” به مجاهدین خلق برای تحت پیگرد و هدف قراردادن کردها در داخل خاک ایران اشاره گردیده است. در گزارش سی‎ان‎ان آمده است: « دادگاه عراقی ویژه‎ی ماجرای انفال روز سه‎شنبه سی و پنجمین جلسه‎ی خود را برگزار کرد و این دومین جلسه‎ای است که بدون حضور رییس‎جمهور معدوم عراق، صدام حسین برگزار می‎گردد. وی در تاریخ 30 دسامبر گذشته به دار مجازات آویخته شد.

آیا کسانی که در قدرت هستند هیچ درسی از تاریخ نمیگیرند؟ آیا پرزیدنت بوش از همراه کردن غریزه‎ی درونی خود با شر راضی است؟ آیا ایالات متحده میتواند بار دیگر به‎واسطه‎ی عبارت معروف”دشمنِ دشمنم، دوست من است” با آدمهای واقعاً بد معامله کند؟ همان‎گونه که قبلا گفته شد، دولت بوش قویاً معتقد است که”ایالات متحده با چالشی بزرگ‎تر از چالش ایران مواجه نخواهد شد”. بنابراین دولت بوش با هدایت وزیر خارجه‎ی وقت، دونالد رامسفلد، با سازمانی تروریستی وارد مذاکره شد که با اسامی متعددی خود را معرفی میکند

باز هم مثل همیشه، دار و دسته‎ی جنایت‎کار رجوی بر اساس ذات فرصت‎طلب‎اش و تمایل برای موج‎سواری و سوءاستفاده از موقعیت‎ها، که غالباً هم هیچ دست‎آوردی برای آنان ندارد، به خوشه‎چینی از حرکت نظامیان امریکایی در ربودن دیپلمات‎های ایرانی در اربیل مشغول گشته‎اند. در حالی‎که هیچ نام و نشانی از افراد ربوده شده از جانب ایران و امریکا انتشار نیافته است و تنها رادیو اسراییل نام چند نفر را که معلوم نیست از کجا آورده، در این رابطه اعلام کرده است، بقایای رجوی به تکاپو افتاده‎اند تا بلکه بتوانند جلوی آزادی آنها را گرفته و برای ادامه‎ی این عمل امریکا، دلیل‎تراشی کنند.

برنامه خبری – تحلیلی”نیوزنایت” تلویزیون بی بی سی، در برنامه شب چهارشنبه خود (27 دی) در گزارشی ویژه، از دستیابی به محتوای کامل نامه ای خبر داد که ایران در پی اشغال عراق در سال 2003 برای آمریکا نوشته و طی آن پیشنهاد کرده بود به برقراری ثبات در عراق کمک کند، دست از حمایت نظامی از حماس و حزب الله بکشد و همچنین امکان دسترسی آزاد به تجهیزات هسته ای خود را فراهم کند. طبق این گزارش، ایران در ازای این اقدامها از آمریکا خواسته بود به دشمنی با ایران پایان دهد، تمامی تحریم هایی را که علیه ایران اعمال کرده، لغو کند و برای منحل کردن سازمان مجاهدین خلق وارد عمل شود. اما بنابر گزارش ها، آمریکا این درخواست ها را رد کرده بود.