درماه اوت 2009 در حدود 50 تن از اعضای مجاهدین در کلیسای "Heilig-Kreuz " در برلین دست به اعتصاب غذا زدند تا نظرافکارعمومی را نسبت به قرارگاه مجاهدین در شمال عراق "کمپ اشرف" جلب کنند. کمی پیشتر از آن نیز در کلیسای " St. Mariengemeinde" واقع در منطقه سلندورف برلین اینکار را کرده بودند ولی مسئولین این کلیسا هوشیارتر بودند و این سازمان مشکوک را اخراج کردند. در سایت اینترنتی این کلیسا مشروحا توضیح سوء استفاده مجاهدین از کلیسای پروتستان به نقل ازکشیش آن آمده است: "بالاخره ما توانستیم مجتمع مسکونی کلیسایمان را ازچنگ مجاهدین بیرون بیاوریم: در جریان هفته "انجیل برای کودکان" یک نفر از طرف " انجمن حقوق بشر برای مهاجرین " „Menschenrechtsverein für Migranten“ با من تماس گرفت و حکایت کرد که انجمن آنها برای مسیحیان تحت تعقیب در ایران فعالیت می کند و به همین دلیل از من تقاضا کرد که محل خواب و زندگی در اختیار آنها قرار دهم چرا که عده ای از اعضای این انجمن در نظر دارند برای اعتراض به آزار مسیحیان در ایران تظاهراتی برپا نمایند. من به صفحه اینترنتی آنها مراجعه کردم و متوجه شدم که آنها حتی در جریان " روز کلیسای پروتستانت " در شهر برمن یک میز کتاب داشته اند ضمن اینکه با تعدادی کلیسا نیز در برلین تماس دارند وحتی در جریان برگزاری مراسم کلیسای عیسی مسیح در شهر دالم نمایشگاهی هم برپا نموده اند. به همین جهت من موافقت نموده و اجازه دادم که در یکی از مراکز استراحتگاهی ما اسکان پیدا کنند. مسئول ساختمان های ما " خانم اولگا فوروش " ازهمان ابتدا در ضمن تماس با نماینده این گروه احساس مثبتی نداشت و متاسفانه من هم بخاطرمشغولیت با برگزاری هفته " انجیل برای کودکان " توجه کافی به اظهارات ایشان نکردم. بعد از آن حدود یک دوجین زن بعداز ظهر یکشنبه وارد شدند. هنوز کاملا مستقرنشده بیشتر این زنها روسری سرشان گذاشتند و اعلام کردند که مردها اجازه تردد به ساختمان آنهارا ندارند. همکارما یوهانس سریعا موضوع را متوجه شد و در صحبتهای آنها که به فارسی انجام میشد دریافت که این جماعت کسی جز مجاهدین خلق نمی باشند. من در ابتدا نمی خواستم این مطلب را قبول کنم ولی در جستجویی که تا آخر شب در شبکه اینترنتی انجام دادم برایم مشخص شد که اولا " انجمن حقوق بشری برای مهاجرین " „Menschenrechtsverein für Migranten“ طبق گزارش سالانه سازمان امنیت آلمان مربوط به سال 2008، درحقیقت یک انجمن پوششی سازمان مجاهدین می باشد. این سازمان اززنان برای جمع آوری صدقه جهت پشتیبانی از مبارزه مسلحانه استفاده می کند. حالا اینجا این ادعای آنها که برای احقاق حقوق مسیحیان تحت تعقیب فعالیت می کنند، بسیارننگین بود. آن شب تا صبح نتوانستم بخوابم. صبح روزبعد به کمک یوهانس آنها را بیرون کردیم. حدود نیم ساعت بعد (!) مسئولین این گروه که شب قبل پیش ما نبودند سروکله شان پیدا شد وطوری بامن برخورد کردند انگار که دارند سرمردم عادی را می برند. تازه برایم مشخص شد که آنها با چه شیوه ای در خیابان مردم خوش قلب را گول می زنند. موضوع جالب دیگر اینکه کمتر از نیم ساعت بعد از اینکه ما به زنهای مستقر در محل استراحت اطلاع دادیم که باید سریعا این محل را تخلیه نمایند، بلافاصله یک مینی بوس مدرن و یک اتوموبیل دیگر جهت بردن همین خانمهایی که پولی نداشتند تا در جایی شب را به سر ببرند در جلوی محل پارک شدند وآنهارا باخود بردند. بطور یقین این یک جریان مافوق حرفه ای و کاملا ارگانیزه شده می باشد و ربطی به ادعاهای آنان ندارد. آنها وقتی محل را ترک کردند یک پرونده به جا گذاشته بودند که در آن نامه هایی از حمایت های کلیسای پروتستانت و همچین کلیسای کاتولیک برای انجمن خود و حتی پیام اسقف ولفگانگ هوبر برای." کمیته آلمانی همبستگی برای ایرانی آزاد " که آن نیز یکی از انجمن های پوششی سازمان مجاهدین می باشد، بچشم می خورد. این طور که به نظر می رسد زنهای عضو این گروه با دعای خیر اسقف ها مشغول جمع آوری صدقه جهت تامین هزینه های نبرد خود می باشند.
من امیدوارم که خودم از این داستان کاملا دیوانه درس گرفته باشم." از کلیسای Heilig Kreuz نیز مجاهدین مجبورشدند بعداز 20 روز بیرون بروند. کشیش داگمار آپل اظهارداشت: "ما نمی توانیم این نوع اعتراضات رادیکال که درآن جان انسانها ارزش ندارد را تحمل کنیم. اعتصاب غذا تا حدی که به سلامتی انسانها صدمه نزند قابل قبول است."