گفتگو با پدر عباس گل ریزان اسیر در فرقه رجوی

با سلام خدمت آقای گل ریزان. احوال شما؟ امروز می خواهیم گفتگویی با شما داشته باشیم گفتگویی مختصر و مفید .

– آقای گل ریزان: من هم خدمت شما سلام عرض می کنم امیدوارم حال شما خوب باشد .

آقای گل ریزان فکر کنم سه یا چهار ماه پیش عباس مقاله ای نوشته بود و در سایت فرقه رجوی درج شده بود همراه با عکس. حتما عکس عباس را دیدید. شما چه عکس العملی داشتید .

– عکس عباس را دیدم و او را نشناختم. شک داشتم که او عباس من است. بارها عکس را دیدم تا از شک در آمدم. عباس خیلی شکسته شده بود به چهره او نگاه می کردم معلوم بود که زیر فشار است. فقط اشک می ریختم چرا این قدر چهره او عوض شده! زمانی که عباس در عراق بود من بارها به عراق سفر کردم که شاید او را ببینم! یک بار او را دیدم. فرزند من در عراق آزاد نبود، در کشور آلبانی هم آزاد نیست. زیر فشار است بارها برای او نامه نوشتم در نامه هایم قید کرده بودم خودش را آزاد کند من به هر لحاظ او را تامین می کنم. کاری می کنم احساس کمبودی نکند. خبری به دستم رسید در محلی که زندگی می کند ویروس کرونا شیوع پیدا کرده من احساس خوبی ندارم به او اجازه نمی دهند با من تماس بگیرد و از وضعیت جسمی او با خبر شوم.

بارها برای دولت مردان کشور آلبانی نامه نوشتم که شاید راهی برای من باز شود و به کشور آلبانی سفر کنم و با عباس دیداری داشته باشم جواب به من داده نشد . عباس نمی خواهد در آنجا بماند. عباس را شستشوی مغزی می دهند سال 1382 در عراق موفق شدم  با او صحبت کوتاهی داشته باشم به من گفت من دلم می خواهد به ایران برگردم اما الان وقتش نیست وقتش که شد حتما خودم را آزاد می کنم .

پدر عباس گل ریزان

آقای گل ریزان نامه ای که عباس نوشته بود را خواندی؟ به نظر شما عباس مقاله را نوشته بود ؟

– خیر … عباس نمی تواند این مقاله را نوشته باشد! برای او نوشته اند .

شما جواب او را دادید .

– بله برای او نامه نوشتم و در نامه ام قید کردم من منتظرت هستم خودت را نجات بده و به آغوش خانواده برگرد من دلم می خواهد در کنار ما باشی، آزاد باشی .

آقای گل ریزان حرفی داری به عباس بزنی؟

– من بارها به عباس گفتم خودت را نجات بده خودت را زندانی نکن خیلی ها خودشان را نجات دادند و دارند زندگی خودشان را می کنند . خودت را برای هیچ و پوچ از بین نبر . و حرف آخر من به عباس همیشه به یادت هستم و همیشه منتظرت .

با تشکر از آقای ولی ا… گل ریزان که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید. امیدواریم نه فقط عباس بلکه تمام اسیران خودشان را نجات دهند و یک زندگی آزاد برای خودشان انتخاب کنند به امید آن روز که نزدیک است .

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا