خیمه عزرائیل بر سیاج تشکیلات ضد خلق رجوی

سال‌هاست که بقایای تشکیلات تروریستی و مزدور مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف ۳ آلبانی روزگار می‌گذرانند؛ افرادی که عمرشان در اسارت ذهنی و جسمی تلف شد و اکنون یکی پس از دیگری در سایه بیماری و فرسودگی به کام مرگ فرو می‌روند. مرگ‌های هفتگی در میان سالخوردگان فرقه تقریباً هر هفته یک نفر از این […]

سال‌هاست که بقایای تشکیلات تروریستی و مزدور مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف ۳ آلبانی روزگار می‌گذرانند؛ افرادی که عمرشان در اسارت ذهنی و جسمی تلف شد و اکنون یکی پس از دیگری در سایه بیماری و فرسودگی به کام مرگ فرو می‌روند.

مرگ‌های هفتگی در میان سالخوردگان فرقه

تقریباً هر هفته یک نفر از این سالخوردگان قربانی می‌شود و جانش را از دست می‌دهد.
اگر این افراد در شرایط عادی و در کنار خانواده‌هایشان زندگی می‌کردند، بی‌تردید عمر طولانی‌تر و سلامت بهتری داشتند.
اما سال‌ها مغزشویی، دوری از خانواده و فشارهای روانی سلامت آنان را نابود کرد.

ریشه‌های بیماری و فرسودگی

در عراق، این افراد در شرایط دائم‌الاضطرار و بدون امکانات پزشکی مناسب نگهداری شدند.
بیماری‌های ساده و قابل درمان به دلیل عدم رسیدگی به موقع، کهنه و وخیم شد.
امروز، در آلبانی، نتیجه آن سال‌ها بی‌توجهی این است که هر ماه ۲ تا ۴ نفر از آنان جان می‌بازند.

نمایش‌های تبلیغاتی بی‌ثمر

به جای آزاد کردن این بی‌نوایان تا بتوانند باقی عمرشان را در جامعه‌ای آزاد و در کنار خانواده سپری کنند، سرکردگان خودخواهشان به سیرک‌های تبلیغاتی روی آورده‌اند.
آنان با آوردن نسل جوانی که اغلب کودکانی گروگان گرفته شده در دهه ۷۰ هستند، می‌کوشند وانمود کنند که هنوز تمام نشده اند.
اما واقعیت این است که حتی به تعداد انگشتان یک دست از آن جمعیت نسل زد نمایشی، نمی‌توانند کسی را وادار کنند در شرایطی مانند اشرف ۳ زندگی کند.

افول مزدوران ضد ملت

این فرقه که روزگاری با ماشین و سلاح نظامی بیش از ۱۷۰۰۰ شهروند ایرانی را ترور کرد و عملیات‌های خائنانه علیه خاک وطن انجام داد، امروز تنها قادر است در نقش ستون پنجم دشمنان ایران مزدوری کند.
فعالیت‌های کنونی آنان محدود به سیرک‌های خیابانی در اروپا و آمریکا و دروغ‌پراکنی در فضای مجازی است.

پایان یک عمر خیانت

آن کفتار خونخواری که هزاران جوان ایرانی را فریب داد و به بردگی در کمپ‌های خیانت کشاند، اکنون خود از همه پیرتر و زبون‌تر شده است. دندان‌های کشیده و چهره فرسوده‌اش نمادی از پایان یک عمر خیانت است.
همچون مسعود رجوی همسر مفقود و یا احتمالاً فوت شده اش، تا واپسین روزهای عمر جز خباثت و مزدوری علیه ملت ایران چیزی در کارنامه‌اش باقی نخواهد ماند.
خیمه عزرائیل بر سیاج اشرف ۳ در آلبانی نشانه پایان محتوم تروریسمی است که سال‌ها با ترور، خیانت و مغزشویی، عمر هزاران انسان را نابود کرد. امروز، مرگ‌های پی‌درپی اعضای سالخورده و ناتوان، پرده آخر نمایش این مزدوران ضد ملت است؛ نمایشی که دیگر تماشاگر ندارد و تنها با مرگ تدریجی بازیگرانش به پایان می‌رسد.

سالاری