درد دل نوجوانی ۱۶ ساله در غم دوری از عزیز اسیرش در فرقه رجوی
من به همراه پدر و مادرم در روز سه شنبه 19/11/89 به عراق رفتیم و در شهرآزادی که محل اردوگاه خانواده ها میباشد مستقر شدیم وهر روز صبح با اشتیاق می رفتیم که شاید عمویم و دیگرخانواده ها فرزندانشان را ببینند. اما آن چیزی که ما فکرمیکردیم مانند یک رویا و خواب بود که حقیقت نداشت وحقیقت چیز تلخی برایمان بود که اصلا فکر آنرا نیز نمی کردیم. چرا که هر روزصبح و بعدازظهر با امید میرفتیم و نا امید باز می گشتیم وهر روز با بلندگو صدایشان میکردیم و جز فحش و توهین چیز دیگری از سران آنها نمی دیدیم
نامه خانواده های متحصن در برابر اشرف به دفتر ملل متحد در بغداد
خانواده های دردمند و رنج کشیده اعضای گرفتار در پادگان فرقه ای اشرف که مستمرا طی ایام اخیر مورد تهاجم و سنگ پرانی عناصر مغزشوئی شده و بعضا مزدور نقابدار درون پادگان قرار گرفته اند، علاوه بر طرح دعوا در محاکم عراقی، نامه ای نیز به ملل متحد نوشته و از این بابت شکایت نموده اند.
درخواست یاری خانواده های تبریزی از مجامع بین المللی
سران فرقه با توجه به اینکه 8 سال از سرنگونی دولت صدام می گذرد کوچکترین اقدامی از طریق مجامع بین المللی و یا کمیساریای امور پناهندگان سازمان ملل جهت خروج از کشور عراق بعمل نیاورده اند چرا که حاضر به مصاحبه بصورت فردی و خروج غیر گروهی نمیباشند. حال دراوج شیطنت های سران آن فرقه مجاهدین در صدد است با استمالت از روشهای وادارنمودن افراد به خودسوزی و یا ایجاد درگیری با نیروهای عراقی در قرارگاه و به کشتن دادن اعضا نسبت به افزایش نگرانی های بی سابقه روحی و روانی خانواده اعضای دربند درفرقه مبادرت نماید
سفر خانواده های استان مرکزی به عراق!!
تعدادی از خانواده های استان مرکزی در حمایت از خانواده های مستقر مقابل درب پادگان اشرف برای دیدار با عزیزانشان راهی کشور عراق شدند که با صدای طنین انداز خود و به دور از سران ظالم فرقه رجوی بتوانند آزاد با جگر گوشه هایشان ملاقات و گفتگو کنند خانواده های استان مرکزی که شامل پدر و مادران رنج کشیده هستند با امید دیدار با عزیزانشان عازم سفر به کشور عراق شده اند. جا دارد از جوامع حقوق بشری کشور عراق و مسئولیت پذیر بخواهیم به این انسانهای رنج کشیده دست همت بلند و خانواده ها برای همیشه به آرامش و خوشحالی برسند.
خانواده ها، دومین نوروز خود را در برابر اشرف سپری کردند
اعضای بیش از 50 خانواده از ایران و کشورهای مختلف جهان از دو روز قبل از عید در شهر آزادی (محل استقرار خانواده ها در مجاور پادگان اشرف) مشغول تدارک استقبال از بهار شدند. آنان در سال نو بر عزم خود در حضور و پایداری تا رسیدن به مقصود تأکید نمودند. سه سفره هفت سین عید تدارک دیده شد و مراسم نوروز در مقابل درب اسد (غرب)، و درب های جنوب و شرق توسط خانواده ها برپا شد. آنان هم اکنون نیز به حضور خود ادامه داده و خواهان برآورده شدن هر چه سریعتر خواسته هایشان هستند.
پیام تبریک خانواده های استان مرکزی به خانواده های مستقر در اشرف
سال نو بر همه شما عزیزان مبارک، سالی که گذشت ما خانواده ها با تحصن هایی که در کنار درب اشرف داشتیم ارکان فرقه را بهم ریختیم که ثمره آن چندین نفر توانستند از فرقه خلاصی یابند و به سمت زندگی آزاد بروند. در حال حاضر ما خانواده ها به مثابه خاری در گلوی رهبری فرقه گیر کرده ایم. در پیامهای متعددی که می دهد به این موضوع اشاره می کند. ما تصمیم قاطع گرفته ایم که به هر ترتیبی که شده فرزندانمان را از چنگال رهبری خون آشام فرقه آزاد کنیم و این کار را خواهیم کرد
پیام خانواده نسترن امین- اسیر فرقه رجوی
پیام خانواده امین به عزیزشان در اشرف”نسترن امین”
یک سال دیگر از اسارت دوستان مان در قرارگاه اشرف گذشت
سالی که با همت خانواده ها و با تلاش دوستان بازگشته پیروزی های بزرگی بدست آمد.ما اطمینان داریم که تلاش و همبستگی خانواده ها و دوستان بازگشته در سال جدید دستاوردهای باز هم بیشتری داشته و در نهایت به فروپاشی فرقه پلید رجوی و آزادی همه اسیران قرارگاه اشرف منجر خواهد شد. با امید به رسیدن این روز، سال نو را به همه خانواده ها، دوستان بازگشته و دوستان اسیرمان در اشرف تبریک عرض میکنیم.
دومین نوروز تحصن خانواده ها در مقابل اشرف
خانواده ها با پایداری و مقاومت چشمگیری که تحسین بسیاری از ناظران بین المللی و فعالان عراقی را برانگیخته است به تحصنی قدرتمند در برابر طلسم فرقه ای رجوی دست زده و قصد دارند تا رسیدن به مقصود یعنی کسب خبر از عزیزانشان و اطمینان از اینکه آنان در سلامت جسمی و روانی کامل به سر برده و به اراده و اختیار خود در پادگان فرقه ای اشرف مانده اند دست از تحصن و مطالبات خویش بر ندارند. زمان به زیان فرقه و به سود خانواده هاست.
نگاهی به دست آوردهای بست نشینی یک ساله خانواده های اسیران فرقه رجوی
خواسته خانواده ها بسیار ساده و طبیعی است. آنها نگران وضعیت فرزندان خود هستند که بیش از دودهه است که از آنها بی خبرند. آنها نمی دانند فرزندان وافراد خانواده خود درحال حاضر درچه شرایطی هستند؟ آنچه باعث افزایش نگرانی این افراد شده است اینست که انها باتوجه به پرونده سنگین تبهکاری سران این فرقه بدین نتیجه رسیده اند که ممکن است این جنایتکاران در آخرین گام ها برای جلوگیری از جمع شدن بساط شیادی گروهی از این اسیران را دگربار همانند مرداد 88 به درگیری بانیروهای عراقی کشانده وبه کام مرگ بفرستند.
خانواده ها و حرکت به سوی آزادی فرزاندن در بند و زنجیر
سومین گروه از خانواده های آذربایجان شرقی وارد عراق شدند تا در مقابل قلعه خوفناک رجوی برای رهایی فرزندانشان از چنگ دژخیمان زمانه صدایشان را به دنیا برسانند که فرزندان ما سی سال است که در دست این دژخیمان زمانه اسیر هستند. برای رهایی زندانی هایمان از دست رجوی ما را یاری کنید. بلی این خانواده ها هستند که روز به روز جلو درب اشرف برای رهایی فرزندانشان جمع می شوند تا صدای خاموش شده شان را به گوش جهانیان برسانند
خانوادههای گلستانی برای چندمین بار جلوی درب قرارگاه اشرف
خانوادههای گلستانی که تحصن خانوادههای حاضر در جلوی قلعه مخوف رجوی خائن را ستوده و فرار اسیران دربند را از این اسارتگاه با چشم خود میدیدند، بر آن شدند تا در حرکتی خودجوش و گسترده به سمت عراق و جلوی درب قرارگاه اشرف بروند و به جمع کثیر خانوادههای حاضر در آنجا بپیوندند. خانوادههای استان گلستان پس از رسیدن به جلوی درب قرارگاه و هماهنگ شدن با دیگر خانوادههای حاضر در آنجا فعالیتهای فرهنگی خود را آغاز نمودند و با دادن شعارهایی تقاضای رسیدگی از جوامع بشری را داشتند.