نگاه مردم عراق به فرقه تروریستی مجاهدین
مردم عراق اصرار بر اجرای قانون اساسی در برخورد با گروه‌های تروریستی داشته و خواستار اخراج این گروه از كشورشان هستند كه آمریكایی‌ها با حمایت از این گروه خواسته‌های قانونی مردم عراق را برنمی‌تابند.
گروه مجاهدین به عنوان بخش مهمی از تشكیلات اطلاعات و استخبارات دیكتاتور سابق عراق برشمرده می‌شد كه بودجه ویژه‌ای به آن اختصاص داده شده بود و در عملیات‌های تخریبی علیه مردم و حكومت ایران و سركوب مردم عراق فعالیت می‌كرد. خدمات این گروه به صدام بعد از جنگ ایران و عراق نیز ادامه یافت.
در سال 1991 كه با حركت‌های انقلابی كردهای شمال عراق در كنار شیعیان جنوب، رژیم بعثی عراق در آستانه سقوط و انهدام قرار داشت، مجاهدین وارد معركه شده و حركت اكراد را با خشونتی هرچه تمامتر، سركوب كردند. از این قبیل حركت‌ها توسط مجاهدین در جهت تحكیم حكومت صدام بسیار صورت گرفت كه مشهودترین مورد آن در مورد شیعیان جنوب بود. از همین رو بخش بزرگی از مردم عراق، گروه تروریستی مجاهدین را كه در طول حكومت رژیم بعث به عنوان ارتش خصوصی صدام عمل كرده و از جانب او در جنایات بی‌شماری از جمله در سركوب قیام شیعیان و كردها بعد از جنگ اول خلیج فارس مشاركت داشته را به عنوان دشمن محسوب می‌كنند، این امر نزد آمریكا آنچنان آشكار و محرز است كه استقرار سربازان نیروهای ائتلاف نزدیك اردوگاه اشرف برای حفاظت از این گروه تروریستی كه از جانب مردم عراق به دلیل امكان اقدام به انتقام گیری در معرض خطر هستند، صورت گرفته است.
مردم عراق خواستار رسیدگی به تمامی جنایات دیكتاتور بغداد می‌باشند از این رو مجاهدین به عنوان ابزارهای جنایات و سركوبگری‌های صدام و مسعود رجوی در نقش رهبر جیش التحریر عراقی در ردیف اول اتهام بوده‌اند. گروه مجاهدین به عنوان سازمان تروریستی كه حامی تمام عیار حكومت صدام به شمار می‌رود و در اقدامات سركوبگرانه صدام علیه مردم عراق شركت داشته، در جایی كه تمامی حامیان رژیم بعث مغضوب مردم بوده و از اریكه قدرت كنار زده شده‌اند، موجب شده تا مردم عراق روز به روز با تأكید بیشتری، خواهان اخراج مجاهدین از عراق باشند.
احساس عدم امنیت مردم عراق بواسطه حضور گروه تروریستی مجاهدین كه كماكان تحت حمایت آمریكا قرار دارند را تشدید كرده است. بنا به این دلایل فرقه مجاهدین با این سابقه عملكرد و هویت فرقه‌ایش، كه رسماً و قانوناً نیز به عنوان یك گروه تروریستی شناخته شده در نگاه مردم به عنوان بزرگترین جنایتكار قلمداد شده است. همچنین مردم شهر الخالص از گروه تروریستی مجاهدین به دلیل ارتكاب جنایات و غصب زمین‌های ساكنان این شهر شكایت كرده‌اند. همزمان با آن، مصوبات قانونی از سوی پارلمان پیشین نیز در حمایت از این خواست‌های عمومی صادر شد.
در واقع حافظه تاریخی مردم عراق درباره گروه مجاهدین یادآور انواع جنایت‌ها در عراق و كشتار وسیع شیعیان و كردها است.(از جمله در سركوب وحشیانه مردم استان‌های میانی و جنوبی در انتفاضه شعبانیه در سال 1991 كه با لشكرهای نظامی گروه مجاهدین كه در همكاری با رژیم بعث صورت گرفت). در این راستا بسیاری از خسارت دیدگان با توجه به اسناد و مدارك بسیاری كه بر نقش داشتن این فرقه تروریستی در جنایت علیه مردم عراق، خواهان احقاق حقوق خود هستند، علاوه بر اینكه بسیاری از بازماندگان عراقی نیز محاكمه سركردگان این گروه تروریستی را خواهان می‌باشند. برهمین اساس مردم دیالی و دیگر مناطق عراق بارها با برپایی تظاهرات گسترده خواهان تسریع در روند اخراج مجاهدین از خاك كشور خود و بازگرداندن اداره پادگان اشرف به دولت عراق بوده‌اند. علاوه بر این مردم عراق خواهان به وجود آمدن مشكلات و روابط متشنج با همسایگان خود نیستند.
