نگاهی به چهار دهه تقابل مجاهدین با دموکراسی در گفتگو با مسعود خدابنده
ما «اهالی تاریخ» همیشه شروع تابستان را نه از گرم شدن هوا که از هرم حرارت تقویم ادراک میکنیم. 30 خرداد که میشود انگار تقویم گُر میگیرد و روز به روز که پیش میرود داغی تابستان 60 بیشتر به جان تقویم مینشنید. کلیدواژهها را در تاریکخانه ذهنمان دوباره مرور میکنیم؛ سی خرداد، مجاهدین ، فاز […]
ماجرای جنگ سفارتخانهها در دهه ۶۰ چه بود؟
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ یکی از مخاطبان بخش «شما بپرسید» با اشاره به یکی از مهمترین رخدادهای دهه 60 سوال خود را اینطور مطرح کرده است: «ماجرای جنگ سفارتخانهها در دهه شصت چه بود؟ آیا مجاهدین در آن جریانات نقش داشتند؟» دکتر جواد منصوری از مسئولین وزارت خارجه در دهه شصت در گفتگو با […]
اسم پر طمطراق جناب رجوی برای آینده ایران است
موضوع مقاله امروز من در مورد اسم پر طمطراق جناب رجوی برای آینده ایران است جمهوری دموکراتیک اسلامی ایران (خنده حضار) در واقع میخواهیم به این بپردازم که این جمهوری دموکراتیک است یا یک جمهوری داعشی و حکومت داعشی وقتی که از دموکراسی حرف میزنیم یعنی قبل از هر چیز جامعه ای که زنان و […]
ورود سازمان مجاهدین خلق به ‘فاز نظامی’ و پیامدهای آن
سی سال گذشت و خشونت های همه طرف های درگیر در این سال ها به بهانه آن روز و به بهانه”آغاز مبارزه مسلحانه” یا”فاز نظامی” مصادره شد. انگار این یک اصل است که خشونت باید خشونت بیاورد. انگار اگر یر به یر نشویم نمی شود. انگار ته هم ندارد و نمی شود ولش هم کرد. انگار این دور باطل باید تا ابد ادامه داشته باشد. ولی این سوال هم همیشه باقی است. آیا راه حل دیگری نبود؟
گزارش خواندنی عضو جداشده مجاهدین
کمپ اشرف که مرکز اف.او.بی است، در عین حال حدود 3400 جنگجوی تروریست خارجی با نام سازمان مجاهدین خلق ایران را نیز در خود جای داده است. این افراد در سال 2003 توسط نیروهای ویژه ارتش آمریکا سرکوب، خلع سلاح و بازداشت شدند. اکنون پنج سال از آن زمان می گذرد و این جنگجویان این مدت را تحت کنترل پلیس نظامی ارتش آمریکا بسر برده اند.
مسعود خدابنده، حملهی موشکی و سپاه قدس
بهنظر میرسد که رهبر عقبماندهی مجاهدین و گشتاپوی اشرف، در اثر افشای روشهای ابلهانهی تبلیغاتیشان، دچار سرگیجه و کابوسی شدهاند که از عوارض آن، هذیانگوییهایی است که از عمق بهگل نشستگی باند رجوی حکایت دارد، سرگیجهای که در آستانهی اخراج از عراق و انحلال تشکیلات تروریستی این فرقه، امری طبیعی بوده و بههیچوجه دور از انتظار نیست.
آیا این نژاد پاک است
عزیز پاکنژاد در یادداشتی موهن*، یک کرور کلمات سخیف و زشت علیه آقایان مسعود خدابنده و مصطفی محمدی بهخاطر حضورشان در عراق و امدادرسانی به اعضای جداشده بهکار برده است تا بهزعم خود، بقبولاند که این کار آنها خیانتی بزرگ است، اگر چه در انتها فقط غیظ و غضب خود را به خواننده منتقل کرده است. چند فقره فرافکنی نامربوط نیز انجام داده است
حامیان فرقه رجوی ابزارشان در کمد های خودشان نگهداری کنند
دوست عزیز قبل از شروع بجاست که یاد آور شوم که اگر مسافرتی بود به عراق نه شجاعتی شخصی که فرصتی و شانسی برای دیدار دوستان و طبعا اگر امکانی بیابیم برای کمک به یکدیگر. این وسط البته در میان کارها وقت باز هم بود که جای شما خالی بد نگذشت و خصوصی تر برایت خواهم نوشت.
نامه آقای قاسم قزی به آقای مسعود خدابنده
اقدام جسورانه ات در سفر به عراق به بسیاری از ذهنیت ها در مورد ورود به عراق و تلنگور زدن به تشکیلات آهنین هم خاتمه داد و راه کار جدیدی در پیشرو گذاشت، اگر چه که در ابتدای راه ولی آغازگر حرکت بزرگی بوده ای که در کوتاه مدت و به سادگی امکان پذیر نبود و همانطور که گفته بودی و دوستان دیگر هم بر آن تاکید کرده اند این حرکت صرفا به تحت پوشش قرار دادن افراد جدا شده که هم اکنون در شرایط نابهنجار و نا معلوم که بی هیچ امکانی در شهرها و بیابانهای عراق پراکنده اند ختم نخواهد شد
دست آوردهای سفر مسعود خدابنده به عراق
در واقع سازمان نه از رژیم جمهوری اسلامی و نه از جداشدگان بلکه بیش از همه چوب استراتژی و دیدگاه خشونت آمیز خویش را می خورد و بر همین اساس است که به جای پرداختن به حل معضلات رو بگسرش و اصلاح اشکالات خویش، انرژی خود را فقط صرف نشان دادن چنگ دندان به جامعه ایرانی و اعضای جدا شده و تلاش بی حاصل و غیر انسانی برای حفظ و نگهداری اعضای خود در عراق وایجاد بحران های جدید می نماید.
مسعود خدابنده پاسخ و”السیاسه” توضیح می دهند
وی می افزاید:”طبعا تمامی شهروندان کویت به خوبی از تاریخچه سازمان تروریستی مجاهدین خلق که بعنوان ارتش خصوصی صدام و تحت دستور مستقیم وی در کشتار اکراد در سال 1991 شرکت نمود آگاهند. اکنون دولت عراق تصمیم گرفته است تا بقایای رژیم بعثی صدام و از جمله گروه تروریستی خارجی مجاهدین خلق ایران را از سرزمین خود اخراج نماید”
نامه و عکس آقای خدابنده از بغداد بدون صدام
امریکایی ها هم اگر چه بصورت خطی مانده اند و هنوز بعد از پنج سال تصمیم نگرفته اند ولی تا جایی که به افراد بر می گردد تک تکشان تا جایی که توانسته اند در مراجعاتمان کمکمان کرده اند. الان روزانه تردد خانواده هایی که رسیده اند، به اشرف و تقاضای دیدار و غیره از امریکایی ها می کنند. تعدادی از خانواده ها هم الان در راه هستند.