نزدیک به نود روز از اعتصاب پوشالی در کمپ لیبرتی می گذرد هر روز این واقعیت بیشتر خودش را نشان می دهد که این اعتصاب بیشتر به یک شوی مسخره ای تبدیل شده تا سران فرقه بتوانند از آن در جهت منافع خودشان از غرب امتیاز گرفته و اینگونه نفرات وارفته خود را در عراق سر پا نگهدارند.
اگر قدری به این عکس هایی که توسط خود فرقه نشان داده می شود دقت کرده باشیم کاملا مشخص است که هیچ کدام از مسئولین فرقه در این شوی مسخره شرکت ندارند و مانند همیشه باز این نفرات پایین هستند که باید ادامه دهنده خط سران فرقه باشند.
سران فرقه برای رد گم کردن سر اعتصاب غذا و اینکه جواب ندهند که چرا نزدیک به نود روز هنوز کسی نمرده در حالی که همه در حال مصاحبه و نشان دادن انگشتان دست به عنوان پیروزی اند سعی کرد با نشان دادن افراد به شکل ضعیف و یا در حال انتقال به بیمارستان هستند وضعیت را بحرانی نشان دهد و یا اخیرا با آوردن نفراتی به اسم دکتر نام جنایت علیه بشریت بر روی این مسئله بگذراند.همگان می دانند این بازی مسخره که رجوی آغاز نموده سرانجامی نخواهد داشت و اگر رجوی راست می گوید کاری برای انتقال افراد به کشورهای دیگر انجام دهد نه اینکه سعی کند با این شوی مسخره زمانی برای ماندن در عراق بخرد.
شگرد دیگری که اکنون سران فرقه آغاز نمودند و طی اطلاعیه های مختلفی مدعی شدند که تعداد دیگری به اعتصاب کنندگان در لیبرتی پیوستند!! می خواهد اینگونه نشان دهد که مسئله خیلی جدی است چرا هیچ دولتی این مسئله را به رسمیت نمی شناسد و جیغ بنفش کشیدن مریم سر همین داستان است با وجود این همه رشوه دادن به سناتور و پارلمانترهای از دور خارج شده هنوز به نتیجه ای نرسیده است و در ثانی این افراد به خاطر فشارهای تشکیلاتی و اینکه وقت شان پر شود و جوابگوی تشکیلات نباشند مجبور هستند در این شوهای مسخره شرکت کنند.
از طرف دیگر راه اندازی دسته های سینه زنی و برپایی جشن و سرور همه نشان از بی محتوا و پوشالی بودن این اعتصاب در لیبرتی را نشان می دهد ولی سران فرقه دریده تر از این هستند که توجه ای به مسائل بیرون داشته باشند و سعی می کنند با شانتاژ و جو سازی فضا را به سود خود به پایان برسانند زهی خیال باطل.
افراد جدا شده از فرقه طی سالهای اخیر به خوبی همه را به اشراف رساندند که این اعتصاب غذا همانند نمونه اعتصاب غذا و خودسوزی در اشرف است که هیچ باری نداشته و برای سر کار گذاشتن نیروهای وارفته است و از طرف دیگر سران فرقه سعی دارند ذهن افراد روی مسئله انتقال به خارج از عراق بسته شود چرا که می داند نیرویی در خارج برایش باقی نمی ماند.
اگر مریم قجر این قدر روی این اعتصاب غذا اصرار دارد چرا خودش یک روز هم شده دست به اعتصاب غذا نمی زند؟ چرا وی باید در مراسم های آنچنانی با سناتورهای بازنشسته و از دور خارج شده دست به ولخرجی زده و سفره های آنچنانی بچیند ولی افراد وامانده در لیبرتی باید در بازیهای قدرت طلبانه مریم آلت دست وی باشند.
اعتصاب غذای پوشالی در کمپ لیبرتی و اروپا نشان از درماندگی و اضمحلال فرقه دارد چرا که بازی که مریم شروع کرده دیگر راه بازگشتی برایش وجود ندارد و اکنون مانند حماری که در گل گیر کرده و منتظر اتفاقی است تا شاید بتواند از این مهلکه بیرون بیاید.