دیدار برخی نمایندگان پارلمان ایتالیا با اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق، بار دیگر دوگانگی رفتار غرب در قبال تروریسم را آشکار کرد. این اقدام در حالی صورت میگیرد که ایتالیا خود را متعهد به مبارزه با تروریسم میداند، اما با حمایت غیرمستقیم از گروهی که پروندهای خونین علیه مردم ایران دارد، استانداردهای دوگانهاش را به […]
دیدار برخی نمایندگان پارلمان ایتالیا با اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق، بار دیگر دوگانگی رفتار غرب در قبال تروریسم را آشکار کرد. این اقدام در حالی صورت میگیرد که ایتالیا خود را متعهد به مبارزه با تروریسم میداند، اما با حمایت غیرمستقیم از گروهی که پروندهای خونین علیه مردم ایران دارد، استانداردهای دوگانهاش را به نمایش گذاشته است.
در این گفتوگو، دکتر هادی آذری، عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی، با تحلیل این رویداد تأکید میکند که مجاهدین خلق امروز نه تنها جریانی زوالیافته، بلکه فاقد کمترین تأثیرگذاری در عرصه بینالمللی هستند. ایشان همچنین به این پرسش پاسخ میدهد که چرا ایران ترجیح داده با رویکردی هوشمندانه، به جای اعتراض رسمی، بیاعتباری این گروه را در دستور کار قرار دهد.
باید بین اقدام فرد و اقدام دولت تفاوت قائل شد. اگر یک نمایندهی عادی دیداری داشته باشد، این اقدام به دولت منتسب نمیشود. اما اگر شخصی در جایگاه بالای دولتی باشد (مطابق ماده ۴ طرح کمیسیون حقوق بینالملل)، عمل او ممکن است مسئولیتآور باشد. در این مورد، با معاون پارلمان ایتالیا روبهرو هستیم که هرچند مقام مهمی است، عمل او را نمیتوان عمل دولت ایتالیا تلقی کرد. تنها در صورتی که پارلمان ایتالیا بیانیه یا قانونی در حمایت از مجاهدین خلق صادر کند، میتوان آن را نقض تعهدات بینالمللی دانست. اما این دیدار، صرفاً نشاندهندهی دورویی و استاندارد دوگانه غرب در مبارزه با تروریسم است.
در صورت واکنش ایران، چه اقداماتی علیه ایتالیا امکانپذیر است؟
وزارت امور خارجه قطعاً این موضوع را رصد میکند، اما لزوماً هر اعتراضی باید علنی شود؟ خیر. گاهی یک یادداشت دیپلماتیک کافی است. اساساً پرداختن رسانهای به چنین موضوعاتی، به نوعی اعتبار بخشیدن به مجاهدین خلق است. این گروه امروز آنقدر بیاهمیت است که شاید حتی ارزش اعتراض رسمی را هم نداشته باشد.
آیا این دیدار بر نقش ایتالیا به عنوان پل دیپلماتیک ایران و غرب تأثیر میگذارد؟
خیر. ایتالیا روابط تاریخی خوبی با ایران دارد و حتی در مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا نقش واسطه را ایفا کرده است. این دیدار یک اقدام فردی است و دولت ایتالیا را متعهد نمیکند.
آیا جامعه جهانی باید نهادی برای بررسی جنایات مجاهدین خلق تشکیل دهد؟
جامعه جهانی امروز حتی توان حل بحران غزه را ندارد! پس چگونه انتظار داشته باشیم برای گروهی مثل مجاهدین خلق اقدامی کند؟ این گروه مرده است و فقط با هزینه کردن پول، افرادی مثل جان بولتون را برای سخنرانی اجاره میکند. این نمایشها هیچ ارزشی در عرصه بینالمللی ندارد.