خواسته عمومی برای اخراج فوری و محاكمه سركردگان این فرقه تروریستی، در تأكید قانون اساسی عراق كه بر محكومیت هرگونه حمایت از تروریسم و یا در رأی دادگاه‌های عراق مبنی بر محكومیت مجاهدین و مجرم شناختن آنها و حكم به اخراج این گروه از عراق و محكومیت سران آنها نقش بارزی یافته است.
ایالات متحده نیز، این گروه تروریستی را در سال 1997یك سازمان تروریست خارجی نامید اما در سال 2003 با یك تغییر لحن محسوس به عنوان یك نیروی دشمن متخاصم در عملیات آزادی عراق ارزیابی شد. اگر چه وزارت دفاع گزارش كرد كه سیاست آمریكا «منحل كردن سازمان مجاهدین خلق كه در فعالیت های تروریستی درگیر بوده و ممانعت از بازسازی آن به عنوان یك سازمان تروریستی» است. در واقع نیروهای ائتلاف می‌توانستند رهبران را از بدنه جدا كنند و ساختار درونی فرقه را سست كنند اما در عمل نیروهای ائتلاف به طور فعال اعضای این گروه تروریستی را تشویق به ترك گروه نكردند. حتی با متمركز كردن این فرقه تروریستی در اردوگاه اشرف، بسیاری از موارد كنوانسیون‌های ژنو كه بسیاری روش‌ها را در منحل كردن این گروه تروریستی و كاهش دادن قدرت آن را مجاز می‌شمارد را محمل گذاشت.
این امر آنچنان بارز بوده كه حتی به گزارش رند، آمریكا را به دورویی در جنگ با ترور متهم كرد. از جمله این اقدامات آمریكا، اعطای آزادی تردد قابل ملاحظه به این فرقه تروریستی، اجازه تأسیس یك دفتر روابط و یا برگزاری كنفرانس‌های عمومی بزرگ، كه در آن فرقه تروریستی مجاهدین اهدافش را تبلیغ كرد. به علاوه برای چندین سال، این گروه تروریستی به پخش برنامه‌های رادیویی خود علیرغم اعتراض دولت عراق و دستور نیروهای ائتلاف مبنی بر توقف آن ادامه داد.
در قطعنامه دسامبر 2003، شورای حكومتی عراق بطور خاص خواهان اخراج فرقه تروریستی مجاهدین شد و مقامات عراقی مستمراً بر این موضع تأكید كردند. اما مقامات آمریكایی در اقداماتی كاملاً منافی با این خواسته‌های عمومی مبادرت كرده و از این می‌ترسند كه این فرقه تروریستی با پیگرد قانونی از جانب عراقی‌ها مواجه شوند بدین دلیل، به رغم خواسته‌های مردمی برای اخراج گروه تروریستی مجاهدین و بستن اردوگاه، واشنگتن با الزام دولت عراق و حمایت غیر رسمی از اردوگاه اشرف به مخالفت با خواسته مردم عراق برخاسته و با تأمین امنیت در مناطق پیرامون اردوگاه‌های این فرقه تروریستی به حمایت از آنها مبادرت كرده است.
در این بین مردم عراق اصرار بر اجرای قانون اساسی در برخورد با گروه‌های تروریستی، توجه به آرای دادگاه‌های داخلی علیه گروه مجاهدین به اتهام جنایت علیه مردم عراق خواستار اخراج این گروه از كشورشان هستند كه آمریكایی‌ها با حمایت از این گروه خواسته‌های قانونی مردم عراق را در عمل بر نمی‌تابند و مردم عراق این حمایت آمریكایی‌ها را نادیده گرفتن حقوق هزاران قربانی عراقی بدست این گروه و تأیید جنایات این گروه بدست صدام می‌دانند درصورتیكه آمریكایی‌ها با وعده از بین بردن دیكتاتور عراق و برپایی خواسته‌های مردم عراق به این كشور حمله كرده بودند.
نسخه چاپی